Κάποτε είχα ακούσει την ατάκα ότι "οι καλλιτέχνες κάνουν διασκευές όταν δεν έχουν έμπνευση". Ή κάπως έτσι. Κάποτε μάλιστα είχαν γίνει μόδα μετά το Garage Inc των Metallica. Όπως και να χει μια καλή διασκευή μπορεί να κάνει καλύτερο το κομμάτι. Τουλάχιστον θα μας το ξαναθυμίσει ή αν είμαστε νέοι και άσχετοι να μας το μάθει. Καλοδεχούμενες λοιπόν και εδώ διάλεξα αυτές που βρίσκω εγώ καλύτερες. Επειδή είναι αρκετούτσικες (και όχι για να κάνω περισσότερα post :@) τις χώρισα σε δύο μέρη. Οι δέκα πρώτες.
1. Crematory - Temple of Love (Sisters of Mercy)
Τα πλήκτρα δίνουν άλλη ατμόσφαιρα.
2. Demons & Wizards - Immigrant Song (Led Zeppelin)
Galloping από τον (δεύτερο) expert του είδους.
3. Guns n' Roses - Knockin' On Heaven's Door (Bob Dylan)
Κλασσικά πράγματα.
4. H.I.M. - Wicked Game (Chris Isaak)
Η φωνή όλα τα λεφτά.
5. Marilyn Manson - Working Class Hero (John Lennon)
Πεθαίνει...
6. Melissa Etheridge - Refugee (Tom Petty And The Heartbreakers)
Αν ακούσεις το αυθεντικό θα απορείς ποιος είναι πιο άντρας.
7. Metallica - Astronomy (Blue Oyster Cult)
Δυναμική εκτέλεση.
8. Motörhead - Louie, Louie (Richard Berry)
Respect.
9. Orgy - Blue Monday (New Order)
Οι κιθάρες δεν έβλαψαν κανέναν.
10. Sepultura - Orgasmatron (Motörhead)
Από αυτούς το μάθαμε.
26 Αυγούστου 2009
Καλύτερες διασκευές Pt I
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
7 σχόλια:
τα covers των motorhead κ sepultura είναι γαμάτα.
από το garage inc. κορυφαία θεωρώ τα whiskey in the jar, die die my darliing και το am i evil.
Man, you're on fire! Κάθε μέρα κι άλλο ποστ! Και με θέμα τη μουσική... Μας κακομαθαίνεις! Χμ, έχουν πολύ ενδιαφέρον οι διασκευές. Μερικές φορές (όπως στο orgasmatron που έχεις) χάνεις τη μπάλα, γιατί είναι κατά πολύ ανώτερη η διασκευή από το original. Και όταν το τραγούδι προέρχεται από εντελώς διαφορετικό μουσικό στυλ, μπορεί να προκύψει πολύ ενδιαφέρον αποτέλεσμα. Βρήκα κι εγώ τις προάλλες ένα δισκάκι στο ίντερνετ που λέγεται "Hard covers of fucking pops". Νομίζω όλα τα λεφτά είναι η εκτέλεση του Freestyler από Children of Bodom! Χεχε! Επίσης, τολμώ να πω ότι ενώ σιχαίνομαι την Μαντάνα, μου άρεσε η διασκευή στο Frozen από Talisman, αποδεικνύοντας ότι καμιά φορά ένα τραγούδι μπορεί να αναδειχθεί με άλλη ενορχήστρωση...
Που είναι οι τρομερές διασκευές των Nevermore/Dane σε Simon&Gafunkel και Sisters Of Mercy;
Nevermore, πωπω τι μου θύμισες! Ένα πολύ αστείο σκηνικό. Είμαι Γιάννενα πριν 3 χρόνια, στο μπαλκόνι της κολλητής μου. Είναι πορωμένο μέταλλο, αυτή με κόλλησε κι εμένα, τόσο πορωμένη που στην οικοδομή της μάζευαν υπογραφές να τη διώξουν λόγω της μουσικής που έπαιζε διαπασών και τόσο ψαγμένη που στο δωμάτιό της δεν μπορείς να περάσεις από τα βουνά με τα cd. Οπότε, εκεί που ακούμε το sound of Silence μου λέει: Είδες κομματάρα που έγραψαν οι Nevermore; Ζντουπ! Όταν της είπα ότι είναι από Simon & Garfunkel δεν τους είχε καν ακούσει. Όχι, ούτε και τη Mrs.Robinson ήξερε!!! Και οι μεγαλοφυίες κάνουν λάθη!
Ποια είναι η μεγαλοφυΐα; :P
Από τις διασκευές μπορούμε να μάθουμε εμπνευσμένους καλλιτέχνες και ίσως να περάσουμε σε αυτούς.
Η κολλητή μου ντε! Εντάξει, πάντα κάτι μας διαφεύγει και ειδικά οι νεότερες γενιές είναι δύσκολο να γνωρίζουν τραγούδια που έπαιζαν παλιά. Στη προκειμένη περίπτωση, εγώ έτυχε να δω την ταινία "Ο πρωτάρης". Αλλά για πες σε κανένα πιτσιρίκι για το Wicked game. Δε νομίζω ότι κάποιος που δεν μεγάλωσε στα 80's να ξέρει ότι είναι διασκευή. Αρκεί πάντα η διασκευή να είναι όντως διασκευή και όχι επανεκτέλεση, είναι ευπρόσδεκτη.
Το 2 & 10 σπέρνουν. Τ' άλλα... δεν είναι και πολύ στο γούστο μου...
Δημοσίευση σχολίου