Μετά από χρόνια κάθησα και διάβασα ένα μεγάλο σε έκταση βιβλίο. Το τελευταίο πρέπει να ήταν το Illuminati, αποκλεισμένος σε ένα φυλάκιο με χιόνια στον αφιλόξενο Χολομώντα... Οι λόγοι να μη διαβάζει κάποιος μπορεί να είναι πολλοί. Το να μην έχει μπει όμως ποτέ σε κάποια φάση της ζωής του στο τριπάκι αυτό είναι μεγάλο μείον. Όπως και με το σινεμά. Από τις χαζές αμερικανιές μέχρι τις ψαγμένες ταινίες όλες σου δείχνουν κάτι που δεν ανήκει στον στενό σου περίγυρο. Κι αυτό είναι κέρδος.Από κάποια φάση λοιπόν και ύστερα, προτιμώ όταν διαβάζω βιβλία που προσεγγίζουν πιο πολύ σε δοκίμια και όχι τα καθαρά μυθιστορήματα. Όχι δηλαδή την αφήγηση. Η θεωρία του Σοπενάουερ του Yalom αν και εξελίσσεται μέσα σε ένα σύγχρονο περιβάλλον με αναφορές στο παρελθόν του φιλοσόφου, περνάει μηνύματα και εμβαθύνει στις σκέψεις και λειτουργίες του ανθρώπου. Δεν θα το παίξω ούτε ψυχαναλυτής ούτε κριτικός λογοτεχνίας και θα κλείσω λέγοντας ότι το συγκεκριμένο βιβλίο μου άνοιξε την όρεξη και για άλλα παρόμοια.
5 σχόλια:
Νομίζω ότι το επόμενο πρέπει να είναι κάποιο από τα έργα του μοναδικού μας προέδρου, του ήρωα και συντρόφου Σημίτη.
Σορρυ αλλά ήταν γίγας :@
Είπαμε να διαβάζουμε μεγάλα βιβλία αλλά αυτό είναι χιλιάδων σελίδων. Τόσα έργα, τόση προσφορά :P
Κάνε ένα διάλειμμα απ'τα βιβλία και πήγαινε δες το 9! Μεγάλη ταινία. Έχασες που δεν ήρθες χθες!
Αυτό το 9;
Ρε ανοίξτε κανένα βιβλίο
Το βιβλίο του Σημίτη το έχω εγώ (ένα ακόμα από τα δώρα που μου έκαναν και άφησαν εποχή...) Αν θέλεις στο δανείζω!
Δημοσίευση σχολίου