Αποστροφή

Από τότε που θυμάμαι το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα υπήρχαν κακές διαιτησίες και καφρίλες στις εξέδρες. Κομμάτι της κοινωνίας είναι, μην περιμένετε κάτι καλύτερο. Αλλά τουλάχιστον υπήρχε και μια άλφα αξιοπρέπεια. Το τελευταίο διάστημα αυτή έχει αντικατασταθεί πλήρως με το ξεκατίνιασμα και τον άκρατο κομπλεξισμό. Όταν πλέον πολύς κόσμος έχει λόγο για το τι συμβαίνει ακούγεται η κάθε δυνατή ανοησία.
Τα πρωτοσέλιδα των οπαδικών εφημερίδων των ομάδων του ΠΟΚ συναγωνίζονται να αποδείξουν πόσο κάφρος και διεφθαρμένος είναι ο αντίπαλος. Βρίζουν τον άλλον για να πουλήσουν. Οι υπόλοιποι γελάνε που το παίζουν αδικημένοι οι ομάδες που είναι το ίδιο το σύστημα. Αλλά και εκεί το οπαδιλίκι περισσεύει. Από άρθρο του, ευχάριστου κατά τα άλλα, Κόλκα: "Το σπρώξιμο που υπάρχει στον φετινό Άρη, είναι από τα λίγα και δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως πέντε παιχνίδια του έχουν τελειώσει με παίκτη παραπάνω. Παρόλα αυτά, συνεχίζουν να κάνουν φασαρία, θεωρώντας και καλά εαυτούς αδικημένους".
Έχει χαθεί κάθε κοινή λογική. Όλοι μιλάνε σαν δικηγόροι που θέλουν να υπερασπίσουν πάση θυσία τον πελάτη τους. Αν αυτό είναι αθλητισμός δεν θα πάρω. Αλλά επειδή δεν είναι, καλύτερα να αποστρέψουμε το βλέμμα μας από όλους αυτούς τους παραθλητικούς. Ας βουλιάζουν μέσα στο ξεκατίνιασμα και το κόμπλεξ τους.