30 Ιουνίου 2011

Όχι Μια από τα Ίδια

Αν η περσινή χρονιά με τα τόσα που έγιναν στη ζωή μου, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί heavy metal τότε αυτή είναι progressive metal!
Από τη μια η κεραμίδα της αρχής (που έφυγες 700 χιλιόμετρα μακρυά από τους ανθρώπους σου), η περίοδος προσαρμογής, τα πάνε-έλα, τα οικονομικά ζόρια. Και από την άλλη τα νέα μέρη, τα νέα πρόσωπα, ο καινούργιος τρόπος ζωής. Οι διακυμάνσεις κρατούσαν το ενδιαφέρον όλη τη χρονιά σε βαθμό να προσπαθείς να αφομοιώσεις όλα αυτά που συνέβαιναν.
Όμως πέρα από τις εμπειρίες ως εμπειρίες, ο ανθρώπινος παράγοντας είναι αυτός που παίζει τελικά τον καθοριστικό ρόλο: οι άνθρωποι που γνώρισα, η χημεία που δημιουργήθηκε, οι πραγματικοί φίλοι που έκανα. Είναι τόσα πολλά και σημαντικά που θα ωριμάσουν μέσα σου κατά τη διάρκεια. Και σε έχουν αγγίξει και τον ίδιο.
Ελπίζω στη συνέχεια o dj να μας περάσει στο hard rock και όχι στο thrash!

7 σχόλια:

Nick είπε...

(είδα την playlist... ε θα σε...)

Καλή συνέχεια Anton! :)

Anton είπε...

Thanks electric eye

Nick είπε...

:p

[Να αναφέρω ότι ο Anton έχει το αυθεντικό CD του Screaming for Vengeance, με ένα στυγνό,χυδαίο άσπρο βιβλιαράκι στίχων. Παλιά ούτε γραφικά δεν βάζανε και ο κόσμος αγόραζε ;P]

Anton είπε...

ναι όντως. πλέον τα cd είναι για να κοσμούν τη βιβλιοθηκη

alexandros είπε...

η πλεηλιστ δεν αρέσει ούτε καν σε εμένα.

Anton είπε...

Τώρα;

Ανώνυμος είπε...

πολύ καλύτερα.