Υπάρχουν τραγούδια που σε γοητεύουν και σου κολλάνε. Φταίει η μελωδία, η ενορχήστρωση, ο ρυθμός και σε τι φάση είσαι ίσως. Ένα επίπεδο πιο πάνω είναι εκείνα που όταν τα ακούσεις πιο συνειδητά, διαπιστώνεις ότι αυτοί που τα έγραψαν εκείνη τη χρονική περίοδο είχαν πραγματικά πολύ μεγάλη έμπνευση. Εκεί συναντάς φωνητικές μελωδίες που δεν ακολουθούν απλά το τραγούδι, αλλαγές που δεν φανταζόσουν, riff πάνω στα riff, ήχους που είναι κρυμμένοι στο background. Προσωπικά κάτι τέτοιο πρωτοσυνάντησα σε συνθέσεις των (αείμνηστων) Maiden. Άμα το σκαλίσεις μπορεί να βρεις θησαυρούς. Απλά να μη μείνεις στην επιφάνεια του έτοιμου και του πρώτου ακούσματος.
ΥΓ Φυσικά υπάρχουν τα τραγούδια που ακούει ο κόσμος γιατί αυτά ακούνε όλοι στο ράδιο ή στο youtube
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου