@#%*$& η Forthnet

Κάνεις αίτηση ακύρωσης σε μια εταιρεία τηλεφωνίας, μέσα στα χρονικά όρια και σύμφωνα με τους κανονισμούς. Σε διαβεβαιώνουν οι ίδιοι ότι δεν χρειάζεται κάτι άλλο. Και μετά από 10 μέρες σε παίρνουν τηλέφωνο και σου λένε ότι από αύριο θα είσαι σ' αυτούς.
Παίρνεις τηλέφωνο να βγάλεις άκρη (αναμονή 21 λεπτά) και σου μιλάνε λες και μιλάς με το χειρότερο δημόσιο υπάλληλο. Πας στο ένα κατάστημα και σου δίνουν διαβεβαιώσεις. Πας στο άλλο και ζητάς πίσω τον εξοπλισμό που επέστρεψες καλή θέληση.
Ελπίζω να παραμείνω στην Forthnet μόνο για λίγες μέρες. Και τα χαρτιά που θα μου στείλουν να πληρώσω, ελπίζω να βρω κάπου να τους τα βάλω. Ελπίζω να ξεμπερδέψω με τις μαλακίες τους αλλά πάντα θα χω να πω το χειρότερα για μια εταιρεία που είναι ένα μείγμα ανικανότητας και άθλιας πολιτικής απέναντι στον (μελλοντικό) πελάτη. Και από ότι φαίνεται είναι πολιτική τους να ακολουθούν αυτή τη διαδικασία για να μαζέψουν πελάτες. Δεν θα πω "δε βαριέσαι" όοοοταν ξεμπερδέψω μαζί τους. Άθλιοι

ΧΑ Χα χα

Μακάρι να ήταν η αρχή και μετά την εγκληματική οργάνωση να μπουζουριάζανε και τις ληστρικές οργανώσεις. Αλλά ποιος πιστεύει κάτι τέτοιο; Η μούφα είδηση ότι αφέθηκε ελεύθερος ο Άκης με περιοριστικούς όρους, εύκολα έγινε πιστευτή.

Dark Ages

Μου άνοιξε ξαφνικά η όρεξη για τον Μεσαίωνα και έψαξα να βρω σχετικά ντοκιμαντέρ. Έπεσα λοιπόν στο Dark Ages του History Channel. Πέρα από την παραγωγή που είχε ένα καλό επίπεδο από κει και πέρα το ίδιο το ντοκιμαντέρ ήταν για τα dark ages :P Έχουμε και λέμε:

1. Η διήγηση γινόταν λες και κάθε αιώνας είναι μια δεκαετία
2. Όπως πάντα η παρουσίαση γινόταν από την οπτική της Δυτικής Ευρώπης λες και στην υπόλοιπη δε συνέβαινε τίποτα
3. Γινόταν αναφορά σε ονόματα κάποιων σημαντικών ή μέτριων βασιλιάδων για να μένει στον τηλεθεατή
4. Ο όρος Dark Ages νομίζω υπάρχει μόνο στη Δύση και δικαιολογείται γιατί εκείνη η περίοδος ήταν σκοτεινή γι αυτούς. Αλλά στο μεταξύ υπήρχε μια αυτοκρατορία στην Ανατολή που άφηνε περιθώρια λειτουργίας και συνέχειας.

Συμπερασματικά άμα θες να πάρεις μια γεύση για εκείνη την εποχή θα πάρεις τη συνηθισμένη μισή αλήθεια, η οποία είναι και η λιγότερη ενδιαφέρουσα.

ΥΓ Άμα δεις τον παραγωγό (20χρονος Αμερικάνος) τι να περιμένεις;
ΥΓ 2 Συνεχίζω με άλλα, ελπίζω πιο επιστημονικά.

Youthanasia

Η κατάσταση είναι δύσκολη οικονομικά και το χειρότερο αβέβαιη. Μόλις πας να σηκώσεις το κεφάλι σε κατακλύζουν με περισσότερους και πιο παρανοϊκούς φόρους. Και αν τυχόν διανοηθείς ότι το πράγμα δεν μπορεί να πάει έτσι έρχεται και η απειλή ότι πρέπει να τους δεχτείς γιατί αλλιώς οι δανειστές θα κλείσουν την παροχή. Σα το γάιδαρο με το σαμάρι είναι η όλη φάση. Υπάρχουν όμως γάιδαροι που κλωτσάνε και όχι μόνο πετάνε το σαμάρι αλλά ρίχνουν και στον αγωγιάτη.
Μέσα σε αυτό το κλίμα ακούς συνέχεια για γάμους και παιδιά από συνομηλίκους και μεγαλύτερους. Σίγουρα δε συνάδει αλλά τι να κάνεις; Να καρφωθείς στην πλύση εγκεφάλου - τηλεόραση και να νοιώθεις χάλια και γεμάτος τύψεις; Δε γαμιέστε ρε Ευαγγελάτο, Μαλέλη, Πρετεντέρη και λοιποί; Η αλήθεια είναι ότι σχεδόν ποτέ τα πράγματα δεν ήταν ήσυχα όπως νομίσαμε όταν μεγαλώναμε. Οι προηγούμενες γενιές μπορούν να στο πουν εύκολα αν βαριέσαι να διαβάσεις λίγο στα πεταχτά ιστορία. Η ζωή συνεχίζεται στην κυριολεξία.

Σημείωση: Αφορμή η περίπτωση ενός γνωστού που στα 43 του αν και παντρεμένος δεν σκέφτεται να κάνει παιδί. Με δουλειές του ποδαριού και έχει και κάποια ενοίκια, τι να πουν οι υπόλοιποι. Μάλλον  καταλήγουμε ότι είναι θέμα νοοτροπίας και ψυχολογίας.

Απεργία

Σήμερα απεργώ. Είχα σκοπό να γράψω από χθες την άποψη μου για αυτή την αντίδραση μου στη μνημονιακή πολιτική (sic) και απλά το άρθρο του γνωστού θαμώνα των καφετεριών, το επίσπευσε.
Η αλήθεια είναι ότι συμφωνώ πως η απεργία σήμερα, που ο "εχθρός" είναι άυλος και κουφός (aka Τρόικα), δεν έχει αποτελέσματα. Ακόμα και να ήταν τόσο συντονισμένη και μαζική δεν θα άλλαζε κάτι στον κλάδο που υπηρετώ (εκπαίδευση). Τις απολύσεις-διαθεσιμότητες θα τις κάνουν εκεί που ταιριάζουν τα νούμερα που τους ζητάνε οι δανειστές. Και ο κλάδος δεν επηρεάζει κάποια οικονομική δραστηριότητα για να κωλώσουν.
Η απεργία θα κρατήσει για λίγο γιατί οι συνάδελφοι με πετσοκομένο μισθό δεν θα μπορέσουν να αντέξουν τους λογαριασμούς στο τέλος του μήνα. ΟΚ θα δείξουμε ότι αντιδρούμε αλλά τι γίνεται αύριο; Όλα ξεκινάνε από τον καθένα προσωπικά, μετά πάνε στο σύλλογο εκπαιδευτικών και περνάνε στο σχολείο και τα παιδιά. Αλλά εγώ βλέπω τους συναδέλφους τρομαγμένους, να σκέφτονται να πάρουν κανένα χαρτί για να γλιτώσουν την αυριανή απόλυση. Λες και αυτούς που έβγαλαν σε διαθεσιμότητα είδαν αν έχουν διδακτορικά ή μεταπτυχιακά.
Για να συνοψίσω (γιατί το άρθρο θα γίνει tltr) εγώ θα λεγα ότι πιο δυναμικοί τρόποι αντίδρασης όπως καταλήψεις από μας σε διευθύνσεις, σχολεία, με συμμετοχή των μαθητών και γονιών θα φωνάξουν το πρόβλημα της παιδείας και θα αναγκάσουν και τα κυβερνητικά-λαϊκιστικά ΜΜΕ να ασχοληθούν θέλουν δε θέλουν. Και για το αύριο η αυτοοργάνωση κάθε σχολικής μονάδας από χειραφετημένους ανθρώπους που θα οδηγήσει σε ένα κύτταρο πραγματικής παιδείας είναι η παρακαταθήκη για να μην είναι η παιδεία αυτό που κατάντησε σήμερα.

ΥΓ Θέλω να κάνω μάθημα λοιπόν, να περάσω κάτι στα παιδιά. Σε ποιους μαθητές όμως (δεν υπάρχουν λεωφορεία), σε ποιες συνθήκες (χωρίς πρόγραμμα και με ελάχιστους συναδέλφους μόνο φύλαξη κάνεις), ούτε σε ποιο σχολείο θα είμαι τον άλλο μήνα δεν ξέρω

ΥΓ2 Η τελευταία πρόταση του άρθρου λες και είναι παρμένη από καμιά προκύρηξη :)

Υπερσυντέλικος

Αποτελεί συνήθεια-συντροφιά-ευχάριστη δραστηριότητα για μένα να διαβάζω βιβλία. Μια διαδικασία που είχε ατονίσει πριν χρόνια αλλά πλέον είναι συνυφασμένη με την καθημερινότητα μου.
Μια καθημερινότητα που πνίγει τους πρωταγωνιστές του βιβλίου του Χωμενίδη. Διαβάζοντας το μεταφέρεσαι στην Ελλάδα στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας που σήμερα μας φαίνεται σαν ονειρική αλλά που φυσικά δεν ήταν: τα λαμόγια, τα γλοιώδη ΜΜΕ και η ανθρώπινη ασφυξία υπήρχαν και θα υπάρχουν.
Αν και σε κάποιες στιγμές φαντάζεσαι ότι θα μπορούσε να γίνει τηλεοπτική σειρά, όταν μπαίνει στον ψυχισμό των πρωταγωνιστών ίσως και να βρίσκεις αναφορές σε σένα.

Mille Baci

Από χθες μπάτσοι χτενίζουν τους δρόμους της πόλης λες και ψάχνουν για κάποιον δραπέτη.
Από το μεσημέρι και για μια μέρα θα αποκλειστεί το κέντρο και η πόλη θα κοπεί στα δύο.
Μέσα στη βδομάδα η αστυνομία έκανε ντου στο ορφανοτροφείο με κλούβες και ματ για να μπαγλαρώσει 7 άτομα, για τα οποία δεν υπήρχε τίποτα επιβαρυντικό.
Το φαινόμενο να σταματήσουν γνωστούς για έλεγχο αν χρωστάνε για να τους πάνε αυτόφωρο, είναι πλέον διαδεδομένο.

Ας πάμε για καφέ...

Αυθαίρετοι

Από τότε που επέστρεψα (σωματικά και όχι πνευματικά) έχει τύχει το απόγευμα να σαπίσω - χαζέψω στην κυριολεξία μπροστά στην τηλεόραση. Έχω σκεφτεί λύση να μην επαναληφθεί παρόμοια κατάσταση στο πλαίσιο της στοχοθεσίας της νέας χρονιάς (sic).
Το TV Μακεδονία αυτές τις ώρες προβάλει Πρωινό Καφέ και Ciao... Ένα σχόλιο: είναι τόση η παρακμή και η γελοιότητα που λες ότι κάτι καλό έκανε η κρίση.

Όμως η εκπομπάρα εκείνη της εποχής που ήταν 100 χρόνια μπροστά είναι οι Αυθαίρετοι. Αν είναι να ξαναβγούν τέτοιες σειρές χαλάλι να σαπίζουμε μπροστά την τηλεόραση. Psycho χαρακτήρες, συμπεριφορές πολύ αληθινές και προσωπικότητες μία προς μία. Αν δεν το είχες δει τότε (και άλλες 10 φορές σε επανάληψη μέσα στη δεκαετία του 90) ίσως δεν πιάσεις την ατμόσφαιρα. Προσπάθησε να μπεις τώρα.
Κερασάκι τα κομμάτια της σειράς και τα εφέ που τα τραγουδάς σε άσχετες στιγμές στην καθημερινότητα σου. Τι να λέμε τώρα...