Ένα από τα θέματα που απασχολεί την επικαιρότητα με σκωπτικό τρόπο, είναι η επανεμφάνιση της Ρούλας Κορομηλά με το Bravo. Τι δουλειά έχουν τα 90s στο σήμερα; Τι έχει να πει στο τώρα ένα κακό χαρακτηριστικό εκείνης της εποχής; Σκέψεις, αναλύσεις, ατάκες επί του θέματος. Αλλά ρε παιδιά κοιτάξτε δίπλα σας,, κοιτάξτε μέσα σας: τα 90s ζουν.
Για κάποιους υπάρχουν γιατί λειτουργούν ακόμα όπως λειτουργούσαν όταν ήταν μαθητές (δεν το αναλύω για διάφορους λόγους). Για άλλους γιατί λειτουργούν όπως τα ζευγάρια εκείνης της εποχής. Όπως τα ζούσαμε από τους μεγαλύτερους μας ή μας τα έδειχνε η τηλεόραση. Τα προβλήματα τότε ήταν τι αμάξι θα πάρουμε και που κανόνισαν τα φιλικά ζευγάρια μας να πάμε για ΣΚ με τα παιδιά μας μετά από 2 βδομάδες. Είμαστε μοντέρνοι στα ρούχα και στα πράγματα στο σπίτι μας αλλά όπως οι γονείς μας θα παντρευτούμε και θα κάνουμε δύο παιδιά. Και θα δώσουμε τα ονόματα που πρέπει. Και θα κάνουμε πολιτικές/κομματικές συζητήσεις. Και θα υποστηρίζουμε τις ίδιες ομάδες.
Μόνο που τότε ρε παιδιά ακόμα η κοινωνία ωρίμαζε. Που ο κόσμος ήταν στα τελευταία της πόλωσης και στην αρχή της συνειδητοποίησης τι συμβαίνει. Που οι ομάδες είχαν μεγάλους παίκτες, με επιτυχίες. Που η Ρούλα ήταν νέα...
Όσοι λοιπόν λειτουργούν με εκείνο τον τρόπο, αποτελούν ένα κακέκτυπο του τότε. Δυστυχώς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου