2 Αυγούστου 2018

Λευκή Καραϊβική

Χρόνια εχω να γράψω για βιβλίο αν και δεν έχω χρόνια να διαβάσω. Ίσως το ξεχνάω να τα αναφέρω, ίσως ξεχνάω να διαβάσω...
Ένα βιβλίο που σε πηγαίνει σε μέρη που δεν έχεις σκεφθεί να επισκεφθείς, τη μακρινή Γουαδελούπη. Διαδραματίζεται 40 χρόνια πριν και σε μεταφέρει σε ένα σκηνικό που δεν κυριαρχούν οι λευκές παραλίες των Αντιλλών αλλά μια κοινωνία που η αποικιοκρατία ρίχνει βαριά τη σκιά της (sic).
Πρόκειται για αστυνομικό μυθιστόρημα που έχει βάθος και καλή γραφή. Δε το λες βιβλίο για παραλία αλλά είναι για καλοκαίρι. Φταίει και το περιβάλλον που εξελίσσονται οι φόνοι και ο πρώην αστυνομικός Πάκο, προσπαθεί να βγάλει άκρη ποιος ευθύνεται. Δεν έχει ίσως τη λεπτομέρεια και την επεξεργασία του Nesbo αλλά δεν υστερεί σε ενδιαφέρον. Καλός ο κύριος Maurice Attia λοιπόν.

Δεν υπάρχουν σχόλια: