Αν μπορούσα να συνοψίσω σε τρεις λέξεις πως βλέπω τον κόσμο γύρω μου θα ήταν οι εξής: Είσαι ό,τι κάνεις. Από το τι δουλειά κάνεις και τι πραγματικά κάνεις στη δουλειά σου. Από τα πράγματα που ασχολείσαι εκτός αυτής. Από την όποια δημιουργικότητα και πρακτικότητα έχεις. Από το πως αντιμετωπίζεις τις καταστάσεις. Από το πως συμπεριφέρεσαι στους δικούς σου και τους φίλους σου.
Πέρα από την οπτική που ασπάζομαι εγώ υπάρχουν φυσικά κι άλλες. Οι περισσότεροι προσπαθούν να είναι αυτό που λένε. Περιγραφές, υπερβολές, εγωκεντρισμός. Άμα τυχόν συμπίπτουν λίγο με την πραγματικότητα, δύσκολα θα το καταλάβεις καθώς είναι καθαρά υποκειμενική η παρουσίαση τους. Επειδή ο άνθρωπος είναι οπτικό ον, αυτοί που κερδίζουν τις εντυπώσεις είναι αυτοί που δουλεύουν και ελέγχουν την εικόνα τους. Είσαι ό,τι φοράς και ό,τι προβάλεις. Θέλει να δώσεις προσοχή και να σκάψεις για να δεις ότι πίσω από μια επιβλητική παρουσία συνήθως κρύβεται ένας ανύπαρκτος άνθρωπος. Ίσως οι χειρότεροι είναι αυτοί που είναι ό,τι δείχνουν. Δείχνουν δηλαδή κάτι που έχουν επιλέξει αυτοί και όχι τον πραγματικό εαυτό τους. Οι διπρόσωποι θα καταφέρουν πολλά και θα επιπλεύσουν.
Τελείωσα το βιβλίο της Δύναμης. Φαινόταν τραγικό στην αρχή. Αυτό που με κράτησε είναι οι συνεχείς ιστορικές αναφορές ενώ φυσικά και δεν ταυτίστηκα με τις αρχές. Οι 48 κανόνες του δεν πιστεύω να σε κάνουν πραγματικά δυνατό και άνθρωπο της εξουσίας, Όχι γιατί δεν είναι ρεαλιστικοί αλλά γιατί μέσα μας όλοι τους γνωρίζουμε. Το θέμα είναι τι σόι άνθρωποι θέλουμε να είμαστε.
Πέρα από την οπτική που ασπάζομαι εγώ υπάρχουν φυσικά κι άλλες. Οι περισσότεροι προσπαθούν να είναι αυτό που λένε. Περιγραφές, υπερβολές, εγωκεντρισμός. Άμα τυχόν συμπίπτουν λίγο με την πραγματικότητα, δύσκολα θα το καταλάβεις καθώς είναι καθαρά υποκειμενική η παρουσίαση τους. Επειδή ο άνθρωπος είναι οπτικό ον, αυτοί που κερδίζουν τις εντυπώσεις είναι αυτοί που δουλεύουν και ελέγχουν την εικόνα τους. Είσαι ό,τι φοράς και ό,τι προβάλεις. Θέλει να δώσεις προσοχή και να σκάψεις για να δεις ότι πίσω από μια επιβλητική παρουσία συνήθως κρύβεται ένας ανύπαρκτος άνθρωπος. Ίσως οι χειρότεροι είναι αυτοί που είναι ό,τι δείχνουν. Δείχνουν δηλαδή κάτι που έχουν επιλέξει αυτοί και όχι τον πραγματικό εαυτό τους. Οι διπρόσωποι θα καταφέρουν πολλά και θα επιπλεύσουν.
Τελείωσα το βιβλίο της Δύναμης. Φαινόταν τραγικό στην αρχή. Αυτό που με κράτησε είναι οι συνεχείς ιστορικές αναφορές ενώ φυσικά και δεν ταυτίστηκα με τις αρχές. Οι 48 κανόνες του δεν πιστεύω να σε κάνουν πραγματικά δυνατό και άνθρωπο της εξουσίας, Όχι γιατί δεν είναι ρεαλιστικοί αλλά γιατί μέσα μας όλοι τους γνωρίζουμε. Το θέμα είναι τι σόι άνθρωποι θέλουμε να είμαστε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου