Commune...

Όπου και να κοιτάξεις γύρω σου θα βρεις πράγματα που σε εξοργίζουν. Αλλά και αν ρίξεις μια ματιά δίπλα σου θα δεις άτομα που σ' αρέσει να είσαι μαζί τους. Μια λύση λοιπόν είναι να αδιαφορείς για τα γύρω σου, αφού έτσι κι αλλιώς είναι πολύ δύσκολο να τα αλλάξεις, και να στραφείς στα όσα ευχάριστα έχεις κοντά σου. Ο στρουθοκαμηλισμός και ο ωχαδερφισμός είναι κύρια χαρακτηριστικά της κοινωνίας μας, αλλά από την άλλη δεν είναι λύση το να φτάνεις στην συνεχή άρνηση και τον πόλεμο των πάντων. Η ζωή μας έχει πολλές διαστάσεις και όταν η προσοχή μας επικεντρώνεται σε μία από αυτές χάνουμε πολλά πράγματα που θα μπορούσαμε να κερδίσουμε από τις άλλες.
Για φιλοσοφίες καλά ακούγονται τα παραπάνω αλλά τι θέλει να πει ο ποιητής; Ο ποιητής λοιπόν, αν και κεντροαριστερών φρονημάτων, θα την "πει" λίγο στην αριστερή νεολαία. Είτε μέσω του πανεπιστημίου είτε σε συγκεντρώσεις μπορεί κάποιος να έχει έρθει σε επαφή με παιδιά που ανήκουν στο χώρο της αριστεράς και ειδικότερα της ΚΝΕ. Μπορεί κάποια απ' αυτά να είναι τα καλύτερα παιδιά, τα περισσότερα να είναι σαφώς πιο ενημερωμένα για πολιτικά πράγματα από τα υπόλοιπα και από χαβαλέ να είναι πρώτοι. Όμως στη συμπεριφορά τους υπάρχει μια οργή και στα πιστεύω τους μια απαξίωση για τον περίγυρο. Μπορεί ο κόσμος μας μόνο ο καλύτερος να μην είναι αλλά το να έχει ποτιστεί ο χαρακτήρας σου με μια συνεχή αντίδραση και ο λόγος σου να έχει μπει σε καλούπι από αυτήν την ηλικία δεν είναι και το καλύτερο.
Δεν θα εξετάσω αν δικαιολογημένα ή όχι συμβαίνει αυτό. Ούτε αν ισχύει σε μεγάλο ή μικρό βαθμό. Μόνο η ύπαρξή του αρκεί για να προβληματιστεί κάποιος. Όταν ένα πιστεύω περιορίζει την οπτική σου και σε κάνει να βλέπεις τα πράγματα με μια απαισιόδοξη, καχύποπτη και ισοπεδωτική ματιά τότε κάτι τρέχει. Και σ' αυτό δεν φταίει η ιδεολογία του κομμουνισμού αλλά η "μετάφρασή" της από το κόμμα. Μια "μετάφραση" που οδήγησε σε ολοκληρωτικά καθεστώτα, αλλά ακόμα και σήμερα επιβιώνει σε ολοκληρωτικές δομές εντός των κομμουνιστικών κομμάτων, όπου οι εσωτερικοί αντιφρονούντες καθαρίζονται με συνοπτικές διαδικασίες. Όσο οι ιθύνοντές του παραμένουν προσκολλημένοι σε κάποιες συμπεριφορές που δεν έχουν καμιά σχέση με το σήμερα και τυποποιούν μέχρι και την γλώσσα των συντρόφών τους, ο κομμουνισμός θα φαντάζει σαν παιδί του σταλινικού παρελθόντός του.
Τα παιδιά που βρίσκουν το κομμουνιστικό κόμμα ως καταφύγιο για να διοχετεύσουν την ενέργεια τους και την προσπάθεια τους να αλλάξει η ασχήμια που επικρατεί σήμερα, γρήγορα θα απογοητευθούν όταν αντιληφθούν ότι ωθούνται προς τη μονοδιάστατη προσέγγιση των πραγμάτων.
Η ευτυχία ίσως βρίσκεται στα μικρά πράγματα αλλά αυτό δεν πάει να πει ότι δεν πρέπει να ασχολούμαστε με τα μεγάλα. Η καλή ισορροπία των δύο είναι το ζητούμενο. Γιατί δεν είναι μόνο η θρησκεία όπιο των λαών…