29 Οκτωβρίου 2004

Σκοτεινό Xωριό

Τώρα που σφίγγουν τα κρύα (μέχρι να βγει το άρθρο από τη λίστα, που θα πάει θα σφίξουν!) ο κινηματογράφος ανεβαίνει ως επιλογή για ψυχαγωγία. Και για να μη πλατειάζουμε, με μια απόφαση της στιγμής πήγα και είδα το “Σκοτεινό Χωριό” του Σιαμαλανγκ (ή όπως λέγεται!).
Στην ουρά για να κόψουμε εισιτήριο σε αρκετά πηγαδάκια ακουγόταν ότι η ταινία είναι μαλακία. Αλλά τι άλλες επιλογές υπήρχαν; Η Catwoman? :P Δεν θα προχωρήσω σε αναλυτική παρουσίαση της ιστορίας, των σκηνικών, των ηθοποιών κλπ. Θα σταθώ στο ότι όσοι είδαν την ταινία δεν τους φάνηκε αδιάφορη: είτε τους άρεσε είτε δεν τους άρεσε καθόλου. Εγώ ανήκω στη πρώτη κατηγορία και θα υπερθεματίσω υπέρ της, αλλά θα θελα και τον αντίλογο. Όπως καταλαβαίνετε η κριτική που ακολουθεί αφορά, ίσως περιέργως, περισσότερο αυτούς που την έχουν δει παρά όσους δεν την είδαν.

Να ξεκαθαρίσω ότι δεν τη θεωρώ και την καλύτερη ταινία που έχω δει στη ζωή μου (!) αλλά μπορώ να πω ότι είχε κάποια στοιχεία που την κάνουν μια αξιόλογη πρόταση. Η σκηνοθεσία αλλά και οι ερμηνείες κινούνται σε καλά επίπεδα. Το ίδιο και τα άλλα βασικά στοιχεία μιας τέτοιας παραγωγής. Η ταινία διαθέτει μια ενδιαφέρουσα και αρκετά πρωτότυπη ιστορία, η οποία ξεδιπλώνεται από την αρχή μέχρι το τέλος της. Δηλαδή αν κάποιος δει τα πρώτα 15 λεπτά και μετά πάει τουαλέτα και ίσα ίσα προλάβει τα τελευταία 15 (ρωτήστε τον mousel για ανάλογες περιπτώσεις :P) θα δει κάτι εντελώς διαφορετικό. Από το παραμύθι στο ρεαλιστικό (ή καλύτερα το πιο πιθανό). Νομίζω ότι εκεί βασίζεται και η ταινία. Όχι να παρουσιάσει κάτι το καινοφανές αλλά να επιδείξει μια ιστορία που ξεδιπλώνεται πολύ ωραία και που προσπαθεί να αφήσει και ένα επιμύθιο (όχι ότι το καταφέρνει απόλυτα). Η αίσθηση του διαφορετικού είναι στα συν της. Όπως και ότι σε σύγκριση με την γνωστότερη ταινία του ίδιου σκηνοθέτη (ο λόγος για τη “6η Αίσθηση”) έχει πολύ ανώτερη πλοκή. Τέλος θέλω να τονίσω ότι η ταινία ΕΙΝΑΙ θρίλερ. Γιατί θρίλερ δεν σημαίνει μόνο αίμα και τρόμαγμα! Αυτά για όσους περιμένουν φθηνούς εντυπωσιασμούς. Κλείνω γιατί πλησιάζουν οι Ακατανόμαστοι…

Δεν υπάρχουν σχόλια: