Λέμε ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι ξύνονται και όχι άδικα. Αλλά και στον ιδιωτικό τομέα δε μπορώ να πω ότι σκοτώνονται. Εξ ιδίων περιπτώσεων μιλάω φυσικά. Σκεφτόμουν προχθές τι κάνουν οι γνωστοί/φίλοι μου στη δουλειά τους. Έχουμε και λέμε:
- Προγραμματιστής βγάζει πιο γρήγορα τη δουλειά του και
μιλάει επί ώρες στο gmail - Μηχανογράφος περνάει καθημερινά από το GP για καφέ
- Εν δυνάμει δημόσιος υπάλληλος σκοτώνει μύγες (φυσικά) και μια φορά τη βδομάδα κάνει βόλτα στη Θεσσαλονίκη
- Εισηγητής πληροφορικής βρίσκεται σε διακοπές διαρκείας
- Ειδικευόμενος γιατρός πίνει το φραπέ του στο ΑΧΕΠΑ (εντάξει δεν είναι και όπως στο Φρουραρχείο!)
- Καθηγήτρια Αγγλικών βγάζει χαρτζιλίκι "εργαζόμενη" πολύ χαλαρά σε τοπική ψησταριά
Είδατε; Και δεν έπιασα καν τους δημόσιους υπάλληλους!
2 σχόλια:
Ε μα πάλι μπηχτές σε όλους τους γνωστούς και φίλους; Που πάει αυτό το μπλογκ κύριοοοοοι!; :p
Τα παραπάνω σχόλια μπορούν να ληφθούν ως μη γραφόμενα καθώς είδα ότι ακούς τους υπέρτατους...
Οπότε ->
Ου να μου χαθείτε όλοι! Αργόσχολοι.
Ο άνεργος :o
Ας κάνουμε μάθημα μαθηματικών. Μια επιχείρηση έχει 150 εγκαταστάσεις. Όσοι τις υποστηρίζουν έχουν φύγει για διακοπές εκτός από δύο άτομα.
Ερώτηση κρίσης. Τι λες θα υπάρχει δουλειά ή όχι?
Δημοσίευση σχολίου