Όταν είναι μουντός ο καιρός είναι άχρωμα τα πράγματα στον περίγυρο. Όπως σήμερα 25 Μαρτίου. Αλλά και χθες στη γιορτή αν και οι καιρικές συνθήκες ήταν καλές, ήταν η ανταπόκριση που έκανε άχρωμα τα πράγματα. Κενή γιορτή. Ούτε στους συναδέλφους αλλά κυρίως στα παιδιά δεν φάνηκε να σημαίνει κάτι, να διαφοροποιεί τη ρουτίνα. Εγώ πάλι χάρηκα τα 7-8 παιδιά που την οργάνωσαν, χόρεψαν, τραγούδησαν και κάτι τους έμεινε από την διαδικασία. Μικρά πράγματα που σπάνε τη μονοτονία.
Όλοι δρουν με γνώμονα το προσωπικό κέρδος είτε οικονομικό είτε άλλης μορφής. Σα να έχει υποχωρήσει η ανιδιοτέλεια και η μαγεία. Όχι αναπάντεχα, δυστυχώς όμως. Έτσι χαίρεσαι όταν έχεις δίπλα σου κάποιον που δρα εθελοντικά και όχι γιατί προσβλέπει σε χρήματα, προσοχή, μικροοφέλη. Λίγο χρώμα.
25 Μαρτίου 2009
Άχρωμα
Αναρτήθηκε από τον Anton at 23:36
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
τι να πω κι εγώ που πέρασα τη μέρα στο κρεβάτι και με πυρετό....
Εθνικές εορτές και μ****ες. Καλά κανουν τα παιδιά.
Δημοσίευση σχολίου