Το κλείσαμε το μαγαζί και φέτος

Όσοι μπαίνουν σε τάξη, η δουλειά είναι μέχρι τον Ιούνιο. Για τους δημόσιους και ο Ιούνιος είναι χαλαρός, για τους άλλους ίσως προκύψει κανένα τμήμα τον Ιούλιο. Κλείνουμε ταμείο λοιπόν και επιβάλλεται μαι ανασκόπηση, μια αυτοαξιολόγηση.
Φέτος η χρονιά ήταν διαφορετική αφού ήμουν σε ΕΠΑΛ. Καλύτερα γιατί τρίτη συνεχόμενη χρονιά το ίδιο (δημοτικά) δεν θα μου άρεσε. Όταν ακούει κάποιος ΕΠΑΛ, σφίγγεται. Δύσκολο το ακροατήριο καθώς τα περισσότερα παιδιά δεν έχουν βάσεις αλλά ούτε και θέληση. Χρειάζεται λοιπόν εναλλακτικός τρόπος για να προσεγγίσεις την κατάσταση. Κάθε αρχή και δύσκολη και μέχρι να συνηθίσει η μια πλευρά την άλλη προκύπτουν σκαμπανεβάσματα. Το κακό είναι ότι του χρόνου δεν θα μαι εκεί άρα φτου από την αρχή.
Το εργασιακό περιβάλλον από πλευράς συναδέλφων πάλι ήταν πολύ ευχάριστο. Αν και ήμουν ο μικρότερος ηλικιακά, μπορούσες άνετα να συνεννοηθείς και να περάσεις όμορφα. Άνθρωποι με χιούμορ και διάθεση να βοηθήσουν. Και η διεύθυνση ήταν πολύ υποστηρικτική με αποτέλεσμα να μην δημιουργηθούν προβλήματα.
Όπως και όλα τα άλλα έτσι και το φετινό εργασιακό περιβάλλον ήταν μια εμπειρία. Δύσκολα του χρόνου να επαναληφθεί ανάλογη κατάσταση αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Μέχρι τότε όμως έχουμε ένα καλοκαίρι μπροστά μας.

Long live the kings

Πέθανε ο βασιλιάς της pop, πέθανε ο βασιλιάς του rock n roll, οι μόνοι απέθαντοι είναι οι βασιλιάδες του metal :@ Όλοι εμπνεόμαστε από το κιτς τους...

Ιούνιος Καίσαρας

Ο Ιούνης αν και δεν θα πρεπε να πηγαίνει έτσι, εξελίσσεται σε έναν δεύτερο Σεπτέμβρη. Τόσο ο καιρός (βροχές) όσο οι ασχολίες (δουλειά, αιτήσεις) δεν θυμίζουν την αρχή του καλοκαιριού. Δεν κάνουμε και τίποτα τρομερό, μας τη σπάνε οι συμπεριφορές των γύρω μας, δεν πολυβλέπουμε αυτούς που θέλουμε, συναντάμε μέχρι άτομα αξιαγάπητα ωσάν τον Μητσοτάκη.
Έφτασε 25 του μήνα και δεν πήρα χαμπάρι. Τουλάχιστον σε αυτές τις περιπτώσεις είναι καλό να στρώνεις το δρόμο για μελλοντικές δράσεις. Κάτι πάμε να κάνουμε σε αυτόν τον τομέα.

Σύλλογος

Σε μια δουλειά μπορεί να χεις καλό προϊστάμενο-διευθυντή, αν δεν είσαι αφεντικό του εαυτού σου. Μπορεί και όχι. Αλλά όσο καλός και να ναι το ότι του δίνεται εξουσία τον αλλοιώνει, άσε που ποιος είναι αυτός που θα σου πει τι θα κάνεις. Εννοείται εσύ ξέρεις καλύτερα :@
Αυτό λοιπόν που κάνει τη διαφορά, στο να περνάς καλά στον εργασιακό σου χώρο είτε πνίγεσαι στη δουλειά είτε είσαι δημόσιος, είναι οι συνάδελφοι.

• Αν είσαι με λίγους (1-2) υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να είναι αδιάφοροι και βαρετοί.
• Αν είσαι με συναδέλφους της ίδιας ειδικότητας μπορεί να είναι κουραστικοί.
• Αν είσαι σε οικογενειακή επιχείρηση τότε πρέπει να προσέχεις τι λες.
• Αν είσαι σε μεγάλο σύλλογο (έτσι λέγονται οι "καθηγητές") τότε θα βρεις κάποιους που να ταιριάζεις
  
• Αν είσαι επί χρόνια με τους ίδιους συναδέλφους ίσως δεν την παλεύεις από μια φάση και μετά.

Ένα σωρό άλλες περιπτώσεις μπορεί να υπάρχουν αλλά όπως και να χει με τους συναδέλφους στο ίδιο καζάνι βράζουμε άρα...ΥΓ Τέλος το ΕΠΑΛ σε λίγες μέρες. Διαφορετική φάση από το Δημοτικό με τα παιδάκια. Σίγουρα μια ακόμα εμπειρία και αυτή.

Ύποπτα μαγαζιά

Κόβοντας βόλτες στις γειτονιές της πόλης ίσως θα χετε πέσει σε κάποια μαγαζιά που είναι λίγο γκρίζα, λίγο ύποπτα. Τι εννοώ; Καταστήματα τύπου καφέ-μπαρ των οποίων το εσωτερικό δεν φαίνεται, καλυπτόμενο συνήθως με κουρτίνες ή φιμέ τζάμια. Τις πρωινές ώρες αυτά τα καφέ δεν φαίνεται να χουν κόσμο - το βράδυ δεν φαίνεται τι έχουν μέσα. Συνήθως καμιά κοπέλα θα είναι στην είσοδο ή μέσα ενώ και ο κόσμος που μπορεί να μπει είναι συγκεκριμένος και μιλάμε για άντρες πάνω από τα 50. Τι κάνε νιάου νιάου στα κεραμίδια; Προς τι όλη αυτή η αναφορά; Μα γιατί περνάνε απαρατήρητα και γιατί πυκνώνει η συχνότητά τους.

I love this game

Στο ξαφνικό πήγα για κείνο το μπασκετάκι που λέγαμε. Καλά ήταν αλλά δεν είμαστε για φουλ ρυθμούς, ειδικά με αυτή τη ζέστη. Το άθλημα άλλοι το βλέπουν σαν χαβαλέ, άλλοι σαν παιχνίδι (εγώ), άλλοι το παίρνουν πολύ στα σοβαρά.
Κατά κάποιο τρόπο φαίνεται και η αντιμετώπιση που έχει κανείς απέναντι στη ζωή, στα πράγματα. Αφήνει να τον παρασύρουν στην πρώτη περίπτωση, προσπαθεί να το διασκεδάσει στη δεύτερη, το προγραμματίζει και το κυνηγά στην τρίτη. Κι όπως τη ζωή, μπορεί να πάρει το αυτί σου μιλάνε πίσω από την πλάτη σου αυτοί που έδωσες πάσες-ευκαιρίες. Αυτοί που αν τις εκμεταλλευόταν, θα ταν καλύτερα για όλους στην ομάδα. Αλλά μπα... Είπαμε όμως, για μας είναι παιχνίδι, δεν πάνε να λένε. Όσοι το βλέπουν "επαγγελματικά" ή πεδίο καταξίωσης (sic) ο δρόμος για το NBA είναι ανοιχτός. Εμείς θα τους αντιμετωπίζουμε με χαμόγελο :)

Σημείωση: Κάντε κλικ στη φώτο να διαπιστώσετε ότι είναι από το χθεσινοβραδινό ματς.

Photostories are back

Με μια γρήγορη ματιά φαίνονται φυσιολογικές φωτογραφίες. Με μια προσεκτικότερη δείχνουν τις αρετές τους :)

Gourmet V

Επειδή στο προαιώνιο δίλημμα "food or sex" φαίνεται ότι για πολλούς επικρατεί το πρώτο, ας αναφερθώ σε μέρη που επισκέφθηκα και μπορείτε να βρείτε άξιους εκπροσώπούς του.

Ηπειρώτικη Γωνιά: Στην Όλγας, ένας χώρος με ενδιαφέρουσα διαρρύθμιση. Το μενού δεν δικαιώνει το όνομα του (όπως και οι κορνίζες στον τοίχο) αλλά στον καθαρά γευστικό τομέα μένεις ικανοποιημένος.
Διαμαντής (Σίβηρη): Ψαροταβέρνα πάνω στο κύμα, η οποία έχει κάνει και υποκατάστημα παραδίπλα. Από τιμές είναι μια χαρά (καμιά σχέση με τα δικά μας φαρμακεία-δες παρακάτω). Από ψάρια δεν πέρασα σε αυτά του κιλού αλλά τα ψαρικά ήταν μια χαρά. Ουζάκι στην αμμουδιά, τι να λέμε τώρα; Τα πάντα όλα!
Αίθριον (Καλλιθέα): Αν και σου κάνει σε πολύ τουριστικό, τελικά δεν είναι άσχημο. Και ο χώρος καλός και τα πιάτα αξιοπρεπή. Καλή επιλογή αν βρεθείς στην δημοφιλή Καλλιθέα.
Extrablatt: Μπυραρία στη Σβώλου. Από καιρό την είχα σταμπάρει. Ποικιλία στις μπύρες, καλό το μενού αλλά πιο πολύ ενδιαφέρον είχε το ορεκτικό από όλα τα άλλα. Για τιμές φαίνεται ότι οι μπυραρίες είναι πιο ακριβές και από καθώς πρέπει ρεστοράν :@
Μπάτης: Ψαροταβέρνα στην Κρήνη με πολύ ωραία θέα. Λίγο γήπεδο το μαγαζί (μεγάλο δηλαδή), με καλή εξυπηρέτηση. Από πιάτα ήταν ωραίο ό,τι παραγγείλαμε (γαρίδες σαγανάκι, σκουμπρί), αν σ' αρέσουν τα ψάρια βέβαια. Τιμές οι αναμενόμενες ακουμπιστικές :Ο Είχε φάση που έβγαζαν τους αστακούς από το ενυδρείο εκείνη την ώρα.
Φουλ του Μεζέ: Απέναντι από τον Ζύθο στα Λαδάδικα. Διακόσμηση αλά Τηγανιές και Σχάρες. Ωραίες οι μερίδες του, ειδικά η τηγανιά. Τιμές και αυτές καλές. Πόντους δίνει και ο "περίεργος" σερβιτόρος :)
extra - Πραγγί: Το Πραγγί είναι ένα χωριό στον μακρινό Έβρο. Εκεί πάνω στις γραμμές του τρένου είναι μια γραφική ταβερνούλα με πολύ ωραία κρέατα και κρασί. Εκεί είναι χαλαρά οι άνθρωποι. Άλλοι έχουν το όνομα και άλλοι τη χάρη.

Iron Maiden - Flight 666

O Sam Dunn είναι ένας μεταλλάς που μετά το πολύ καλό Metal: A Headbanger‘s Journey και το ενδιαφέρον Global Metal συνεργάστηκε με τους Maiden για το εν λόγω ντοκυμαντέρ. Ο κωλόφαρδος... Με δεδομένα ότι (ως γνωστόν) οι Iron Maiden είναι η πρώτη αγάπη και παντοτινή και ότι οι προηγούμενες δουλειές του Dunn ήταν καλές, οι προσδοκίες ήταν μεγάλες. Το αποτέλεσμα όμως;
Δεν είναι ότι δεν είναι καλογυρισμένο, ότι ο κόσμος στην Λατινική Αμερική είναι αποτρελαμένος, ότι οι μουσικές είναι πολυαγαπημένες. Αλλά...

1. Καταρχήν το θέμα του: Μια μπάντα στην παγκόσμια περιοδεία της. Ντάξει. Και να πεις ότι βγήκαν να κατακτήσουν τον κόσμο. Έχουν κάνει 70 παγκόσμιες περιοδείες!
2. Οι ίδιοι οι Maiden. Όπως και να χει όταν έχεις πατήσει τα πενήντα δεν σφίζεις από ζωή και τρελή όρεξη, με εξαίρεση τον τρελοMcBrain. Άρα και στο ντοκυμαντέρ δεν θα δόσεις κάποια διασκεδαστική νότα. Και ό,τι ήταν να μάθουμε για τα μέλη τα ξέρουμε από παλιά (ο Harris είναι η ψυχή των Maiden, o Smallwood όχι απλός manager κλπ).
3. "H πεμπτουσία του rock 'n' roll είναι η επικινδυνότητα. Εάν η μουσική πάψει να είναι επικίνδυνη, τότε παύει να είναι metal."* Κατά τη γνώμη μου, οι Maiden το τελευταίο διάστημα έχουν παραγίνει "καλοί" και "για όλη την οικογένεια". Άντε να ρθουν στα ίσια τους πριν φτάσουν σε επίπεδα Disney :@

*Blackie Lawless, Metal Hammer, τεύχος 160, Μάιος 1998

Ο Χριστός ήταν Έλληνας!

Οι αποδείξεις:

• Έμενε στο σπίτι των γονιών του μέχρι τα 33 του.
• Όταν μεγάλωσε πήγε στη δουλειά του πατέρα του.
• Ήταν σίγουρος ότι η μητέρα του ήταν παρθένα.
• Η μητέρα του ήταν σίγουρη πως είναι Θεός.
• Ενώ οδηγούσε (ένα γαϊδούρι), είχε την απαίτηση να παραμερίζουν όλοι οι άλλοι όταν περνάει.
• Ποτέ δεν έπαψε να πιστεύει ότι τελικά τον αδίκησε το κράτος (ο Πόντιος Πιλάτος) και η κακούργα η κοινωνία γενικότερα.

ΥΓ Κυκλοφορεί στο ιντερνέτ
ΥΓ 2. Κάποιος να το σφυρίξει στον Βελόπουλο
ΥΓ 3 Ναι την εικόνα στο Paint την πείραξα :@ (αυτές τις μέρες που θα κάθομαι πρέπει να μάθω λίγο photoshop)

Αν...

Όλοι μας κάποια στιγμή έχουμε σταθεί και έχουμε πει τι θα συνέβαινε αν κάναμε κάτι διαφορετικά στο παρελθόν, αν παίρναμε μια διαφορετική απόφαση. Ίσως αν δεν είμαστε ευχαριστημένοι σε κάποιον τομέα στο σήμερα να το χουμε κάνει αρκετές φορές και να συνεχίζουμε να το κάνουμε με την πρώτη ευκαιρία. Δυστυχώς αυτό δεν βοηθάει σε κάτι. Ίσως μόνο να συνειδητοποιήσουμε πως δεν θα κάνουμε τα ίδια "λάθη" στο μέλλον. Leave the past behind όπως μας τραγουδούσαν οι Fates Warning, έχουμε πολλά "λάθη" να κάνουμε ακόμα :)