28 Φεβρουαρίου 2010

Πως να φτάσετε μέχρι τα 100

ΥΓ Σε όλα μέσα είμαστε, μόνο αυτό με το πράσινο τσάι θέλει δουλειά
ΥΓ 2. Μια ευγενική προσφορά του Seventh 's Spot
ΥΓ 3. Αν δεν διακρίνετε τι γράφει κάνετε κλικ πάνω στην εικόνα
ΥΓ 4. Μα τι χαζοί...

26 Φεβρουαρίου 2010

Nτεμί

Έχει μέρες να γράψω. Δε συμβαίνει κάτι συνταρακτικό, από διάθεση όχι τίποτα τρομερό, σχόλια δεν πολυπαίζουν στο blog, επικαιρότητα η ίδια μαυρίλα. Είναι όπως τον καιρό: δεν έχει λιακάδα αλλά ούτε βροχές και χιόνια. Μια ντεμί, άνοστη κατάσταση.
Ίσως μεγαλώνουμε ενώ ταυτόχρονα οι παρέες μας γίνονται πιο συγκεκριμένες-μετρημένες. Έτσι και ένα βράδυ να βγεις, θέλει να συντρέχουν δέκα προϋποθέσεις για να βρεις κάποιον. Που να προκύψουν οικογένειες και τα γνωστά. Από την άλλη ίσως έτσι είναι ο ρους των πραγμάτων, με το πέρασμα του χρόνου να συμμαζεύεσαι. Αλλά έφτασε τόσο γρήγορα αυτή η στιγμή ή απλά οι παρέες είναι πιο μαζεμένες;
Και κάτι που έχω παρατηρήσει: σπάνια μιλάει κάποιος για την ίδια του τη δουλειά. Ίσως γιατί πέρασε η πρώτη φάση, ίσως γιατί δεν έχει τίποτα αξιοσημείωτο σε αυτήν. Ίσως μου φαίνεται.Σημείωση: Τελικά είναι καλό να χεις ημερολόγιο.

20 Φεβρουαρίου 2010

Iommi - Iommi

Διά της αλληλουχίας των παραστάσεων θυμήθηκα τον πρώτο προσωπικό δίσκο του Tony Iommi (αν και το Seventh Star του '86 ουσιαστικά προσωπικός δίσκος ήταν). Η κιθάρα του riffmaster συναντά μερικές από τις μεγαλύτερες μορφές εκείνης της εποχής και όχι μόνο: Henry Rollins, Skin, Dave Grohl, Phil Anselmo, Serj Tankian, Billy Corgan, Ian Astbury, Peter Steele, Billy Idol, Ozzy Osbourne, Bill Ward, Brian May. Χάσατε το μέτρημα;
Όλα τα τραγούδια στέκονται σε υψηλά επίπεδα, ενώ κάθε τραγουδιστής βάζει και την πινελιά του στο τραγούδι που ερμηνεύει. Προσωπικά βάζω ένα κλικ πάνω τα Patterns, Time Is Mine, Goodbye Lament, με τους Tankian, Anselmo και Grohl αντίστοιχα. Ο Ozzy επιστρέφει στο σημείο 0 του metal (=Black Sabbath) ενώ ο Astbury ερμηνεύει ένα αρκετά cultικό κομμάτι. All star λοιπόν όχι μόνο στα ονόματα αλλά και στην ουσία. Αλλά όταν ο Iommi έχει έμπνευση όλα τα άλλα είναι περιττά.

ΥΓ Sonisphere Festival(=Metallica, Anthrax, Megadeth, Anthrax, Mastodon, Stone Sour) στην Ελλάδα -> Λιποθυμία

19 Φεβρουαρίου 2010

No reply

Ένα από τα κλασσικά πράγματα που μου τη σπάνε, είναι όταν στέλνω ένα sms και ο άλλος δεν απαντάει. Ή παίρνω τηλέφωνο και πάλι δεν κάνει την κίνηση. Κατανοητό ότι δεν μπορεί εκείνη τη στιγμή. Αλλά αν δεν απαντήσεις καθόλου είναι σα να σου μιλάνε συ να τον αγνοείς. Σε αυτές τις περιπτώσεις αυτός είναι που χάνει. Trust me, I m a doctor

18 Φεβρουαρίου 2010

Who 's Fooling Who

Πριν 5 μέρες έγραφα για Sabbath. Το πρώτο τραγούδι λοιπόν που ακούσαμε Iommi και Ozzy μαζί, είναι φυσικά το ομώνυμο του συγκροτήματος (όποιος δεν το χει ακούσει νομίζει ότι Ozzy είναι αλυσίδα καταστημάτων με κοσμήματα :@). Το τελευταίο που έμελλαν να συνεργαστούν είναι το Who 's Fooling Who από τον προσωπικό δίσκο του Iommi το 2000. Σα να μη πέρασε μια μέρα από το 1970...

ΥΓ Αλήθεια, ποιος κοροϊδεύει ποιον;
ΥΓ 2. Blog μου είναι ότι θέλω γράφω

16 Φεβρουαρίου 2010

Μετά-τριήμερο

Αν ανοίξεις τις κουρτίνες πιο πιθανό είναι να μπει λίγο φως από το αν ανοίξεις την τηλεόραση...
Τελευταίως (αναγκαστικά) το χουμε ρίξει στη διασκέδαση εντός των τειχών. Καλά είναι (και οικονομικά :P)
Είπα να χρησιμοποιήσω το MS Project για να βάλω σε μια σειρά τις όποιες δουλειές έχω. Το είχα χρησιμοποιήσει παλιά για μια εργασία. Θα δείξει αν θα με βοηθήσει ή θα καταλήξω να περάσω σαν task και το ίδιο το MS Project :@
Στο καθημερινό πάνε-έλα, πέρα από την πολύ βενζίνη που καίω, έχω να κάνω με πολλές τρύπες. Μα πολλές. Αριστοτεχνικοί ελιγμοί και τις αποφύγαμε. Με τις πολλές φετινές βροχές φάνηκε η ποιότητα των κατασκευών. Αλλά υπάρχουν πολλών ειδών τρύπες...

13 Φεβρουαρίου 2010

Black Sabbath


40 χρονών έγινε η μουσική που ακούμε (διάφοροι γραφικοί εκεί έξω). 13 Φεβρουαρίου του 1970, αγέννητοι οι περισσότεροι κυκλοφόρησε ο δίσκος που θεωρείται ο πρώτος metal δίσκος ever. Από τότε κύλησε πολύς καιρός, άλλαξαν πολλά. Η μουσική είναι διασκέδαση ή ψυχαγωγία. Ανάλογα πως την αντιμετωπίζουμε, μας κάνει να περνάμε όμορφα ή και μας δίνει όμορφες στιγμές από μόνη της. Hail! \m/

12 Φεβρουαρίου 2010

Να ζήσει η εκπαίδευση

Το εκπαιδευτικό σύστημα και ειδικά ο κάθε λογής προϊστάμενός του, είναι για τον πούτσο (θα βρίσω πιο πολύ παρακάτω). Αν δεν υπάρχει αξιολόγηση και έλεγχος επαφίεται στον πατριωτισμό του κάθε ένα που μπαίνει στην τάξη αν κάνει δουλειά και αν βοηθάει στη μόρφωση. Όπως και ο κάθε πολιτικός (αυτή είναι Η βρισιά) που τη βλέπει θεός και αλλάζει τα φώτα στο σύστημα, δημιουργώντας μεγαλύτερα προβλήματα. Πολύ μεγάλη συζήτηση με πολλές παραμέτρους.
Παρά τις συνθήκες αυτές , φέτος στο σχολείο που είμαι περνάμε μια χαρά. Τα τμήματα που έχω, αν και δεν είναι και το πιο πρόσφορο έδαφος, διδάσκω μαθήματα πληροφορικής (και όχι χρήση Η/Υ) και κάτι σου μένει. Οι συνάδελφοι είναι (σχεδόν όλοι) χαλαροί και φιλικοί κάτι που φαίνεται και από τις εξόδους εκτός σχολείου.

Σημείωση: Όλα τα παραπάνω είναι πρόλογος, που πήγα με με το σύλλογο δεύτερη φορά μέσα σε μια βδομάδα σε ταβέρνα με ζωντανή μουσική και χορό :O :P

11 Φεβρουαρίου 2010

Psychotic Waltz

Τα κινούμενα σχέδια είναι συνυφασμένα με τη διασκέδαση μικρότερων ηλικιών κυρίως. Χαρακτηριστικό είναι ότι ορισμένοι τα λένε ακόμα μικιμάους :P Εδώ και χρόνια έχει αλλάξει σε ένα βαθμό αυτή η εντύπωση, πρέπει να παραδεχτώ όμως ότι δεν ήμουν προετοιμασμένος για ντοκιμαντέρ κινουμένων σχεδίων.
Ίσως να είναι αυτός ο λόγος που μου έκανε τόση αίσθηση το Waltz with Bashir. Κυρίως όμως για το περιεχόμενο του και για την ρεαλιστική απεικόνιση γεγονότων. Σε κάνει να αναρωτιέσαι για προαιώνια ζητήματα, όπως το λόγο ύπαρξης και χρησιμοποίησης του πολέμου, τα ανθρώπινα ένστικτα, το μίσος που υπερβαίνει τη ζωή. Θέλουμε πολλούς αιώνες ακόμα για να τα σβήσουμε, αν και μάλλον θα μας προλάβουν αυτά..

9 Φεβρουαρίου 2010

Rapidshare Fail

Το τελευταίο διάστημα, 9 στις 10 όσες φορές που πάω να κατεβάσω κάποιο αρχείο από το rapidshare μου λέει ότι τα slots για τους non-premium χρήστες είναι δεσμευμένα. Κατά συνέπεια είτε να δοκιμάσω αργότερα είτε να αγοράσω λογαριασμό premium. Υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια παίδες του site. Στην αρχή ήταν όλα free, μετά έβαλαν καθυστερήσεις, έβαλαν word verification (με γάτες :P), ε πόσα να δεχτούμε; Επομένως πάμε για τις άλλες πορτοκαλιές ή ακόμα καλύτερα στηρίζουμε τα torrent - μοιραστείτε αδέρφια :)

7 Φεβρουαρίου 2010

Movie time

Η οθόνη του υπολογιστή, αλλά και η μεγάλη οθόνη είχαν την τιμητική τους το τελευταίο διάστημα. Αρκετές ταινίες: άλλες του ύψους - άλλες του βάθους.

  • (500) Days of Summer
    Ταινία για τη σχέση ενός ζευγαριού. Αν καταφέρεις από ένα τόσο τετριμμένο θέμα, να κάνεις κάτι καλό τότε έχεις πετύχει. Και όντως αξίζει. Αχ παλιομισοφόρια, τι τραβάν για σας τ' αγόρια.
  • Sherlock Holmes
    Τον άγγλο ντετέκτιβ τον θυμόμουνα αρκετά βραδυκίνητο αλλά πολύ εύστροφο. Ο Guy Richie θυμόταν μόνο το δεύτερο. Γρήγορη, εύστροφη, καλή ταινία, αξίζει και για σινεμά.
  • New York, I Love You
    Ιστορίες αγάπης από την μητρόπολη του κόσμου. Άλλες γλυκές, άλλες νοσταλγικές, όλες ξεχωριστές.
  • Dark City
    Σε ένα εφιαλτικό μέλλον, δεν υπάρχει φως και μια ολόκληρη πόλη ελέγχεται από περίεργους εξωγήινους. Οι συστάσεις της ήταν καλές γι αυτό και περίμενα περισσότερα. Ίσως δε με ενθουσίασε γιατί μου θύμισε και λίγο Hellraiser.
  • 2012
    Όσο σκέφτομαι ότι είχα σκεφτεί να πάω να την δω στον κινηματογράφο, τόσο φρικάρω: επική μαλακία καταστροφής, κλισέ, αφελής, βλακώδης.
  • Inglourious Basterds
    Ταραντίνο. Μπορεί να μην έχω μείνει άναυδος με κάποια ταινία του αλλά σε τραβάει να δεις ό,τι βγάζει. Η κλασσική αφελής απόδοση δικαιοσύνης στο τέλος, οι 2,5 ώρες όμως πέρασαν ευχάριστα
  • Stardust
    Θυμάμαι την είχα σταμπάρει όταν ήταν να βγει. Πέρασαν 2 χρόνια και βάλε από τότε και τη θυμήθηκα. Παραμύθι για μεγάλους, από τις ταινίες φαντασίας που μ' αρέσουν. Πολύ καλή.
  • Soul Kitchen
    Τούρκος σκηνοθέτης με Έλληνες λαζογερμανούς πρωταγωνιστές. Καλό το πακέτο σε μια χιουμοριστική ταινία με φαγητό, ανατροπές και κυρίως πολύ ευχάριστη.
  • Avatar
    Η Νο 1 ταινία σε εισπράξεις όλων των εποχών. Ναι η ιστορία δεν ήταν κάτι τρομερό αν και είχε οικολογικές προεκτάσεις. Η εμπειρία του 3D όμως ήταν τρομερή.
  • The Hangover
    Αμερικανιά, που ισορροπεί στη γραφικότητα. Γέλιο δεν είχε ιδιαίτερα αλλά ήταν αρκετά ρεαλιστική. Μου θύμισε λίγο από τα φοιτητικά μου χρόνια (λίγο είπα!)
  • Trainspotting
    Από τις ταινίες που είχαν κάνει αίσθηση όταν είχαν βγει αλλά δεν την είχα δει (το χω γράψει στο παρελθόν για ποιο λόγο). Σκληρή, με στιγμές αηδίας, σκωτσέζικες προφορές και τελικό ταμείο θετικό.
  • Up
    Ταινία animated για μικρούς και μεγάλους. Αξιολάτρευτος ο γέρος και η γιαγιά, φάση είχε το παιδάκι. Αν σας αρέσουν οι ταινίες της Pixar δεν θα απογοητευτείτε.
  • Zeitgeist
    Πρόκειται για ντοκιμαντέρ. Ουσιαστικά θέμα της είναι οι απάτες και η εκμετάλλευση των ανθρώπων στην διάρκεια της ιστορίας. Αν και αρκετά συνωμοσιολογική, την βρήκα ενδιαφέρουσα.

5 Φεβρουαρίου 2010

Shoot shoot

Από τους πιο χαζούς λόγους για να κάνεις απανωτά ποστ (εκτός αν δουλεύεις στο troktiko) είναι γιατί η φωτογραφία του προηγούμενου post δεν είναι και η αγαπημένη σου!
Η αναγνωσιμότητα δεν ήταν πρωτεύον θέμα του blog αλλά δεν είναι και κάτι που μισούμε.
Blog είναι να γράφεις κάτι, επειδή έχεις κάτι να πεις.
Θέματα για γκρίνια πάντα υπάρχουν αλλά δε μ αρέσει να γκρινιάζω.
Τηλεόραση δε βλέπω άρα και πόλεμος να γινε θα αργήσω λίγο να το μάθω.
Οι μέρες περνάνε με όμορφες εξάρσεις, περνάνε όμως.
Δεν ξέρω το αν χάνεσαι με κάποιους σημαίνει ότι αλλάζεις/αλλάζουν - ίσως αλλάζει η κατάσταση.
Ελλείψει κάτι καινούργιου μουσικά (εννοώ νέας κυκλοφορίας ή νέας ανακάλυψης), ξαναγυρνάμε στα γνωστά και τετριμμένα.
Το να θεωρείς τον εαυτό σου επαγγελματία επειδή απλά είσαι χρόνια σε μια δουλειά (ενώ ξέρεις να κάνεις μόνο 2 πράγματα-μαθήματα), ενώ ο άλλος δίπλα σου κάνει μάθημα, είναι οξύμωρο.
ΣΚ λοιπόν, που οι περισσότεροι το προσμένουν από μέρες. Σίγουρα υπάρχει περισσότερος χρόνος χωρίς δουλειά, αλλά μετά από αυτό;

Τσίκνα

Αν και τα καρναβάλια δεν είναι το φόρτε μου (λόγω της επιβεβλημένης διασκέδασης), φέτος ψιλοντύθηκα την Τσικνοπέμπτη και κατέβηκα κέντρο. Μέσα σε νέους ανθρώπους, νιώθεις και συ λίγο μικρότερος (όπως και το καλοκαίρι στο Ιστιοπλοϊκό). Ωραία και αυθόρμητη φάση στους δρόμους, τόσο από ομάδες όσο και από τον κόσμο.
Στο σχολείο (μεσήλικοι δημόσιοι υπάλληλοι), μετά από 10 μέρες κατορθώσαμε να προσαρμόσουμε το πρόγραμμα μετά την αποχώρηση συναδέλφου λόγω "επαπειλούμενης". Κι αυτό γιατί οι βολεμένοι δεν θέλουν να κάνουν ούτε μια ώρα παραπάνω μάθημα από τις 14 που έχουν σήμερα :Ο Και πρέπει ο περαστικός αναπληρωτής να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Προχωράμε.
Σημείωση: Να τι ντύθηκα!

1 Φεβρουαρίου 2010

Coyote



No comment (από τον Seventh για τον Seventh)