Shoot shoot

Από τους πιο χαζούς λόγους για να κάνεις απανωτά ποστ (εκτός αν δουλεύεις στο troktiko) είναι γιατί η φωτογραφία του προηγούμενου post δεν είναι και η αγαπημένη σου!
Η αναγνωσιμότητα δεν ήταν πρωτεύον θέμα του blog αλλά δεν είναι και κάτι που μισούμε.
Blog είναι να γράφεις κάτι, επειδή έχεις κάτι να πεις.
Θέματα για γκρίνια πάντα υπάρχουν αλλά δε μ αρέσει να γκρινιάζω.
Τηλεόραση δε βλέπω άρα και πόλεμος να γινε θα αργήσω λίγο να το μάθω.
Οι μέρες περνάνε με όμορφες εξάρσεις, περνάνε όμως.
Δεν ξέρω το αν χάνεσαι με κάποιους σημαίνει ότι αλλάζεις/αλλάζουν - ίσως αλλάζει η κατάσταση.
Ελλείψει κάτι καινούργιου μουσικά (εννοώ νέας κυκλοφορίας ή νέας ανακάλυψης), ξαναγυρνάμε στα γνωστά και τετριμμένα.
Το να θεωρείς τον εαυτό σου επαγγελματία επειδή απλά είσαι χρόνια σε μια δουλειά (ενώ ξέρεις να κάνεις μόνο 2 πράγματα-μαθήματα), ενώ ο άλλος δίπλα σου κάνει μάθημα, είναι οξύμωρο.
ΣΚ λοιπόν, που οι περισσότεροι το προσμένουν από μέρες. Σίγουρα υπάρχει περισσότερος χρόνος χωρίς δουλειά, αλλά μετά από αυτό;