Διά της αλληλουχίας των παραστάσεων θυμήθηκα τον πρώτο προσωπικό δίσκο του Tony Iommi (αν και το Seventh Star του '86 ουσιαστικά προσωπικός δίσκος ήταν). Η κιθάρα του riffmaster συναντά μερικές από τις μεγαλύτερες μορφές εκείνης της εποχής και όχι μόνο: Henry Rollins, Skin, Dave Grohl, Phil Anselmo, Serj Tankian, Billy Corgan, Ian Astbury, Peter Steele, Billy Idol, Ozzy Osbourne, Bill Ward, Brian May. Χάσατε το μέτρημα;
Όλα τα τραγούδια στέκονται σε υψηλά επίπεδα, ενώ κάθε τραγουδιστής βάζει και την πινελιά του στο τραγούδι που ερμηνεύει. Προσωπικά βάζω ένα κλικ πάνω τα Patterns, Time Is Mine, Goodbye Lament, με τους Tankian, Anselmo και Grohl αντίστοιχα. Ο Ozzy επιστρέφει στο σημείο 0 του metal (=Black Sabbath) ενώ ο Astbury ερμηνεύει ένα αρκετά cultικό κομμάτι. All star λοιπόν όχι μόνο στα ονόματα αλλά και στην ουσία. Αλλά όταν ο Iommi έχει έμπνευση όλα τα άλλα είναι περιττά.
ΥΓ Sonisphere Festival(=Metallica, Anthrax, Megadeth, Anthrax, Mastodon, Stone Sour) στην Ελλάδα -> Λιποθυμία
20 Φεβρουαρίου 2010
Iommi - Iommi
Αναρτήθηκε από τον Anton at 10:25
Labels: Δίσκοι διαμάντια, Metal
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Συμφωνώ με τον προλαλήσαντα.
Δημοσίευση σχολίου