Καταρχήν παρατηρώ ότι τα παιδιά είναι πιο ξεψαρωμένα από ότι ήμασταν εμείς τότε. Αλλά και πάλι υπάρχουν λίγα συνεσταλμένα παιδάκια. Και είτε από αντίδραση που όλοι τείνουν να ασχολούνται με τα όμορφα, τα ζωηρά, τα πιο δραστήρια είτε γιατί και εγώ ήμουν συνεσταλμένος μικρός, τα έχω μια συμπάθεια. Πως μεταφράζεται αυτό; Να τα βοηθήσεις περισσότερο, να τους δώσεις το χώρο που τους παίρνουν τα υπόλοιπα, να προσπαθήσεις να αισθάνονται άνετα. Το ότι είναι συνεσταλμένα ίσως οφείλεται στο χαρακτήρα τους αλλά κυρίως στο κλίμα που έχουν από το σπίτι. Δεν πρέπει όμως και μεις όπως οι δάσκαλοί μας να τα αφήσουμε στην τύχη. Καλή η ορθογραφία, τα μαθηματικά και οι υπολογιστές αλλά η διαπαιδαγώγηση βρίσκεται αλλού. Άντε πάμε για μάθημα
25 Νοεμβρίου 2007
Δημοτικό-δημοτικό
Αναρτήθηκε από τον Anton at 18:08
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Δηλαδή στα συνεσταλμένα παιδάκια απλά διστάζεις να τους κατεβάσεις τα παντελόνια; :@
Τα συνεσταλμένα παιδάκια μπορεί να θέλουν απλά να τα αφήσουμε στην ησυχία τους για όλους τους παράγοντες που αναφέρεις...
Εγώ είπα να "υπερασπίσουμε" αυτά τα παιδάκια για να μην τα βάλουν στο περιθώριο τα υπόλοιπα
Δεν είναι απλα ξεψαρωμένα τα μικρά,αντάρτες είναι!! Συχνά πυκνά θυμόμαστε τον Ηρώδη!
ΥΓ. Υπήρξες εσυ ποτέ συνεσταλμένος?? :-0
Κι όμως ήμουν και παραήμουν, δεν ήμασταν όλοι αντάρτες από μικροί!
Δημοσίευση σχολίου