Εκτός από τα προφανή καλά, υπάρχουν και κάποια ενδιαφέροντα που ισχύουν σε ορισμένες περιπτώσεις. Πχ οι διάλεκτοι και οι γλώσσες κάποιων περιοχών. Τυχαίνει από τη μια πλευρά των γονιών μου, να μιλούσαν και βλάχικα στην περιοχή που μεγάλωσαν. Έτσι καμιά φορά ακούγεται καμιά «περίεργη» λέξη. Ούτε στον έξω κόσμο θα την χρησιμοποιήσεις, ούτε μόρια για το δημόσιο θα πάρεις :Ρ αλλά ο χαβαλές και τα πειράγματα που ακολουθούν είναι όλα τα λεφτά. Γιουβαντούτς; Αλάσου μαμαριχί :)
ΥΓ Καλή χώνεψη σε όλους
28 Απριλίου 2008
Η Παστρούφκα και το Νίτσκατου
Αναρτήθηκε από τον Anton at 11:55
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου