Συμβαίνει;

Ενώ συμβαίνουν τόσα πολλά τελικά είναι σα να μη συμβαίνει τίποτα. Από την επικαιρότητα να ξεκινήσει κάποιος, καθημερινά βομβαρδιζόμαστε με την πτώση των χρηματιστηρίων και την οικονομική κρίση. Αφού μέχρι στιγμής δεν μας έχει συμβεί κάτι στην καθημερινότητα μας (λες και δε μας φτάνουν όσα έχουμε ήδη) είναι σα να μην υπάρχει για μας αυτή η κρίση.
Στα πιο δικά μας, αυτή η ιστορία με το Βατοπέδι κρατάει καιρό αλλά κάποια στιγμή θα βαρεθεί το φιλοθεάμον κοινό και τότε θα ξεφουσκώσει. Όχι ότι θα δοθεί λύση απλά θα ξεχαστεί. Για παράδειγμα τι κάνει αυτή η ψυχή ο Ζαχόπουλος που ξέραμε μέχρι και τα τριγλυκερίδια του όταν ήταν στο νοσοκομείο;
Και στα πιο δικά μας, πηγαινοερχόμαστε στο σχολείο αλλά μάθημα-μάθημα δεν έχουμε κάνει ακόμα. Άντε να δούμε αύριο. Χαιρετήσαμε και μια φίλη που διορίστηκε μακριούτσικα αλλά φεύγει εδώ και κάτι μήνες και στην τελική δε μας φάνηκε ο αποχαιρετισμός. Άνθρωποι από το περιβάλλον σου συμπεριφέρονται λες και δεν έχει αλλάξει κάτι ενώ κάποιοι άλλοι δε λένε να αλλάξουν με τίποτα (έχουν κολλήσει στα 10 μου φαίνεται). Τελικά συμβαίνει τίποτα;

ΥΓ Ομορφούλα η Ξάνθη αλλά με τις περιγραφές που είχα ακούσει την περίμενα πιο γραφική