18 Δεκεμβρίου 2008

Highway to hell

Καθημερινά διανύω περίπου 180 km πάνε-έλα για να βγάλω τον επιούσιο (αυτό που λέμε ένα τσιγάρο δρόμος :P). Καμιά φορά γίνεται λίγο βαρετό ειδικά όταν οι συνάδελφοι, που πάμε παρέα, αναλώνονται σε τετριμμένα και υπηρεσιακά θέματα. Αν σκεφτείς όμως ότι κάποιοι κάνουν αυτή τη διαδρομή για χρόνια τότε πας πάσο. Τι μπορείς να κάνεις σε αυτά τα km λοιπόν;

  • Να βελτιώσεις τις οδηγικές σου συμπεριφορές.
  • Να παρατηρείς τις τιμές της βενζίνης ανά βενζινάδικο.
  • Να σκεφτείς χωρίς να σου αποσπούν την προσοχή ένα σωρό πράγματα.
  • Να προβληματιστείς με τα πολλά σκοτωμένα ζώα που υπάρχουν στο δρόμο.
Σίγουρα θα υπάρχουν κι άλλα. Ίσως αν άλλαζε η παρέα, ίσως αν γίνεις πιο παρατηρητικός ή πιο εφευρετικός. Όπως και να χει προσοχή στους δρόμους!

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το σχολείο που δούλευα πέρσι απείχε περίπου 30 χλμ από το σπίτι μου, γύρω στα 20-25 λεπτά δρόμος δηλαδή. Νομίζω ότι το πρωί ειδικά ήταν η καλύτερη μου: καφεδάκι, το πρώτο τσιγάρο της ημέρας και ακρόαση δίσκου, όσο δυνατά ήθελα και χωρίς κανένα να με αποσπά. Καθημερινά ο χρόνος που περνούσα στο αυτοκίνητο έφτανε για την ακρόαση ενός ολοκληρωμένου δίσκου. Είναι το μόνο που μου έχει λείψει τώρα που μένω 500 μέτρα απόσταση από το σχολείο που δουλεύω φέτος...

Anton είπε...

Ωραία φάση είναι αλλά εγώ επειδή έχω και συνεπιβάτες δεν μπορώ να το βάλω στη διαπασών. Φέτος σε χωριό είσαι;

Ανώνυμος είπε...

πραγματικά το μονο καλό είναι αυτά τα 40χλμ που διανύω κάθε πρωί σε ήσυχο δρόμο.

συν το γεγονός οτι το ρημπούτ απο την δουλειά στο σπιτι είναι πιο εύκολο.

Mousel είπε...

Αν και νέος οδηγός τα 80 Km. που κάνω καθημερινά είναι τα πιο αγχολυτικά της ημέρας. Μουσικούλα, κανένα μπινελίκι σε κανέναν μπροστινό ή πισινό που πάει να χωθεί. Εννοείται τιμές σε βενζινάδικα και πάρα πολύ σκέψη (όπως ανέφερες στο ποστ).

Ανώνυμος είπε...

Φέτος είμαι σε μια κωμόπολη της Κεφαλονιάς. Έχει βέβαια άλλες χάρες το νησί, οι διαδρομές δίπλα στη θάλασσα είναι πανέμορφες, με κορυφαία την διαδρομή για Αργοστόλι, που περνάς δίπλα από τον Αίνο, το πιο ψηλό βουνό της Κεφαλονιάς, μέσα στο πράσινο και τα έλατα και ξαφνικά βλέπεις μπροστά σου ολόκληρη την πόλη του Αργοστολίου και το Ληξούρι απέναντι από ψηλά. Από την άλλη καμία σχέση με τις στρωτές, ξεκούραστες διαδρομές της περιοχής μου. Οι δρόμοι εδώ είναι τραγικοί, μες στις στροφές και τα κατσίκια και θέλει να είσαι διαρκώς σε εγρήγορση. Και να θες να απολαύσεις τη μουσική ή τη διαδρομή...