22 Μαρτίου 2009

Rotting Christ, Disembowel, Ravencult - Live in Eightball

Βράδυ Σαββάτου και ήμουν σε metal συναυλία. Πρωτότυπο :P Ηχητικά τα πράγματα ήταν ακόμα πιο άγρια σε σχέση με το προηγούμενο Σάββατο αφού είχαμε να κάνουμε με black/death συγκροτήματα. Όσον αφορά τον χώρο τον βρήκα συμπαθητικό (όχι γούτσου γούτσου :P) και πολύ metal.
Πρώτοι βγήκαν οι Ravencult, τόσο black που μόνο το corpsepaint τους έλειπε. Φιλικούς δεν τους έλεγες (black παίζουν ρε φίλε, σιγά μην σου πουν και ευχαριστώ :@), ευχάριστους μουσικά δύσκολα αλλά υπήρχε αρκετός κόσμος που γούσταρε και χτυπήθηκε. Έπαιξαν και πολύ ώρα γαμώτο...
Ακολούθησαν οι Disembowel που κινήθηκαν σε death μονοπάτια. Άλλοτε της παλιά σχολής άλλοτε πιο φρέσκα. Όπως και πριν κοιτούσαμε το ρολόι για να βγουν οι headliners αλλά και το υπόλοιπο κοινό δεν ενθουσιάστηκε ιδιαίτερα. Πάντως ήταν πιο ευγενικοί από τους προηγούμενους :P
Και έφτασε η ώρα που περιμέναμε. Οι Sakis & Friends aka Rotting Christ βγήκαν στην σκηνή και έπαιξαν από τους 3 πρώτους δίσκους τους συν το ΕΡ. Old-school σύναξη όπως εύστοχα ειπώθηκε. Τόσο η μπάντα όσο και ο κόσμος φαίνεται να γούσταρε αφού αμφότεροι χτυπιόταν και ξελαρυγγιαζόταν. Top στιγμές για μένα τα τραγούδια από το Triarchy... και το ομώνυμο από το Non Serviam (για τους περισσότερους το Mighty Contract), έλλειψη το Wolfera the Chacal. Ωραία βραδιά, τους περιμένουμε να έρθουν να παίξουν και τα πιο πρόσφατά τους.
ΥΓ Στα ενδιάμεσα ο ηχολήπτης (που ήταν μπροστά μας) έπαιζε λευκό θόρυβο :@ Έτοιμος ήμουν να απλώσω χέρι και να κατεβάζω την ένταση
ΥΓ 2. Τι κολλάει μετά από ένα black metal live; Ο ευρών αμειφθήσεται

2 σχόλια:

Nick είπε...

\m/

Μετά την τριήμερη εμβοή S(oulfly) και το ατελείωτο κρύωμα μου δεν την πάλευα να παρευρεθώ. Κάποιοι θα πουν ότι φοβήθηκα :@

Όλοι οι Έλληνες μεταλλάδες ξέρουν ότι πάντα οι πρώτοι δίσκοι είναι οι καλύτεροι. Μάλιστα το πρώτο demo EP σε κασέτα είναι πάντα το κορυφαίο :@

Μετά από metal συναυλία; Επίσκεψη στην τοπική συνδικαλιστική οργάνωση συγκεκριμένου κόμματος... και μπουζούκια; :@

Ανώνυμος είπε...

Πολύ καλή η συναλία και μια πολύ καλή ιδέα από πολύ σκληρό ήχο. Το μετά ήταν άλλη μέρα Κυρικαή θα λέγα!