New Metal XI

Στον καιρό του easy listening, ακούς πολλούς δίσκους, όποτε σε βολέψει και πάλι νιώθεις ότι έχει καιρό να κυκλοφορήσει κάτι. Ή στραβά αρμενίζουμε ή στραβός είναι ο γιαλός...

Gamma Ray - To The Metal

Μετά την power ξεφτίλα Land of the Free Pt II, οι Gamma Ray βγάζουν δίσκο με manowarικό τίτλο. Στραβά αρχίσαμε. Εκεί που καταλήξαμε μετά την ακρόαση του είναι ότι ο μόνος λόγος κυκλοφορίας του είναι για να βγούνε περιοδεία. Προσωπικά δε βρίσκω άλλο λόγο ύπαρξηςFear Factory - Mechanize
Στο γνώριμο ήχο τους, που τους έκανε ξεχωριστούς στα 90s αλλά και να ψάχνονται στα 00s, επανέρχονται στα 10s (αυτό θα πει δισκοκριτική :P). Καλό κοπάνημα, ακούγεται πολύ "ευχάριστα".
Sons Of Liberty - Brush-Fires Of The Mind
Project του Jon Schaffer με ονομασία εμπνευσμένη από την αμερικανική επανάσταση. Στραβά ξεκινήσαμε και σε αυτή την περίπτωση. Όπου να ναι θα μας ξεφουρνίσει τις ρεπουμπλικανικές του μπούρδες :@ Κι όμως τόσο μουσικά όσο στιχουργικά ο δίσκος είναι πολύ καλός και όχι απλά συμπαθητικός όπως το τελευταίο Iced Earth. Όμορφα τραγούδια με χαρακτήρα που σε κάνουν να τα ακούς ξανά και ξανά. With the blood of patriots... and tyrants.
Savage Circus - Of Doom & Death
Έφυγε από τους Blind Guardian και με τον frontman των Iron Savior έφτιαξαν τους Savage Circus. Σα να ακούς τους Guardian των 90s (άντε πάλι με τα ##s). Και τώρα που έφυγε (ο Thomas Stauch ντε) στο ίδιο στυλ συνεχίζουν, αν και δε νομίζω να κυκλοφορήσουν κι άλλο δίσκο. Απλά συμπαθητικός.
Indukti - Idmen
Στα χνάρια των Burst, που μόλις έκαναν αίσθηση με το Lazarus Bird, διαλύθηκαν. Πολωνικό metal (:O) αξιώσεων. Progressive αν μη τι άλλο με μεγαλύτερο βάρος στο ορχηστρικό κομμάτι. Σε κρατάει.
Overkill - Ironbound
Οι παλιές καραβάνες του thrash, οι απέθαντοι Overkill, κυκλοφόρησαν δίσκο. Respect στη μπάντα γιατί κοπανάει καλά, έχει τσαγανό (άντε κι απ΄τα μέρη μας) και έχει να μας δώσει κάτι σε αυτούς τους αποπροσανατολισμένους μουσικά καιρούς: give a little overkill