After Πάσχα

Πάει και το Πάσχα. Ξέφυγα λιγάκι και ελπίζω αυτό το αίσθημα να κρατήσει για κάποιο διάστημα. Όσοι δε ξεφύγατε από τις πόλεις όσο να ναι θα είδατε μια πόλη πιο ήσυχη. Έλα όμως που όταν φεύγει όλος ο κόσμος, από τη μια επικρατεί περισσότερη ηρεμία, πράγμα θετικό αλλά από την άλλη όταν κυκλοφορείς βλέπεις πολύ "τελειωμένο" κόσμο. Και αυτοί συνάνθρωποι μας είναι που δεν έχουν τα μέσα να πάνε μια εκδρομή δυστυχώς, απλά νιώθεις λίγο περίεργα.Άλλη πασχαλιάτικη παρατήρηση είναι για το Πάσχα που περνάνε τα στρατευμένα νιάτα (sic). Τα ρεπορτάζ παρουσιάζουν τους καλόκαρδους πολιτικούς που πάνε στα στρατόπεδα για να κάνουν παρέα στους φαντάρους. Μπράβο σας, χωρίς τη συντροφιά σας θα αυξανόταν οι αυτοκτονίες. Όποιος όμως έχει πάει φαντάρος ξέρει ότι για να έρθει ο οποιοσδήποτε μεγαλοσχήμων, προηγουμένως τρέχουν τους πάντες να κάνουν ότι αγγαρεία φαντάζεστε και μετά να τακτοποιήσουν αυτά που άφησαν πίσω τους. Περιμένω κάποτε να βγει κάποιος να τους ξεμπροστιάσει για να τελειώσει αυτή η χωρίς λόγο ταλαιπωρία.