Συζήτηση

Έχω χάσει επαφή με την επικαιρότητα όχι γιατί είμαι σε κανένα εξωτικό νησί αλλά γιατί όλη μέρα είτε είμαι στη δουλειά είτε βόλτα. (Αποφεύγετε τον ήλιο-μόνο πονοκέφαλο θα σας χαρίσει!) Έτσι πάνω-πάνω ξέρω για τις φωτιές παντού. Κάτι ανάλογο είχε γίνει πριν από καμια δεκαριά και βάλε χρόνια αν θυμάμαι καλά. Αναμενόμενα λίγο ως πολύ για το καλοκαίρι. Όπως και η άδεια. Την αναμένω με περισσότερη προσμονή από ότι περίμενα. Το θέμα όμως είναι να την εκμεταλλευτώ και όχι να τη σπαταλήσω όπως βλέπω τόσο κόσμο γύρω μου να κάνει με τον ελεύθερο του χρόνο. Ειδικά oι καθηγητές φίλοι μου.
Χθες αντί να κάνω μάθημα Access κατέληξα να συζητάω με έναν μαθητή μου, έναν κύριο 50 με 60 χρονών. (Μπράβο στην όρεξη του να ασχοληθεί με βάσεις δεδομένων σε μια τέτοια ηλικία.) Δεν θα αναφερθώ στο που περιστράφηκε η συζήτησή μας (ίσως άλλη φορά) αλλά στο γεγονός ότι από μόνη της η συζήτηση με έναν "άλλου είδους" άτομο έχει πολύ ενδιαφέρον. Με έναν μορφωμένο και έμπειρο άνθρωπο η συζήτηση ξεφεύγει από τα καρακλασσικά που συζητάς με τους συνομηλικους σου. Δηλαδή εννιά στις δέκα χαβαλέ κάνεις με τους φίλους σου και μια στις δέκα μια κουβέντα της προκοπής. Μια συζήτηση με έναν διαφορετικό συνομιλήτη σε κάνει να αποκομίσεις κάτι στο τέλος. Αυτό δεν είναι και το ζητούμενο στο κάτω-κάτω;