Αν διαβάζει κανείς αυτό το blog από τις πρώτες μέρες του, θα θυμάται μια σειρά από post για τον Ε.Σ. Το 99% ήταν επικριτικό για αυτό το θεσμό και σίγουρα όχι αδικαιολόγητα. Σε 5 μέρες από σήμερα, πριν ένα χρόνο είχα απολυθεί. Τι ωραίο συναίσθημα! Αλλά και όλη η θητεία ήταν γεμάτη συναισθήματα, θετικά ή αρνητικά. Πλάκες, χαβαλετζίδικα περιστατικά και άτομα από τη μια, χώσιμο, παρανοϊκές συμπεριφορές από τους καραβανάδες, χαμένος χρόνος από την άλλη. Αν μπορούσα να συνοψίσω την όλη φάση σε μια πρόταση θα ήταν η εξής: Ο στρατός είναι μαλακία αλλά και μαλακία είναι να μην πας.
ΥΓ Καλό κουράγιο στους ψαράδες που υπηρετούν (όπως το αδερφάκι μου και ο Takamori) αλλά και καλή θητεία σε όσους θα πάνε.
25 Ιουλίου 2007
Στρατός revisited
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Εγώ ξέρω ότι στον ΕΣ έφαγα για τελευταία φορά μπριζόλα! Εγώ απολύθηκα 13 Αυγούστου. Και συμφωνώ, όσο ΜΑΛΑΚΙΑ και αν είναι ο ΕΣ, τουλάχιστον σου αφήνει διάφορα να θυμάσαι.
Α ρε στρατέ, τί μας απέλυσες; [και εσύ...] :@
Δημοσίευση σχολίου