Τακτοποιείς το πρόγραμμα σου έτσι ώστε να έχεις αρκετό ελεύθερο χρόνο. Κατά πολύ περισσότερο από ότι πριν. Μετά από λίγες μέρες διαπιστώνεις ότι έχεις δει τους φίλους σου ελάχιστα, κάποια πρόσωπα όχι όσο θα θελες ενώ και η επικοινωνία με μακρινούς (αλλά ταυτόχρονα πολύ κοντινούς) φίλους έχει ξεθωριάσει εξαιτίας σου.
Διαπιστώνεις ότι έχεις ασχοληθεί ελάχιστα με πράγματα που θα θελες. Πχ το μπάσο. Ότι δεν έχεις βρει χρόνο να αθληθείς. Ότι δεν έχεις δει καθόλου αντικείμενα της δουλειάς σου. Ούτε στο ίντερνετ δεν μπαίνεις πλέον (to DSL or not to DSL?). Μίκρυνε η μέρα; Κοιμάσαι περισσότερο; Δεν κατανέμεις σωστά το χρόνο σου; Ίσως το τελευταίο. Το παράδοξο παραμένει όμως.
7 Φεβρουαρίου 2008
Παράδοξο
Αναρτήθηκε από τον Anton at 11:44
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου