Το καλοκαίρι δεν είναι για πολλές ταινίες, άντε σε κανένα θερινό σινεμά το πολύ-πολύ. Ούτε για νοσταλγίες και αδράνειες είναι... Στο θέμα μας. Μετά από θέαση τόσων ταινιών έχω καταλήξει ότι τελικά αρέσκομαι στις ταινίες που έχουν έντονο το ρεαλιστικό στοιχείο. Τι εννοώ; Αν μια ταινία έχει να κάνει με την πραγματικότητα, με κάτι που όντως μπορεί να συμβεί τότε όσο να ναι σου κάνει περισσότερη αίσθηση. Πόσο μάλλον όταν σου φέρνει αναμνήσεις ή κάνεις συνδέσεις. Αλλά ακόμα και στην περίπτωση που μιλάμε για ταινία φαντασίας, αν καταφέρει να ορίσει το σύμπαν και τους κανόνές της, τότε δημιουργεί τη δική της πραγματικότητα. Για παράδειγμα το Lord of the Rings. Στον αντίποδα το Narnia. Ή οι κλασσικές ταινίες δράσης, που ξαφνικά μπορεί ένας άσχετος να τρέχει με 200 πάνω σε μια μηχανή ή να πετάει :P
ΥΓ Για καλοκαιρινή ταινία προτείνω το Mamma Mia. Θα ξυπνήσει και το καταπιεσμένο ενδιαφέρον σας για τους Abba
13 Ιουλίου 2008
Ρεαλιστικός κινηματογράφος
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
μην αντικειμενικό πόστ για το σινεμά λόγω της παρέας που πήγες και το είδες...
το μάμα μία παντως πολλοί λάτρεψαν,λίγοι εμίσησαν.
Το post δεν αναφέρεται στην ταινία του υστερόγραφου. Φόρα τις λαμέ φόρμες σου και δες το
Δημοσίευση σχολίου