Σαββατοκύριακα όλοι οι Θεσσαλονικείς πεταγόμαστε για ένα μπανάκι στη Χαλκιδική. Αν καθήσεις όμως περισσότερο είναι αλλιώς τα πράγματα. Πέρα από τα αναμενόμενα παρατήρησα 2-3 πραγματάκια:
- Περιέργως στις παραλίες της Καλλιθέας δεν γίνεται ο γνωστός πανικός. Άσε που η Τρύπα δε λειτουργεί.
- Για να βρεις ξαπλώστρα στη Σάνη ή σε γνωστά beach bar πρέπει να χεις μπάρμπα στη Κορώνη. Ούτε στην Κυανή Ακτή.
- Οι βουλευτές-υπουργοί-πατέρες του έθνους το ρίξαν στα μπάνια.
- Στην επιστροφή το πρόβλημα δεν είναι στον μεγάλο όγκο αυτοκινήτων αλλά σε αυτούς που σταματάνε στα δεξιά. Άλλοι γιατί τράκαραν άλλοι γιατί άναψε η μηχανή άλλοι για να τα ξήσουν.
6 σχόλια:
Εμείς πάλι βαριόμαστε φίλε Seventh... Καλά που υπάρχετε κι εσείς οι μπλόγκερς που ποστάρετε, να σας διαβάζουμε να περνάει η μέρα μας.
Ελληνικό καλοκαίρι 2 πράγματα σημαίνει. 3ημεράκια στη θάλασσα (για εσάς τους τυχερούς) και γάμοι. Πολλοί γάμοι όμως ρε παιδί μου! Ήμουν Θεσσαλονίκη το ΣΚ για γάμο συμφοιτήτριας, για θάλασσα και βουτιές δεν το συζητώ. Άξιζε βέβαια η παρουσία στο γάμο γιατί το γλεντήσαμε μέχρι τις 3. Χρόνια είχα να ξεδώσω έτσι. Είναι που ήμασταν outsiders και δεν μας ήξερε κανείς! Από χτες πάλι στην ανία... Δεν υπάρχει τίποτα να γεμίσει η μέρα, ούτε δουλειά, η παρέα έχει λακίσει για διακοπές. Αντε να δούμε πώς θα την παλέψουμε. Χαιρετισμούς ααπό τη δροσερή (19 βαθμούς χτες το βράδυ) Κοζάνη!
Φίλτατο roulaki είδες που είμαστε χρήσιμοι εμείς οι βλόγγερς; Αν ξέρεις και κανέναν άλλον ενδιαφέρων πρότεινε τον να τον διαβάζω και γω.
Εσείς δεν ήσασταν που θα πηγαίνατε Αθήνα και Σαρωνικό για τριήμερο; Τις κάνατε τις διακοπές σας λοιπόν. Εμείς τον Αύγουστο διακοπές.
Και συ ΣΚ ήρθες Θεσσαλονίκη που είναι έρημη η πόλη; Πάντως σου εύχομαι και στα δικά σου :)
Αχ, καλά ήταν το 3ημεράκι στην Αθήνα και μετά στην Αίγινα, αλλά λίγο. Όπως προείπα, αυτή τη βδομάδα η παρέα την έκανε για διακοπές μακράς διαρκείας μετά των αμόρε τους. Αλί σε μας τις πληγωμένες ψυχές που με τσακισμένες τις φτερούγες μας περιπλανιόμαστε στις λεωφόρους του ίντερνετ με τον καύσωνα, χωρίς να έχουμε τα στιβαρά χέρια ενός άντρα να μας προστατεύουν, αλείφοντάς μας με αντηλιακό...
Αμάν με αυτή την ευχή (και στα δικά σου!) Εγώ και έλεγα "και στους γάμους των υπόλοιπων γνωστών, να είμαστε καλά και να γλεντάμε!". Κι άσε τα κορόιδα να παντρεύονται!
"Αλί σε μας τις πληγωμένες ψυχές που ..."
Χεχε ωραία περιγραφή. Πάτε κανένα Πλούταρχο να έρθετε στα ίσια σας
Πλούταρχο? Χμ... Χάλασες κι εσύ. Δεν ακούω ελληνικά εδώ και πολλά χρόνια. Όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά βρίσκω κουραστική όλη αυτή τη θεματολογία της καψούρας. Με έσυραν με το ζόρι την προηγούμενη εβδομάδα στον Χ''γιάννη. Υπέφερα. Νόμιζα ότι άκουγα το ίδιο τραγούδι επί 2 ώρες. Εκεί που με αποτελείωσε ήταν όταν είπε "και τώρα ένα τραγούδι για τον χωρισμό". Ενώ όλα τα υπόλοιπα αφορούσαν την πολιτική κατάσταση στα Βαλκάνια ή το φαινόμενο του θερμοκηπίου!
Όταν θέλω πάντως να ακούσω κάτι διαφορετικό από μέταλ, θα βάλω κάτι από εναλλακτική ροκ τύπου Placebo, ή ακόμη καλύτερα κάποιο από τα cd του Miles Davis, για πιο χαλαρωτικές καταστάσεις.
Σε κάθε ιδίωμα θα βρεις κάτι καλό απλά επειδή το hard rock/metal έχει μεγάλο φάσμα ίσως είναι πιο εύκολο. Ο Πλούταρχος είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα :)
Δημοσίευση σχολίου