Top 2009

To 2009 είχε πολλές κυκλοφορίες και κυμανθήκαμε σε καλά επίπεδα. Αρκετοί δίσκοι ήταν αξιοπρεπείς, ελάχιστοι μέτριοι. Προσωπικά δεν ξεχώρισα κάποια δισκάρα που θα τη μνημονεύω τα επόμενα χρόνια, χωρίς αυτό να σημαίνει κάτι άσχημο.

Amorphis - Skyforger
Οι Φινλανδοί είναι ένα γκρουπ που έχει τον προσωπικό του ήχο. Με τον καινούργιο τραγουδιστή είναι ο τρίτος δίσκος και κινούνται σε πανομοιότυπα μονοπάτια. Μπορεί να σου χτυπάει αυτή η ομοιότητα αλλά τελικά σε κερδίζουν οι μελωδίες.The Answer - Everyday Demons
Με το εναρκτήριο Demon Eyes μπαίνεις στο δαιμονιώδες hard rock τους. Δεν κοπιάρουν τα τέρατα του παρελθόντος , ούτε ακούγονται παρωχημένοι. Το γεγονός ότι τους διάλεξαν οι AC/DC για support τους δίνει extra credit. Αν θέλετε να ροκάρετε να η ευκαιρία.Candlemass - Death Magic Doom
Δεύτερος δίσκος με τον Lowe με σαφώς καλύτερο ήχο. Οι γνωστοί Candlemass δεν αιφνιδιάζουν αλλά ούτε και κουράζουν. Καταφέρνουν να κάνουν τα κλισέ τους πλεονεκτήματα και κερδίζουν δίκαια μια θέση στο Top του 2009. Για τους λάτρεις του doom δεν υπάρχουν καλύτεροι σήμερα.Heaven & Hell - The Devil You Know
Οι Heaven & Hell κυκλοφόρησαν έναν από τους αναμενόμενους δίσκους της χρονιάς. Μοντέρνος δεν είναι αλλά αξιοπρεπής σίγουρα είναι. Πως μπορεί να μην έχει καλές στιγμές δίσκος με Iommi και Dio μαζί; Εμένα πάντως καρφώθηκε για καιρό στο playlist μου. ΥΓ Λίγα περισσότερο up tempoτραγούδια να είχε...
Kiss - Sonic Boom
Οι ίδιοι οι Kiss είναι έμποροι. Έχουν να βγάλουν δίσκο πάνω από 10 χρόνια. Αλλά όσο προκατειλημμένος να σαι δεν μπορείς να μην γουστάρεις με το Sonic Boom. Μελωδίες που σε παραπέμπουν στα 70s αλλά και φρεσκάδα που δεν την περίμενες από αυτούς. Η ευχάριστη έκπληξη της χρονιάς.
Lamb of God - Wrath
Φοβερός ήχος, τα καλύτερα φωνητικά του Blythe, στην πιο δυνατή metal μπάντα σήμερα. Ο δίσκος σε πιάνει από την αρχή (συγκεκριμένα το In Your Words) και σε αφήνει στο τελευταίο τραγούδι. Άντε και από τα μέρη μας.
Slayer - World Painted Blood
Ηχητικά δεν είναι ο οδοστρωτήρας που θα μας αποτελείωνε (ελέω παραγωγής) αλλά μουσικά είναι Slayer. Κόλλημα το ομώνυμο, σχεδόν καμιά μέτρια στιγμή. Ο Araya το χει ακόμα και κάνει αυτό το δίσκο έναν από τους καλύτερους της χρονιάς που μας αφήνει.