Χόμπια

Από τέλη Αυγούστου μία συζήτηση που άνοιξα, αλλά μέχρι στιγμής δεν υπάρχει απάντηση, αφορά με τι δραστηριότητα θα μπορούσαμε να ασχοληθούμε το φετινό φθινόπωρο/χειμώνα. Όσο εύκολα πετάς ιδέες και όσο εύκολα αφορίζεις αυτή τη λογική, τόσο δύσκολα προτείνεις κάτι.
Καλοί οι καφέδες, οι βόλτες, τα events στην πόλη, ακόμα και οι εξορμήσεις. Αλλά δεν είναι σε σταθερή βάση, ούτε αποκτάς νέες επιλογές και ενδιαφέροντα, ούτε γνωρίζεις καινούργια άτομα (με παρόμοια ενδιαφέροντα). Το σίγουρο που σου προσφέρουν οι δραστηριότητες είναι ότι σπας τη ρουτίνα της δουλειάς και αξιοποιήσεις πιο καλά τον ελεύθερο χρόνο σου.
Δραστηριότητα μπορεί να είναι ακόμα και μια δεύτερη απασχόληση, το απλό περπάτημα, η επιμόρφωση πάνω σε επαγγελματικό αντικείμενο. Τα βιβλία, τις ταινίες, τη γυμναστική τις έχουμε. Θέλουμε κι άλλα ρε παιδί μου!

Κατάλαβες;

Η συναναστροφή με καθηγητές πλέον έχει περιοριστεί σε μεγάλο βαθμό. Πάντως η συνήθεια να ρωτάνε συνέχεια "κατάλαβες;" με κάνει να χαμογελάω γιατί θυμάμαι το παρακάτω ανέκδοτο:

Άνοιξε ένας οίκο ανοχής. Στον 1ο όροφο έβαλε μοντέλα. Στον 2ο έβαλε νοικοκυρές και στον 3ο καθηγήτριες....

Πρώτη βδομάδα λειτουργίας τα μοντέλα έβγαλαν 1000 ευρώ, οι νοικοκυρές 1000 ευρώ και οι καθηγήτριες 3000 ευρώ. Την δεύτερη βδομάδα τα μοντέλα έβγαλαν 800 ευρώ, οι νοικοκυρές 700 ευρώ και οι καθηγήτριες 3500 ευρώ.
Το αφεντικό τρελάθηκε. Πιάνει και ρωτά έναν πελάτη που ήταν κάθε μέρα εκεί:
- Γιατί προτιμάς τις καθηγήτριες;
- Τα μοντέλα ωραία, οι νοικοκυρές αλλιώτικες αλλά οι καθηγήτριες μόλις τελείωνα με ρωτούσαν: «Το κατάλαβες, ή να το ξανακάνουμε για να το εμπεδώσεις;»

Το προφανές

Σίγουρα τυχαίνει συχνά όταν συζητάς, ξαφνικά να σου παρουσιάζεται από την άλλη πλευρά κάτι σαν προφανές. Και όταν είναι για τη Γη που γυρίζει και τον ήλιο που δύει στη δύση όλα καλά. Αλλά όταν κάτι είναι διφορούμενο ή και το αντίθετο θα ήταν προφανές; Στην αρχή στέκεσαι σα μακάκας, μετά λες τι έγινε ρε παιδιά; Λεπτομέρειες αλλάρε παιδιά τίποτα δεν είναι προφανές. Ίσως στο μυαλό σας, ίσως για σας.

Πατρονάρισμα

Η ανεκτικότητα στα καραγκιοζιλίκια που γίνονται από παντού έχει φτάσει σε ικανοποιητικό επίπεδο. Τα εξωτερικά ερεθίσματα είναι συνήθως ενοχλητικά και δε σου προσφέρουν κάτι. Μάλλον το πράγμα δρα συσσωρευτικά και σε συνδυασμό με την ηλικία που μεγαλώνει, δε μπορείς να δέχεσαι ότι ακούς. Στην καλύτερη λες ένα "ναι" και το αφήνεις στην άκρη.
Όμως το πατρονάρισμα και το να σου λένε τι να κάνεις χωρίς να τους το ζητήσεις, είναι που σε βγάζει από τα ρούχα. Αυτό δε σταματάει γιατί όλοι ξέρουν τα πάντα, άρα θα σου δώσουν οδηγίες τι να κάνεις. Το θέμα είναι να βρεις μια "ευχάριστη" τεχνική για να καταλάβουν τι σημασία έχει για σένα αυτό που σου λένε.

Κωλογλύψιμο

Ναι οι άνθρωποι αλλάζουν και ενώ παλιά έλεγαν "εγώ δεν θα γλύφω και θα παρακαλάω" τώρα έχουν περάσει τα όρια των δημοσιοσχετίστων και κωλογλείφουν για να πάρουν μια πιο καλή/κοντινή θέση.
Όχι οι άνθρωποι μένουν ίδιοι και από παλιά καταλάβαινες ότι αυτά που λένε και κάνουνε είναι μόνο γιατί δεν μπορούν αλλιώς ή για να αποκτήσουν έτσι κάποια αξία και προσοχή.

Αέρας κοπανιστός

Έχω ξανααναφερθεί σε διαφημίσεις στο παρελθόν και στο τίποτα που πουλάνε. Πλέον χρησιμοποιούν τόσο μεγάλα λόγια που μένεις μόνο εκεί. Κάτι σαν τον Κωστάκη τον Καραμανλή που έλεγε για αλληλεγγύη, δημοκρατία και τον Αντωνάκη τον Σαμαρά με την ανάπτυξη.
Έτσι η Vodafone βάζει κάτι νέους να πανηγυρίουν το τέλος των ΜΒ του Wifi επειδή η εταιρεία τους δίνει 500ΜΒ. Δηλάδή βαριά για χρήση μιας βδομάδας. Αλλά εσένα σου μένει η επανάσταση.
Έτσι και το AXE δείχνει έναν νεαρό που μέσα στην ιστορία του ανθρώπινου γένους τελικά αντιλαμβάνεται ότι για να προσεγγίσει μια γκόμενα πρέπει να κοπανίσει λίγο αέρα πάνω του.
Αν δεν πουλούσαν τίποτα θα ταν ωραία σποτάκια. Τώρα είναι πολιτικά σποτάκια.

Fake διαλύσεις συγκροτημάτων

Ξεφυλλίζοντας το τεύχος του Hammer για τη δεκαετία του 90, μου ήρθαν αναμνήσεις από εκείνη την αγνή εποχή για μένα. Αλλά όταν από τη μουσική πάμε στη βιομηχανία, χάνεται κάθε ίχνος αγνότητας.

Στην εμπορική μουσική, η δημιουργία συγκροτημάτων και τραγουδιών, δεν έχει καμιά σχέση με αυτό που θεωρούμε εμείς για ένα συγκρότημα: ότι αποτελείται από ταλαντούχα άτομα που δημιουργούν. Ορισμένοι μουσικοί το παραδέχονται ότι πρώτα είναι επιχειρηματίες και μετά ότι άλλο (Gene Simmons, Vinnie Paul, τελευταία Dickinson).

Όλα τα καταπίνουμε καθώς από την αθώα αρχή μέχρι τώρα έχουμε δει πολλά. Την κοροϊδία όμως; Όταν οι Judas Priest είχαν πει ότι σχεδόν σταματάνε και μετά ότι θα κόψουν τις μεγάλες περιοδείες, το δεχτήκαμε. Ποιος δεν τους θέλει; Τώρα ο Tipton είπε κατάμουτρα ότι είπαν ψέματα και θα συνεχίσουν κανονικά.

Ο DiAnno (γιατί υπάρχει ακόμα;) είπε ότι θα ταν η τελευταία του περιοδεία και τέλος. Αλλά τώρα ξανά από την αρχή. Οι Running Wild (ο Rock n Rolf δηλαδή) πριν αλέκτωρ λαλήσει το ξανάφτιαξαν. Και κορυφή του παγόβουνου το ρεζιλίκι των Scorpions. Αφού είδαν ότι έχουν ρεύμα ακόμα, τώρα λένε ότι δε σταματάνε και θα βγάλουν και δίσκο.

Οι 60αρηδες δε μας τα λένε καλά. Αν δεν κρατάς της αξιοπρέπεια σου σε αυτή την ηλικία τότε το επόμενο βήμα είναι να πουλάς την περιουσία σου για καμιά Ρωσίδα. Μαζευτείτε.