Napoléon

Σε κλίμα Παρισιού και με την παρουσία του Ναπολέοντα να είναι αισθητή σε δρόμους, γέφυρες, ολόκληρες περιοχές, αποφάσισα να δω την εν λόγω βιογραφική σειρά.

Παραγωγή του 2002 με μεγάλα ονόματα του κινηματογράφου, εξιστορεί την πορεία αυτού του πολύ σημαντικού ανθρώπου. Ο οποίος πολεμούσε ασταμάτητα για σχεδόν 20 χρόνια και ανάγκασε όλες τις υπόλοιπες δυνάμεις να ενωθούν πολλές φορές εναντίον του για να τον νικήσουν. Πολλά σημεία σου προκαλούν εντύπωση αν και οι μεταβάσεις από την μια φάση της πορείας του στην άλλη δεν δίνονται πολύ ομαλά στη σειρά.

Μεγάλη παραγωγή και στην αναπαράσταση των μαχών, που καταδεικνύει ότι οι μάχες τότε ήταν σφαγές: το πεζικό να προελαύνει απέναντι από τα κανόνια! Και οι θύμησες από το Stratego που αθώα παίζαμε μικροί και από τα playmobil που παίζαμε ακόμα πιο μικροί να έρχονται σε αντιπαράθεση με τον πραγματικά σκληρό πόλεμο.

À Paris

Στο άκουσμα του ονόματος Παρίσι η πρώτη αντίδραση είναι ένας θαυμασμός, ένα ανασήκωμα του φρυδιού. Το Παρίσι από τη μια συμπυκνώνει και συγκεντρώνει τα περισσότερα χαρακτηριστικά της δυτικής κουλτούρας ενώ από την άλλη αποτελεί ακριβό προορισμό και στερεότυπο. Προσωπικά αποτελούσε ενδόμυχο πόθο :) 

Αυτά που σου προσφέρει είναι σα να επισκέφθηκες μια ολόκληρη χώρα. Έτσι το να τα γευτείς μέσα σε 6 ημέρες είναι απαιτητικό. Το να τα απολαύσεις ακόμα πιο δύσκολο. Προσπαθήσαμε να μην τρέχουμε ή να γεμίσουν τα μάτια μας με φευγαλέες εικόνες αλλά να το ζήσουμε.

Διαμονή
Το να μείνεις αξιοπρεπώς εντός του περιφερειακού με κάτω από 100€ είναι ακατόρθωτο. Το καλό είναι ότι όλες οι περιοχές είναι αξιόλογες και η πρόσβαση στα κεντρικά εύκολη.

Μετακινήσεις
Με το μετρό πας παντού και με ελάχιστη αναμονή. Τα λεωφορεία της υπομονής αλά ΟΑΣΘ. Κάρτα Navigo και φύγαμε.

Φαγητό
Ότι και να φάγαμε μας άρεσε. Δεν δοκιμάσαμε σαλιγκάρια κλπ αλλά από κρέπες μέχρι (και καλά) well done κρέατα ήταν πολύ νόστιμα. To βράδυ δε σταματάει. Από γλυκά ξεχωριστά τα macaron του Laduree και highlight το παγωτό Berthillon.

Άνθρωποι
Κοσμοπολίτικο κέντρο με έγχρωμους, Άραβες και φυσικά χιλιάδες τουρίστες. Όλα τα μαγαζιά γεμάτα και οι δρόμοι πολύβουοι από τις ομιλίες (και όχι από τις μηχανές). Γωνιές που άκουγες άριες(!), πλατείες που χόρευαν, κύμβαλα και πιάνο στους σταθμούς, μπάντες στο μετρό.

Μουσεία
Ήμουν προετοιμασμένος για πολύωρες αναμονές στις ουρές αλλά τελικά μια χαρά.   

• Πομπιντού: το περίμενα καλύτερο και εξελίχθηκε περισσότερο σε φάση Μαέβιους Παχατουρίδη 
• Orsay: πραγματικά ωραία εκθέματα από πολλές καλλιτεχνικές φάσεις και εντυπωσιακό κτίριο. 
• Ροντέν: ίσως άμα βυθιστείς στη λογική των γλυπτών να το απολαύσεις περισσότερο. 
• Απομάχων: πολεμικά εκθέματα από διάφορες περιόδους μετά τον 13ο αιώνα και η αίθουσα με τον τάφο του Ναπολέοντα
• Σπίτι Βίκτωρος Ουγκώ: σπίτι - μουσείο.
• Πάνθεον: επιβλητικό. Τάφοι ανδρών επιφανών. Εκρεμμές του Φουκώ.
• Όπερα: εντυπωσιακή από έξω και φορτωμένη εσωτερικά. Το auditorium μικρό. 
• Λούβρο: τι να λέμε τώρα. 4,5 ώρες δεν είναι αρκετές να δεις παρά αυτά που είχες σημειώσει. Top τα ελληνικά, ξεχωριστά τα περσικά και πάει λέγοντας.
• Saint Chapelle: οι φωτογραφίες το αδικούν καθώς μόνο από μέσα βιώνεις την ατμόσφαιρα που δημιουργούν τα βιτρό.
• Conciergerie: σε μετέφερε στο κλίμα των φυλακών στα τέλη του 18ου αιώνα.
• Παλάτι Βερσαλλιών: ίσως όχι τόσο εντυπωσιακό όπως άλλα παλάτια. Περισσότερο σα διελκυστίνδα ανάμεσα στη ματαιοδοξία του Λουδοβίκου ΧΙV και του Ναπολέοντα. 

Αξιοθέατα
Όταν παντού βλέπεις κτίρια του 19ου αιώνα, κανονικά όλη η πόλη είναι ένα αξιοθέατο.

• Άιφελ: όταν τον πρωτοαντίκρυσα ήταν σα να έβλεπα έναν γίγαντα να περπατάει στην πόλη. Όταν ανέβηκα τα 600 σκαλιά μπήκα στην καρδιά του. 
• Αψίδα Θριάμβου: άλλα 300 σκαλιά αλλά πιο ζόρικα. Aνεβαίνεις για τη θέα, από κάτω χαζεύεις την ίδια την αψίδα. 
• Κήπος Λουξεμβούργου: όμορφος, με το παλάτι και την κρήνη να δίνουν άλλη ομορφιά. 
• Κήπος Κεραμεικού: και εδώ όπως σχεδόν παντού ο κόσμος έβγαζε το βιβλίο του και διάβαζε. 
• Κήποι Βερσαλλιών: απίστευτοι κήποι με αγάλματα, συντριβάνια, μουσική να παίζει. Όλα τα λεφτά. 
• Κρουαζιέρα στο Σηκουάνα: ήμασταν τυχεροί γιατί δεν επιλέξαμε τις μαζικές και έτσι απολαύσαμε κάτι σαν βαρκάδα στο ποτάμι. Φοβερή εμπειρία. 
• Γέφυρες: τις περπατήσαμε, τις περάσαμε από κάτω αλλά αν εξαιρέσεις του Αλέξανδρου Γ' δεν ήταν τρομερές. 
• Εκκλησίες: γοτθικές, με φωτεινές αναλαμπές. Δε με κονιορτοποίησαν. Η Notre Dame πιο κατεστραμμένη από ότι την περίμενα. 
• Marais: συνοικία να περπατάς και να μη σταματάς. Πολλές επιλογές. 
• Quartier Latin: πολύ ζωντανό και όμορφο. Εκεί χτυπάει η καρδιά της πόλης. 
• Μονμάρτη: πολύ όμορφη και διαφορετική, με τη κατάλευκη Sacre Coeur στην κορυφή. 
• Παλάτια: Γκραν, Πτι, Ρουαγιαλ κα. Μα πόσοι γαλαζοαίματοι πια; 
• Πλατείες: αχανείς με στήλες στο κέντρο τους. 
• Κανάλι St Martin: υδάτινη ηρεμία που την προτιμήσαμε αρκετές φορές. 
• Galleries Lafayette: σε κάθε όροφο είχε 80 καταστήματα. Θαμπώνει το μάτι σου από την εντυπωσιακή οροφή. 

ΥΓ Στις 14 Ιουλίου το βράδυ πετύχαμε τα πυροτεχνήματα στον Πύργο του Άιφελ. Φοβερό θέαμα.

ΥΓ 2. Όπως σχεδόν όλες οι εξορμήσεις, έτσι και τώρα ήταν ένα πραγματικό ταξίδι και όχι διακοπές

ΥΓ 3. Όταν κλείνεις τα μάτια και το μυαλό σου γεμίζει όμορφες και φωτεινές εικόνες, τότε σημαίνει ότι αυτό το ταξίδι πέρασε μέσα σου

Liberté, égalité, fraternité

Ο ήλιος λάμπει στον ουρανό, γιατί να κάνω ένα μαύρο ποστ; Στην υγεία μας είμαστε οκ, γιατί να γκρινιάζουμε λες και είμαστε ηλικιωμένοι;

Στο χωριό μας (ολογράφως Ελλάδα) οι λεφτάδες έχουν πιάσει την ενημέρωση και περνάνε το κλίμα που θέλουνε. Και αυτός ο αστείος-επικίνδυνος που είναι πρωθυπουργός για να δείξει την πολυφωνία έφερε για παράδειγμα ότι κυκλοφορούν εφημερίδες τύπου Μακελειό. Και επειδή υπάρχουν τα social media, εμείς έχουμε την ψευδαίσθηση ότι υπάρχει σωστή ενημέρωση για το τι γίνεται από πίσω. Αμ πως.

Αυτό με τη δικαιοσύνη έχει γίνει ανέκδοτο. Πέρα που είμαστε χώρα του Κούγια, έχουν καταλάβει όλοι πως δεν υπάρχει τιμωρία. Κάθε μέρα βγαίνουν νέες περιπτώσεις με αθωώσεις συμμοριών, ποινές-χάδια, μάρτυρες Noor1 κλπ. Πλέον ο καθένας πρέπει να έχει το νου του να προστατεύει τον εαυτό του γιατί δεν υπάρχει ο φόβος να κρατάει το θύτη. Άμα φτάσεις να γίνεις θύμα τότε βράστα. Στις δίκες απλά βλέπεις τους δικαστές να δικάζουν τον εαυτό τους και αν θα ξεφτιλιστούν βγάζοντας αστείες ποινές.

Αιγαίο πέλαγος

Το καλοκαίρι είναι συνυφασμένο με τη θάλασσα. Τότε όλοι θυμόμαστε το Αιγαίο και τα νησιά του. Εμείς, γιατί οι απέναντι είναι δέκα βήματα μπροστά και έχουν πολύπλευρο σχεδιασμό:

• εναέριες παραβιάσεις
• γεωτρήσεις από πλοία
• απαίτηση για αφοπλισμό των νησιών
• εμπορική ονομασία Turkaegean

Και αν νομίζει ότι ο σουλτάνος Ερντογάν τρελάθηκε ας ακούσει και την τούρκικη αντιπολίτευση.

Δε μας πτοούν αυτά και πάμε να κλείσουμε ακτοπλοϊκά εισιτήρια. 30% πάνω λέει οι τιμές. Βάλε και τα καύσιμα μέχρι Πειραιά. Είναι και πολλές οι ώρες... Μήπως να πάμε Βόρειο Αιγαίο; Πλάκωσαν όλες οι οικογένειες και πλέον τα ζευγάρια που δε βγαίνουν οικονομικά. Μήπως να βρούμε καμιά καλή πτήση και μετά με καράβι; Στο Θεό τα αεροπορικά για Κυκλάδες.

Τελικά πιο προσβάσιμο είναι το ταξίδι στο εξωτερικό. Ας αφήσουμε το Αιγαίο στους καλύτερους, στους κατοίκους του :)