W.A.S.P. - The Headless Children

Μέσα στη ζέστη, χωρίς να χεις δουλειά, έρχονται περίεργα πράγματα στο μυαλό του ανθρώπου. Έτσι εξηγώ που μου ρθε στο άσχετο να γράψω γι αυτόν τον ανυπέρβλητο δίσκο.
H μπάντα του Blackie Lawless θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μέχρι και glam metal λόγω του image, των χαζών στίχων και του περιβάλλοντος που κινούνταν (Los Angeles). Όμως ήταν πολύ πιο σκληρή, συγκρούστηκε με την PMRC και όπως απέδειξαν δίσκοι όπως αυτός και το Crimson Idol άξιζε πολλά.
Μουσικά μιλάμε για κλασσικό heavy metal. Tο εισαγωγικό Heretic δείχνει εξ αρχής την διαφοροποίηση από τα προηγούμενα άλμπουμ τους. Πιο μεστό αλλά ταυτόχρονα W.A.S.P. Οι πιο mid-tempo στιγμές τους είναι από επικές όπως το ομώνυμο μέχρι μελωδικές όπως το Mephisto Waltz. H power ballad Forever Free θα αποτέλεσε καλό λόγο για αγορά του άλμπουμ, όμως τραγούδια σαν το Thunderhead και Neutro Bomber θα ξενέρωσαν όσους το αγόρασαν μόνο γι αυτό το λόγο. Η διασκευή στο Real Me των Who είναι καλή αφορμή για να ασχοληθεί κανείς με τους θρύλους αυτούς της rock. Για το τέλος άφησα το Mean Man ή αλλιώς το απόλυτο κομμάτι να το βάλετε να παίζει στο repeat!
Για όσους μετράει το image ας ασχοληθούν με τους προηγούμενους δίσκους τους. Για όσους το concept με τον επόμενο δίσκο τους. Η επιτομή των W.A.S.P είναι πιθανότατα αυτός ο δίσκος. Listen to me cause I'm a mean mother fucking man, riding the wind...

Εμπειρίες

Δεν ξέρω ποιο είναι το νόημα της ζωής (ακόμα τουλάχιστον :P) αλλά σίγουρα θα προυποθέτει την ύπαρξη της (τι γράφω σήμερα...) . Δηλαδή ζούμε καταστάσεις, κάνουμε πράγματα, αισθανόμαστε, σκεφτόμαστε. Όλα αυτά είναι εμπειρίες. Και όπως κάθετι, νόημα έχει και ο λόγος που γίνονται. Αν τα κάνεις για να τα γράψεις στο βιογραφικό σου ή να επιδειχθείς σαν σχολιαρόπαιδο, μάλλον λάθος είσαι αν και πάλι κάτι σου μένει. Το άσχημο είναι η απραξία και η απαξίωση (ακόμα και αν είναι αμυντικοί μηχανισμοί). Δυστυχώς δεν θα είμαστε την υπόλοιπη ζωή μας 20 και 30 χρονών να έχουμε τις ίδιες δυνάμεις και χρόνο να κάνουμε πράγματα γι αυτό ας μην χάνουμε ευκαιρίες.ΥΓ Μετά το φιλοσοφικό αυτού του ποστ είμαι έτοιμος να διαβάσω Yalom.
ΥΓ 2. Τις εμπειρίες τις ζεις ή μαζεύεις λεφτά για να τις ζήσεις - Seventh (παρακαταθήκη στην ανθρωπότητα)
ΥΓ 3. Με βάρεσε πολύ ο ήλιος στις Καβουρότρυπες.

In the summertime

Περιμένοντας να ξεκινήσουν και με τη βούλα οι διακοπές, συνεχίζεις λες και δεν άλλαξε κάτι από τότε που είχες φουλ ωράριο. Μέσα στους προβληματισμούς προστίθεται το που θα είσαι κάθε ΣΚ, σε ποιο μπιτσόμπαρο θα λιαστείς κλπ :P Κόσμος πάει, κόσμος έρχεται, όπου και να βγεις γίνεται πανικός. Το χειμώνα όλοι αυτοί σπίτια τους ήταν και έβλεπαν Λάκης ο Γλυκούλης; :@
Μετά την οικονομική κρίση που έχει πλήξει τον τουρισμό (άντε βρες δωμάτιο στις Κυκλάδες), τη χοιρογρίπ (όπως τη λένε στην Επανομή), κοπανάνε και κάτι τελευταία φορομπιχτικά μέτρα για τα τέλη κυκλοφορίας. Φόροι για να κλείσουμε καμιά τρύπα, αλλά η Μαύρη Τρύπα στο τέλος θα μας καταπιεί όλους.
Ο γκρινιαροRadikal είπε να κατέβει να δει κάτι φλωρογάλλους και τους Black Sabbath με Dio. Εννοείται ότι οι Αθηναίοι φίλοι του λάκισαν, το Roulaki υπαναχώρησε αλλά πάλι καλά υπάρχουν οι θαυμαστές των Faded Line που θέλουν να συνοδεύσουν το ίνδαλμα τους...
Σε αυτά τα γενέθλια πήρα αρκετά δώρα και όλα ήταν πραγματικά πολύ καλά. Ρούχα, gadget, ρολόι. Thanks και διαδικτυακά.

Body painting

Το γεγονός ότι σε κάθε γωνία της πόλης υπάρχει και μια καφετέρια δεν προκαλεί αίσθηση πλέον. Η αύξηση των μαγαζιών για tattoo από την άλλη είναι εντυπωσιακή. Καλά τόσος κόσμος κάνει tattoo; Αν βγείτε στην παραλία (ειδικά αν είχατε καμιά δεκαριά χρόνια να πάτε για μπάνιο :@) θα δείτε την πελατεία τους. Αν θεωρήσουμε ότι δεν είναι ένα ακόμα ελληνικό trend, όπως πχ ο αντιαμερικανισμός, τότε ΟΚ. Απλά για να ξεχωρίσετε προτείνω κάτι πιο προχωρημένο...

Σχόλια

Το blog είναι χώρος έκφρασης. Περισσότερο πεδίο διατύπωσης της οπτικής του blogger και όχι τόσο για συζητήσεις ή ανταλλαγή απόψεων. Έτσι ο σχολιασμός των εκάστοτε post δεν κρίνεται απαραίτητος για την πορεία του site αλλά πολλές φορές είναι αλατοπίπερο. Ρίξτε μια ματιά στα (θεϊκά) σχόλια των παρακάτω για να καταλάβετε τι εννοώ:
Στο πρώτο, ο drummer των Sabbath απλά αναφέρθηκε στο θάνατο του Michael Jackson...
Στο δεύτερο ένα βιντεάκι με έναν ανεμοστρόβιλο και ένα τρένο.

Summer of 09

Μπαίνουμε στην καρδιά του καλοκαιριού και είτε έχετε τελειώσει από δουλειά είτε έχετε-περιμένετε άδεια είναι μια από τα ίδια: το μυαλό σ' άλλη γη σ' άλλα μέρη. Εύχομαι να περάσουμε καλό καλοκαίρι, χωρίς απρόοπτα. Δεν χρειάζεται πολλά-πολλά (με αυτή τη ζέστη δεν είναι για πολλές μετακινήσεις άλλωστε) αλλά καλή διάθεση. Για μένα πόλη, λίγο θάλασσα και μετά σε κανένα νησί. Περιμένω τα σχέδια σας.

ΥΓ Να ξανακατεβαίνω Αθήνα για συναυλία (πριν 2 μήνες ήμουν για τους AC/DC) και μετά από μια βδομάδα ξανά Πειραιά για διακοπές δεν το κόβω.
ΥΓ 2. Όλοι Χαλκιδική πάνε εκτός από τους Χαλκιδικιώτες μου φαίνεται :@
ΥΓ 3. Ελεύθερος χροοοοοόνος!

Ιστιοπλοϊκό τριήμερο στον Παγασητικό

Δεν έγινα ακόμα πλούσιος για να αγοράσω ιστιοφόρο αλλά ούτε και κανέναν τόσο ματσό φίλο βρήκα. Να ναι καλά η ΓΓ Νέας Γενιάς που διοργανώνει κάθε χρονιά τα ιστιοπλοϊκά τριήμερα και κυρίως αυτή που με παρέσυρε :)
Το ιστιοφόρο λοιπόν ξεκίνησε το ταξίδι του από τον Βόλο. Σχετικά καλοδιατηρημένο το σκάφος (αν και τα άλλα 3 ήταν καλύτερα από το δικό μας), καλά παιδιά οι συνεπιβάτες και πολύ συνεργάσιμος ο καπετάνιος. Από καιρό καλό, από διάθεση μπόλικη, τι άλλο θες να περάσεις καλά;
Επειδή δεν πολυενδιαφέρει να μπω σε λεπτομέρειες (σε ποια χωριά καθίσαμε, τι φάγαμε κλπ) να ενθαρρύνω όσους θα είναι ακόμα νέοι του χρόνου, δηλαδή οι γεννημένοι από το 1980 και μετά να δηλώσουν συμμετοχή. Ειδικά η διαδρομή στον Παγασητικό είναι υπέροχη. Βουτιές από το ιστιοφόρο, να σε σέρνει το σκάφος με ένα σχοινί, δελφίνια. Και για όσους έχουν διάθεση για μάθηση ναυτικοί κόμποι, τμήματα του σκάφους, πλοήγηση. Τι λέμε τώρα...

ΥΓ Είχαμε την τύχη να είμαστε με παιδιά που δεν έχουν μπει ακόμα στο λούκι ούτε είναι τίποτα κάφροι. Νεολαίοι που η παρέα μαζί τους σε ανανεώνει όπως και να χει.