Αν έχετε διαβάσει κάποιο review για συναυλία ή καλύτερα αν έχετε πάει, θα διαπιστώσετε ότι όλες (το 90% για να μην είμαστε απόλυτοι) έχουν ένα κοινό στοιχείο: την κακή διοργάνωση. Μετά από δεκαετίες χωρίς σημαντικά συναυλιακά γεγονότα, τα τελευταία χρόνια έχουμε δει πολλά μεγάλα ονόματα. Αυτό από μόνο του είναι πολύ σημαντικό και ως σήμερα επισκιάζει όλα τα άλλα. Τα "άλλα" όμως παραμένουν και γίνονται εκνευριστικά. Από την καθυστέρηση στο άνοιγμα της πόρτας για να μπει ο κόσμος και τους μη κατάλληλους για συναυλία χώρους μέχρι τη μόνιμα άθλια ηχοληψία και το στοίβαγμα του κοινού, οι έλληνες διοργανωτές δεν έχουν σημειώσει ιδαίτερη πρόοδο. Αλλά ως επιχειρηματίες κοιτάνε το κέρδος και μετά όλα τα άλλα.
Μέχρι πότε όμως θα περνάει αυτό; Επειδή το να ευχηθούμε να βελτιωθούν από μόνοι τους ή να πάρουν το μάθημα τους από ενδεχόμενη αποχή του κοινού είναι ανεδαφικό, αυτό που μπορεί να γίνει είναι να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να μείνουν λίγοι αλλά υπεύθυνοι promoter. Μέχρι τότε θα ξεροσταλιάζουμε μες στο χιονόνερο, θα βγαίνουμε έξω μετά το πρώτο τέταρτο για να πάρουμε αέρα και θα ρωτάμε ποιο τραγούδι είναι αυτή η βαβούρα.
ΥΓ. 55 € για Manowar και Rhapsody; Βρε ουστ
1 σχόλιο:
Σωστός.
Το μόνο live με καλό ήχο που έχω πάει ήταν των Apocalyptica. Υποπτεύομαι ότι φταίει το γεγονός ότι όλοι είχαν το ίδια όργανο + drumms.
Οι περισσότεροι "ηχολήπτες" κάνουν τσεκ με κάθε όργανο χωριστά, το ρυθμίζουν ωραία και καλά και νομίζουν ότι τελείωσαν. Το πρόβλημα είναι ότι όταν παίζουν όλα μαζί πολλές από την συχνότητες τους επικαλύπτονατι και ακυρώνονται. Αποτέλεσμα; Βαβούρα. Σκόπος είναι να φτιάξεις στη μίξη συχνοτικό χώρο για όλα τα όργανα.
Τι λέω πάλι ρε; Εντάξει θα σκάσω!
Οι άρχοντες του κιτς μαζί με τους υπασπιστές του κιτς; Μαζί; Μα είναι ευκαιρία ζωής! :@
Δημοσίευση σχολίου