Candlemass - Candlemass

Επανεσυνδέθηκαν πριν λίγα χρόνια όταν οι επανενώσεις ήταν μόδα και έκαναν μια περιοδεία. Αποτέλεσμα της ήταν ένα πολύ καλό live album. Δεν υποσχέθηκαν σε κανέναν δίσκους και μεγαλεία. Μέχρι που ξαφνικά μαζεύτηκαν και έβγαλαν, μετά από 20 χρόνια καριέρας, τον ομώνυμο δίσκο τους. Αυτό από μόνο του τραβάει την προσοχή αλλά ας ήταν μόνο αυτό…


Το 1986 μια ακόμα μπάντα που έπαιζε metal αποκτά δισκογραφικό συμβόλαιο. Τα μεγαθήρια ενός ήχου που ζει την χρυσή του περίοδο, δημιουργούν αριστουργήματα και κάθε νέος φαντάζεται τον εαυτό του στη θέση τους. Οι Candlemass όμως δεν θα παίξουν το metal της εποχής τους αλλά θα μείνουν τιμητές των πατέρων Sabbath. Ένας ήχος που σε γυρίζει στην αρχή των πάντων, στις 13/2/1970 και το Black Sabbath, στίχοι που στοιχειώνουν τα πάντα στο άκουσμα τους. Ο τίτλος, ο πιο εύστοχος, καθώς ονόμασε ένα ολόκληρο ιδίωμα που δημιουργούνταν και υπάρχει ως σήμερα: Epicus Doomicus Metallicus.


Σήμερα, βασισμένοι στα riff του Edling και τη φωνή του Marcolin, οι Candlemass δίνουν βροντερό παρόν. Όχι απλά παρόν αλλά ταρακουνάνε τα νερά με έναν δίσκο αντάξιο των καλύτερων στιγμών τους. Σπάνια ένας δίσκος επανένωσης στέκεται δίπλα στις κορυφαίες στιγμές ενός γκρουπ, να όμως που αυτό συμβαίνει με τους Candlemass. Από το καταιγιστικό Black Dwarf ως το υπέροχο ορχηστρικό The Man who Fell from the Sky και το The Day and the Night ο δίσκος είναι heavy όσο δεν πάει. Υπομονή ως τον Μάιο!


Πρόσφατα ο Ozzy δήλωσε (μας έχει πρήξει με τις δηλώσεις :@) ότι οι Sabbath δεν κυκλοφόρησαν δίσκο αφού ήθελαν τα κομμάτια τους να είναι αντάξια του παρελθόντος. Σεβαστό. Από τη μεριά τους οι Candlemass νομίζω πως έκαναν το καλύτερο τους για να καλύψουν μέρος αυτού του κενού.


Welcome Assassins of the Light…