Spiritual Beggars - Demons

Σαν να μου φάνηκε ότι πέρασε πολύς καιρός από την τελευταία τους κυκλοφορία, το On Fire του 2002. Ένας δίσκος όνομα και πράγμα για το συγκρότημα, που το έμπασε σε μεγαλύτερα ακροατήρια. Όχι ότι το Ad Astra υστερούσε. Κάθε άλλο. Απλά ο ήχος του ίσως ήταν λίγο πιο βατός, με πιασάρικα τραγούδια. Από το βαρύ και πολύ καλό Ad Astra, στο πιο μελωδικό και ευθύ On Fire και τώρα στο πιο hard rock Demons.


Πριν γράψω δύο λόγια για τον δίσκο που αναμένεται τέλη Ιούνη, να πω ότι οι Spiritual Beggars είναι από τα γκρουπ που με κερδίζουν με τον ήχο τους. Ακόμα και αν ένα τραγούδι δεν είναι από τα καλύτερα τους ενισχύεται σημαντικά από τον χαρακτηριστικό τους ήχο. (το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει με γκρουπ όπως οι Dark Tranquillity – σκύλιασε Radi :P).


Ο Michael Amott και η παρέα του είναι σε μεγάλα κέφια. Κι αυτό φαίνεται τόσο από την ποιότητα των τραγουδιών αλλά και από ένα γενικά εύθυμο κλίμα. Και λέω «εύθυμο» γιατί αν συγκρίνεις το Demons με τις προηγούμενες κυκλοφορίες τους, παρατηρείς ότι το μουντό ύφος έχει υποχωρήσει . Τα πλήκτρα έχουν (σχεδόν) εξαφανιστεί ενώ και η ψυχεδελική διάθεση έχει δώσει την θέση της στην ευθύτητα. Γενικά θα μπορούσε να πει κάποιος ότι ο δίσκος είναι η εξέλιξη των προσπαθειών του γκρουπ, δυο βήματα παραπέρα από το On Fire. Πολλοί, θεωρώντας το Ad Astra ως την καλύτερη στιγμή τους, περιμένουν ανάλογες κυκλοφορίες. Όχι ότι ο ήχος τους έχει διαφοροποιηθεί τόσο πολύ στο Demons αλλά είναι σαφώς διαφοροποιημένος ως προς το ύφος του. Στα δικά μου αυτιά ακούγεται ως η καλώς εννοούμενη εξέλιξη. Δεν ξέρω στα δικά σας..