Topless 2007

Πριν καιρό ο κολλημένος αμερικανομεταλλάς με ρώτησε για το μουσικό Top της χρονιάς. Επί μέρες στριφογυρνούσε στο μυαλό μου τι να βάλω, άκουγα ξανά και ξανά τους φετινούς δίσκους αλλά δεν κατάφερα να τους κατατάξω σε μια σειρά προτίμησης. Έτσι εδώ βάζω αλφαβητικά αυτούς που βρήκα ενδιαφέροντες

Amorphis – Silent Waters
Με μια πρώτη αυτιά μου φάνηκε κατώτερο του εξαιρετικού Eclipse. Ίσως βιάστηκαν να βγάλουν δίσκο. Αν τον ακούσεις όμως προσεκτικότερα ανακαλύπτεις τις μελωδίες και την ατμόσφαιρα που τους χαρακτηρίζει και τους κάνει μια wanna-see-live μπάντα

Apocalyptica – Worlds Collide
Γνωστή η συνταγή: Κλασσικά όργανα σε metal ρυθμούς με ενδιαφέρουσες συμμετοχές. Μόλις φύγει η πρώτη λάμψη από τα ονόματα, μένει η ίδια η μουσική. Και αυτή είναι όντως καλή.

Down – III: Over the Under
Οι Pantera πέθαναν, ζήτω οι Down. Το project του Anselmo κρατάει από το 1995 και αναμιγνύει τον σκληρό groovάτο ήχο με τις country επιρροές. Προσωπικά με ελκύει το πρώτο και εκεί έχεις να ανακαλύψεις πολλές πορωτικές στιγμές.

Gotthard – Domino Effect
Θυμάμαι είχα συμπεριλάβει την προηγούμενη κυκλοφορία τους στα καλύτερα εκείνης της χρονιάς. Εντάξει όλοι κρύβουμε ένα ποζέρι μέσα μας. Εν έτη 2007 τα εν λόγω ποζέρια είναι πιο συγκρατημένα από τα αντίστοιχα του παρελθόντος και η μουσική τους πιο μεστή.

Iced Earth – Framing Armageddon
Δεν είναι Dark Saga, δεν είναι Something Wicked, είναι ένα καλοφτιαγμένο και ενδιαφέρον στιχουργικά άλμπουμ. Η φωνή του (sessionά πλέον) Tim Owens δίνει ώθηση στην όλη προσπάθεια και μεις θυμόμαστε ότι υπήρχε κάποτε μια φερέλπιδα μπάντα.

Nightwish – Dark Passion Play
Αφού τελείωσε το σήριαλ για την αντικαταστάτρια της Tarja, έγιναν και θα συνεχίσουν να γίνονται οι συγκρίσεις, ήρθε και η ώρα της μουσικής. Και επειδή δε γινόταν να χάσει την έμπνευση του ο Holopainen από τη μια στιγμή στην άλλη, έχουμε να κάνουμε με μια κυκλοφορία διάσπαρτη από ωραία τραγούδια. Το Once μου είχε αρέσει περισσότερο αλλά αυτό δε μειώνει την αξία αυτού του δίσκου.

Rotting Christ – Theogonia
Το ότι είναι Έλληνες δεν αποτελεί «βύσμα» για να μπουν σε αυτή τη λίστα. Οι άνθρωποι είναι παράδειγμα για τους συντοπίτες μας. Πάντα σε υψηλό επίπεδο οι κυκλοφορίες τους, με ωραίο ήχο και προσωπικά με το Nemecic να μου χει κολλήσει εδώ και μήνες.

ΥΓ Δεν είναι τυχαίο που διάλεξα 7 άλμπουμ
ΥΓ 2 Είπα να γράψω και για τις απογοητεύσεις της χρονιάς αλλά θα χρειαζόμουν υπερδιπλάσιο χώρο και το άφησα
ΥΓ 3 Η νέα χρονιά να είναι καλύτερη από αυτή που φεύγει. Αν κρίνω από το πώς μπήκε το 2007 έπρεπε να περιμένω πως θα εξελισσόταν…

Ερωταπαντήσεις

Γιατί ορισμένα μαγαζιά δεν έχουν δώρο; Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν μόνο το «αναρχικό» Πτυχίο αλλά και άλλα πιο κυριλέ, όπως το OntheRoad, το Δωμάτιο με Θέα κλπ δεν έχουν, Από την άλλη αυτά που έχουν, βαράνε ότι να ναι (50 λεπτά σε ότι και αν πάρεις)
Γιατί ό,τι ώρα και αν βάλεις ειδήσεις μας ενημερώνουν για την υγεία του Χριστόδουλου και του Ζαχόπουλου και δε μας λένε για τα 25 άτομα που σκοτώθηκαν στους δρόμους στην έξοδο των Χριστουγέννων; Μάλλον αυτοί οι δύο είναι πιο σημαντικοί
Τι θα γίνει με το κυκλοφοριακό στην πόλη; Εύκολη απάντηση: θα χειροτερεύει συνέχεια. Μόνο αν έχουμε έναν μπάτσο πάνω από το κεφάλι μας θα γίνει κάτι. Αλλά αυτό δεν είναι λογική. Προς στιγμήν η δημαρχάρα μας και τα τσιράκια της ετοιμάζονται για τις γιορτές και τα πανηγύρια
Τι σχέση έχει η Βοστόνη και ο (περιβόητος) Άη Στράτης; Κατά τα φαινόμενα και στα δύο μέρη κάνεις τα ίδια πράγματα.
Αξίζει κάποιος να κάτσει να μάθει μπάσο; Οι απέξω λένε ότι δεν ακούγεται, οι από μέσα ότι πάνω σε αυτό βασίζεται το τραγούδι. Ο γράφων ότι πρέπει να σπάσει τα άλατα από το αριστερό του χέρι για να μπορεί να κινείται πάνω στην ταστιέρα
Τι υπάρχει μετά το τέλος; Για την ώρα το ίδιο το τέλος…

Nightmare before Christmas

Ρωτάω συναδέλφους, συνεργάτες, μαθητές που θα πάνε τα Χριστούγεννα. Άλλη θα πάει στη Βασιλίτσα, άλλη στις Σέρρες, άλλος στην Αυστρία, άλλος στην Έδεσσα και τα Γιάννενα, άλλοι θα έρθουν Θεσσαλονίκη. Μια χαρά θα περάσουν. Τι γίνεται με μας όμως; Πάλι εδώ θα τη βγάλουμε. Αυτό είναι το σίγουρο. Και πολύ πιθανό είναι να μην κάνουμε τίποτα περισσότερο παρά να πίνουμε καφέδες και να τρώμε όλη μέρα. Δεν είναι και το ονειρικό σενάριο αυτό. Άσε που θα είμαστε και μείον ένα (για λίγους αυτό).
Άντε καλά Χριστούγεννα σε όλους και ελπίζω να κάνετε κάτι διαφορετικό και να μην σας πάρει από κάτω.

ΥΓ Ο παντρεμένος Ζιαμπαράκος ήταν να ανέβει Οκτώβριο-Νοέμβριο. Όσο τον είδατε εσείς άλλο τόσο τον είδα και γω.

The Decline of the Western Civilization Part II: The Metal Years

Εν αναμονή του Άγιου Βασίλη (γιατί σε αυτόν βασίζομαι να φέρει το 2play της HOL) είδα το Decline of the Western Civilization. Το είχα πολύ καιρό κατεβ.. αγορασμένο αλλά είδα πρώτα τα άλλα δύο πιο πρόσφατα για το ίδιο θέμα. Και πιο είναι το θέμα; Μα φυσικά το ανόθευτο metal :) Στην συγκεκριμένη περίπτωση μόνο για ανόθευτο δε μιλάμε.

Ας τα πάρουμε από την αρχή. Το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ είχε προκαλέσει κάποια αίσθηση στην εποχή του και θεωρείται θρυλικό στους μεταλλικούς κύκλους. Είχα συναντήσει αναφορές σε παλιά Metal Hammer αλλά εκείνη την εποχή ήταν σχεδόν αδύνατο να το εντοπίσει κάποιος. Και έφτασε το πλήρωμα του χρόνου.

Γυρισμένο το 1987 με 1988 αντικατοπτρίζει την μουσική κατάσταση της εποχής. Το poser/glam/sleaze rock ήταν στο απόγειό του και όλα αυτά τα παρακλάδια τα ονόμαζαν heavy metal. Καμία σχέση! Παλικαράκια με μαλλί που θα ζήλευε και η Πεγκ από το Παντρεμένοι με Παιδιά και «««Μουσικοί»»» με μυαλό όσο η κόρη της Πεγκ.

Κορυφαίες στιγμές; Αμέτρητες αλλά μερικές που μου έρχονται στο μυαλό είναι οι εξής:

• Στην ερώτηση τι θα κάνουν αν δεν καταφέρουν να γίνουν rock star κανενός το (τεράστιο) μυαλό δεν χωρούσε τέτοιο ενδεχόμενο. Και μιλάμε για υπερμπάντες όπως οι Seduce, Faster Pussycat, Odin, London.
• Οι τελευταίοι σε ένα live τους καίνε τη σημαία της ΕΣΣΔ ως πατριώτες που είναι.
• Το 99% των συνεντευξιαζόμενων παραδέχεται ότι ασχολείται με τη μουσική για να γίνει πλούσιος και για τις γκόμενες.
• Μέλος των KISS δίνει συνέντευξη στο κρεβάτι μαζί με 3-4 μοντέλα
• Ο Ozzy μαγειρεύει στην κουζίνα του αλλά από το πολύ τρέμουλο δεν μπορεί να γεμίσει ούτε ένα ποτήρι νερό.
• Ο Chris Holmes των W.A.S.P. τελείως τύφλα μέσα στην πισίνα του, με την κακόμοιρη τη μάνα του από δίπλα.

Δείτε το:Οι πολέμιοι του σκληρού ήχου για να αποκτήσετε κάποια επιχειρήματα

Οι υπέρμαχοι για να αντιληφθείτε τι σαβούρα υπήρχε τότε στο χώρο

ΥΓ Και σήμερα υπάρχουν άτομα της κακιάς ώρας στο rock απλά τότε ο κάθε παπάρας από τη μια στιγμή στην άλλη βρισκόταν σε τζακούζι με γκομενάκια. Σήμερα αυτά τα απολαμβάνουν οι ράπερ

Βαβέλ

Έβλεπα προχθές το Babel. Καλή ταινία αλλά πολύ ψυχοπλάκωμα. Έβλεπες πως «ζούνε» οι άνθρωποι πχ στο Μαρόκο και αμέσως μετά στην Ιαπωνία. Έβλεπες τη ζωή στην Αμερική και πως είναι τα πράγματα λίγο πιο νότια, στο Μεξικό. Και προκύπτει το εξής ζήτημα: και οι δύο χώρες (ΗΠΑ και Μεξικό) αποικίες των Ευρωπαίων ήταν. Γιατί οι μεν όταν ελευθερώθηκαν έγιναν αυτό που έγιναν ενώ οι δε βρίσκονται σε άθλια κατάσταση;
Φυσικά και δεν τίθεται γενετικό ζήτημα. Μια πρώτη εξήγηση είναι οι συγκυρίες που επικρατούσαν εκείνη την εποχή, τα άτομα που κυβερνούσαν κλπ. Όμως όπως και να χει μετά από τόσα χρόνια θα εξομαλυνόταν κάπως η κατάσταση. Αρχίζω να πιστεύω ότι ο κυριότερος λόγος είναι η χώρα που ήταν κυρίαρχος πιο πριν. Στη λατινική Αμερική κυριαρχούσαν οι Ισπανοί και οι Πορτογάλοι. Όπως και να χει δεν είχαν την οργάνωση και τη φιλοσοφία των Βρετανών που είχαν τη Βόρειο Αμερική. Έτσι η νοοτροπία τους πέρασε μετά από τόσα χρόνια κατοχής και στα νέα κράτη που δημιουργήθηκαν αργότερα.
Και φτάνουμε σε μας. Παρατηρούμε τα ένα σωρό στραβά που έχουμε σαν λαός. Σε αυτά έχει βάλει το χεράκι της σε μεγάλο βαθμό, η τούρκικη κατοχή. Δεν δικαιολογώ τίποτα με αυτό το συμπέρασμα απλά πιστεύω ότι αν είχαμε κανέναν άλλον στον κεφάλι μας, τα πράγματα σήμερα θα ήταν διαφορετικά. Τρανό παράδειγμα η Κύπρος. Έλληνες ζουν και κει. Τι σχέση έχει η οργάνωση και η λειτουργία του κυπριακού κράτους με το ελληνικό;

ΥΓ Πριν αλέκτωρ λαλήσει έκανα post. Δε σας χάλασε

Τρία

Έχω καιρό να γράψω για τρεις λόγους: δεν έχω σύνδεση στο ιντερνέτ, πλάκωσε πολύ δουλειά, δεν μου ρχεται και κάτι. Και τα τρία αν τα δεις από μια άλλη οπτική καλά είναι.

1. Αν δεν μπαίνεις και κωλοβαράς στο νετ αποκτάς ανταγωνιστικό πλεονέκτημα (copyright tauros).
2. Αν έχεις αρκετές επαγγελματικές υποχρεώσεις και δεν είσαι δημόσιος υπάλληλος τότε τα πας καλά σε αυτόν τον τομέα.
3. Αν δεν σου ρχεται κάτι, ίσως είναι επειδή αυτά που σε ενοχλούν και θες να σχολιάσεις είτε έχουν ατονίσει είτε τα χεις βρει μαζί τους.

Βέβαια υπάρχει και μια πιο μαύρη οπτική, που είμαι σίγουρος ότι θα τρέξετε να την επισημάνετε! Πάντως με τα σημερινά δεδομένα, το βλέπω να επανέρχομαι στους γνώριμους ρυθμούς επαφής με το blog σε καμιά δεκαριά μέρες. Μέχρι τότε μαζεύω νέα και σκέψεις. CU Amigos

Photo medley

Πολύς κόσμος έχει αγοράσει ψηφιακή είτε γιατί το χει ψώνιο να βγάζει ότι να ναι είτε γιατί έχουν αγοράσει οι άλλοι. Εμένα πάλι μου αρκεί η κάμερα του κινητού μου. Ορίστε λοιπόν μερικές φωτογραφίες από αυτές που έχω βγάλει και έχουν κάποιο γούστο.

Δημοτικό-δημοτικό

Λόγω της δουλειάς μου έχω επαφή με παιδάκια ηλικίας από πρώτη δημοτικού μέχρι και 70 χρονών!. Και όχι taure και Radikal δεν τους κατεβάζω τα παντελόνια όπως έκανε ένας ωρομίσθιος :Ο Επ’ ευκαιρίας για να επιβάλεις τάξη σε ηλικίες του δημοτικού μόνο εύκολο δεν είναι και χρειάζεται καμιά φορά η τιμωρία. (Λες να την ξανασκεφτώ την τακτική του συναδέλφου; :Ρ) Αλλά δεν θα πω για αυτό το θέμα.
Καταρχήν παρατηρώ ότι τα παιδιά είναι πιο ξεψαρωμένα από ότι ήμασταν εμείς τότε. Αλλά και πάλι υπάρχουν λίγα συνεσταλμένα παιδάκια. Και είτε από αντίδραση που όλοι τείνουν να ασχολούνται με τα όμορφα, τα ζωηρά, τα πιο δραστήρια είτε γιατί και εγώ ήμουν συνεσταλμένος μικρός, τα έχω μια συμπάθεια. Πως μεταφράζεται αυτό; Να τα βοηθήσεις περισσότερο, να τους δώσεις το χώρο που τους παίρνουν τα υπόλοιπα, να προσπαθήσεις να αισθάνονται άνετα. Το ότι είναι συνεσταλμένα ίσως οφείλεται στο χαρακτήρα τους αλλά κυρίως στο κλίμα που έχουν από το σπίτι. Δεν πρέπει όμως και μεις όπως οι δάσκαλοί μας να τα αφήσουμε στην τύχη. Καλή η ορθογραφία, τα μαθηματικά και οι υπολογιστές αλλά η διαπαιδαγώγηση βρίσκεται αλλού. Άντε πάμε για μάθημα

Περί ταινιών

Έχει περάσει αρκετός καιρός από την τελευταία φορά που αναφέρθηκα στις ταινίες που είδα. Ας πω λοιπόν να πω δυο λόγια μήπως και φανούν σε κάποιον χρήσιμα αν σκοπεύει να δει κάποιες από αυτές. Βέβαια στα δεξιά υπάρχει πάντα μια στήλη αφιερωμένη σε αυτές. Απλά να διευκρινίσω δυο πράγματα πρώτα: η βαθμολογία δεν προκύπτει από κάποια επίσημη πηγή αλλά από τα προσωπικά μου γούστα. Και από ότι έχω καταλάβει παίζει μεγάλο ρόλο και το τι έχει ο καθένας στο μυαλό του εκείνη τη στιγμή ή τι συνειρμούς του φέρνει αυτό που βλέπει. Το δεύτερο είναι που αντιστοιχούν οι αριθμοί στις παρενθέσεις. Έχουμε και λέμε:

0: Για πέταμα. Χωρίς λόγο ύπαρξης

1: Κακή. Μπορεί να είχε κάποιες στιγμές αλλά παραμένει απογοητευτική

2: Μέτρια. Προσπάθησε αλλά δεν θα σου μείνει στο μυαλό

3: Καλή. Αξίζει να τη δεις

4: Πολύ καλή. Πραγματικά δυνατή και αξιομνημόνευτη

5: Καταπληκτική. Μιλάει στην ψυχή σου

Και ας μπούμε στο κυρίως θέμα:

• Honeydripper: Στην προβολή ήταν παρών ο ίδιος ο Dani Glover. Ωραία ατμόσφαιρά, καλό ξεδίπλωμα, οι απαρχές του rock ‘n’ roll από τους μαύρους της Αμερικής
• My Blueberry Nights: Αργή δράση και πετάγματα σε περιοχές του Αμέρικα. Κάτι πήγε να πει αλλά δεν ακούστηκε.
• Lucky Number Slevin: Έξυπνο σενάριο αλλά έχουμε δει τόσες ταινίες στο ίδιο στυλ που η ανατροπή έχει γίνει κλισέ
• Charlie and The Chocolate Factory: Μ’ αρέσουν οι ταινίες φαντασίας. Πχ βρήκα πολύ καλό το Lemony Snicket. Αλλά αυτό ήταν ένα απλοϊκό παραμυθάκι όχι για μεγάλα παιδιά.
• Crash: Ταινιάρα. Άμα έδιναν Όσκαρ σε τέτοιες ταινίες, ο θεσμός δεν θα ταν μόνο φρου-φρου και γκλαμουριά Τι να λέω τώρα. Ο ρατσισμός βρίσκεται στον καθένα μας όπως και η ανθρωπιά.
• White Noise: Μεταφυσικό φιλμ που σε ένα βαθμό τα καταφέρει. Από κει και ύστερα εξαρτάται από το αν θα αποφασίσει ο καθένας να μπει στο vibe της ταινίας.
• Zodiac: 2 ώρες και 40 λεπτά ταινία για να σε κρατήσει στη θέση σου και στα τελευταία να σε αναγκάσει να πλησιάσεις ακόμα περισσότερο, σημαίνει ότι αξίζει
• The Number 23: Βλακεία θέμα, το σώζει κάπως το τέλος του και όχι τόσο ο Jim Carey. Κατάφερα να το δω με τη δεύτερη προσπάθεια
• License to Wed: Ευχάριστη αμερικανιά. Ειδικά αν σε κάποια περιστατικά βάλετε τον εαυτό σας οι δεσμευμένοι, τότε θα έχει περισσότερο ενδιαφέρον
• El Greco: Περιπέτεια εποχής με επικές διαστάσεις πήγα να δω. Το μόνο που μου φάνηκε επικό ήταν η διάρκεια της. Μόνο στο τέλος κάτι πήγε να γίνει
• The Usual Suspects: Έξυπνο σενάριο, καλοί πρωταγωνιστές, άξιζε. Το στυλ της αντιγράφουν ταινίες από το προαναφερθέν Lucky Number Slevin.
• Reign Over Me: Ταινία με τον Adam Sandler και να βλέπετε; Η μόνη καλή ήταν το Anger Management με τον Jack Nickolson. Να φανταστείτε ήταν τόσο χάλια που ο Sandler φάνταζε καλός ηθοποιός!
• The Three Burials Of Melquiades Estrada: Κεντρικό θέμα η φιλία. Όπως αποδείχτηκε ο τρόπος που την είδε ο Tommy Lee Jones απέχει από τον δικό μου με αποτέλεσμα να βαρεθώ από τα μέσα της ταινίας
• Before Sunrise: Η πρώτη ταινία της σειράς. Δυο νέοι συναντιούνται στο τρένο και ξεκινάνε γνωριμία μιας μέρας. Πολύ ενδιαφέρουσα.
• Before Sunset: Αριστούργημα. Σε μένα μίλησε, σε κάποιον άλλον ίσως μπορεί να μην του πει τίποτα, να μη του φέρει θύμησες. Μακάρι να βγει και άλλη
• Twisted: Ανατροπές, μπάτσοι τα κλασσικά.

Ποιος νόμος του Μέρφι...

Έχω ακούσει να λένε για το νόμο του Μέρφι. Φυσικά και δεν πιστεύω σε κάτι τέτοια όπως γκαντεμιές κλπ. Πάντως καμιά φορά παραγίνεται το κακό όπως πχ προχθές που με κάλεσαν να πάω ωρομίσθιος, αυτή τη φορά στη Θηρασιά. Κάποιος μου κάνει πλάκα! Όταν μπλέκεις με δημόσιες υπηρεσίες όμως πρέπει να ξέρεις ότι προϊστάμενος εκεί πέρα πρέπει να είναι ο ίδιος ο Μέρφι!

• Ξεκινάω το πρωί και πάω στο Βυζαντινό Μουσείο να μου πουν τι ώρες θα μου δώσουν σε ένα ΤΕΕ. Σουρεαλισικό ε; Το πιο γαμάτο όμως ήταν που δεν ήξεραν! Από βδομάδα λοιπόν.
• Ζήτησα μια βεβαίωση εδώ και 3 μέρες από την Α'βάθμια και μου την έκαναν λάθος. Άντε πάλι πίσω από το ΙΚΑ για να μου δώσουν καινούργια και μετά εκεί για να πάρω άλλη βεβαίωση.
• Πήγα στο ΤΕΒΕ με τη βεβαίωση αλλά ήταν κουρασμένοι να την διεκπεραίωναν εκείνη την ώρα. Από βδομάδα λοιπόν. (Να γίνει μόνιμος ο Κούδης να παίρνουμε τα δικαιολογητικά στην ώρα τους!)
• Αύριο κόβεται το DSL. Και καλά, μέχρι αρχές Δεκέμβρη θα ενεργοποιηθεί το 2play της HOL Γιατί εγώ έχω ένα προαίσθημα ότι αν δεν στείλω γράμμα στον Άγιο Βασίλη δεν θα ρθει ποτέ;

ΥΓ Καλό ΣΚ σε όλους μας

RR

Ακούω τους φίλους μου να μιλάνε για σήριαλ στην tv και δεν ξέρω ούτε ένα. Το μόνο κακό που βρίσκω σε αυτό είναι είναι ότι δεν συμμετέχω στη συζήτηση! Προτιμώ να χάνω το χρόνο μου αλλού και όχι σε αυτά. Μόνο λίγη μπάλα και κανένας Λαζόπουλος λένε στην tv σήμερα.
Το χω δηλώσει ότι είμαι φαν του ραδιοφώνου και ειδικά των εκπομπών επικοινωνίας. Και δεν εννοώ αυτές που μιλάνε για να μιλάνε αλλά αυτές που έχουν πλάκα ή πραγματεύονται κάτι της προκοπής. Σε αθλητικά ραδιόφωνα έχει μπλα μπλα αλλά για ευτελή θέματα (πως πάει η ομάδα, τι φοράει ο προπονητής κλπ).
Από μουσικής άποψης πως πάμε όμως; Στην πόλη υπάρχουν 3-4 σταθμοί που λένε ότι παίζουν κατά κύριο λόγο ροκ. Είναι όμως τόσο πανομοιότυπο το playlist τους και τόσο soft οι επιλογές τους που καταντάν easy listening. Το rock όμως δεν είναι τέτοιου είδους μουσική. Είναι για να καρφώνεσαι, να γοητεύεσαι, να ενθουσιάζεσαι και άλλα τόσα συναισθήματα. Κάποτε ο 1055 έπαιζε κάτι τέτοιο. Και δεν το λέω γιατί είχε metal ζώνη (έτσι κι αλλιώς δεν την άκουγα). Τώρα μου φαίνεται πιο ενδιαφέρων είναι ο Βακάρος παρά οι υπόλοιποι που μου παίζουν ότι και ο Republic. Που καταλήγω; Mp3 στο PC, CD στο CD player και κασετούλα στο αμάξι.

Ορθά κοφτά

Δεν έχω πολύ διάθεση με αποτέλεσμα να μου βγαίνει μια πιο κοφτή συμπεριφορά. Γι αυτό έχουμε και λέμε:

1. Υπάρχει μια συνεχής κινητικότητα στα επαγγελματικά μου, πράγμα που θεωρώ καλό γιατί η ρουτίνα με σκοτώνει. Απλά αν γινόταν να είναι σε πιο χαλαρούς ρυθμούς θα ταν πιο νορμάλ.
2. Δεν πάω να δω τον Γιαγκόναν στο Φεστιβάλ που να ρθει ο Ζωζάς από την Κοζάνη ντυμένος DeMaio εποχής Into Glory Ride
3. Αντί για τροχαία γιατί δεν ξαμολάμε τους "αναρχικούς"; Το Σάββατο μια χαρά ήταν οι δρόμοι που μάζεψαν οι μαλάκες τα αυτοκίνητα τους. Την Κυριακή άτομα για το π***το έπεφταν σε σταματημένα αμάξια στην Μητροπόλεως.
4. Πρέπει να μαζέψω δικαιολογητικά για να βγάλω μια βεβαίωση από το ΙΚΑ, την οποία μαζί με άλλα δικαιολογητικά να την πάω στο ΤΕΒΕ για να βγάλω εξαίρεση, την οποία εξαίρεση μαζί με άλλα δικαιολογητικά πρέπει να την πάω στην εφορία για να κάνω έναρξη. Χαλαρά ε;
5. Και για να μη μου ζητήσει πνευματικά δικαιώματα για το downιάρικο κλίμα ο Κουρούνας, ας το ελαφρύνω με την παρακάτω διαφήμιση
   

ΥΓ Elvis has left the building

November Rain

When I look into your eyes
I can see a love restrained
But darlin' when I hold you
Don't you know I feel the same

'Cause nothin' lasts forever
And we both know hearts can change
And it's hard to hold a candle
In the cold November rain

We've been through this such a long long time
Just tryin' to kill the pain

But lovers always come and lovers always go
An no one's really sure who's lettin' go today
Walking away

If we could take the time
to lay it on the line
I could rest my head
Just knowin' that you were mine
All mine
So if you want to love me
then darlin' don't refrain
Or I'll just end up walkin'
In the cold November rain

Do you need some time...on your own
Do you need some time...all alone
Everybody needs some time...on their own
Don't you know you need some time...all alone

I know it's hard to keep an open heart
When even friends seem out to harm you
But if you could heal a broken heart
Wouldn't time be out to charm you

Sometimes I need some time...on my own
Sometimes I need some time...all alone
Everybody needs some time...on their own
Don't you know you need some time...all alone

And when your fears subside
And shadows still remain
I know that you can love me
When there's no one left to blame
So never mind the darkness
We still can find a way
'Cause nothin' lasts forever
Even cold November rain

Don't ya think that you need somebody
Don't ya think that you need someone
Everybody needs somebody
You're not the only one
You're not the only one

Εργασιακά ορθός

Έχουμε την εξής περίπτωση: Ένας ελεύθερος επαγγελματίας έχει μια επιχείρηση που δραστηριοποιείται στον ευρύτερο χώρο της ένδυσης και φροντίζει να είναι σωστός στις εργασιακές του σχέσεις. Και τι κερδίζει;

• Ένα από τα σημαντικά στελέχη του παίρνει άδεια γάμου σε περίοδο εργασιακού φόρτου
• Δύο γυναίκες υπάλληλοι του παίρνουν άδεια εγκυμοσύνης
• Μια εταιρία που συνεργάζεται δεν κόβει ΦΠΑ με αποτέλεσμα η εφορία να ζητάει τα ρέστα από αυτόν

Άντε να λειτουργήσει η επιχείρηση. Και μετά λέμε για τους εργοδότες

ΥΓ Συμβαίνει να τον γνωρίζω τον άνθρωπο από τη δουλειά
ΥΓ 2 Τώρα που πήρα κι άλλο τμήμα, άρχισα να συμπαθώ το κεφάλαιο :P

Κούραση...

Δεν ξέρω πως τα χω κανονίσει με τα μαθήματα αλλά αν και έχω αρκετές ώρες (ως πολλές θα λεγα) έχω ελεύθερο το ΠΣΚ. Τι καλύτερο; Ειδικά αν έχεις και καλή παρέα το περνάς πολύ καλά. Έτσι να αποδώσω τα εύσημα στα φιλαράκια μου για τις εκδηλώσεις. Να ζητήσω και κατανόηση από 2-3 που δεν πρόλαβα να δω αλλά μέσα στη βδομάδα θα τα πούμε. Βέβαια υπάρχουν και τα αρνητικά, ότι δηλαδή έφυγαν αρκετά λεφτά αλλά και δεν ξεκουράστηκα καθόλου. Χαλάλι όμως.

ΥΓ Περάσαμε και από τον Ατρόμητο. Όγιος ο Θεός, Όγιος ισχυρός...
ΥΓ 2 Κατά μία έννοια αυτό το post είναι και εξιλεωτικό για τη φασαρία που προξένησε αυτό
ΥΓ 3 Στη φώτο οι υπερσύγχρονοι υπολογιστές που έχω σε ένα σχολείο...

Ο Άρης είναι το αφεντικό...

Αφού με προηγούμενα post θίχτηκαν αυτοί που βγαίνω για έναν καφέ, ενοχλήθηκαν όσοι δεν ακούν metal, στράβωσαν οι fan του δημοσίου, έβριζαν οι αναρχικοί της γειτονιάς κλπ λέω να προκαλέσω και τους παοκτσήδες τώρα :@
Βασικά ποτέ δεν ασχολήθηκα με την κατσίκα του διπλανού μου (από το σχετικό ανέκδοτο) για αυτό και το βρίσκω τραγικό να το κάνει αυτός. Αντικειμενικά ο Άρης αυτό το χρονικό διάστημα είναι πρωτοπόρος στα αθλητικά δρόμενα της πόλης. Αν μπορούσε θα ταν και της χώρας αλλά δεν είναι τόσο εύκολα τα πράγματα. Ευρωλίγκα στο μπάσκετ, UEFA στο ποδόσφαιρο, ματς με σημαντικούς αντίπαλους σε γεμάτα γήπεδα και όλα τα φώτα είναι πάνω του. Μπορεί να μην έχει δείξει καμιά εντυπωσιακή εικόνα αγωνιστικά μέχρι στιγμής αλλά η δυναμική και η πορεία που έχει είναι αδιαμφισβήτητη. Όπως και ότι οι προοπτικές είναι πιο θετικές από τότε που τον θυμάμαι.
Όμως για αθλητισμό μιλάμε και μαζί του πάει και ο χουλιγκανισμός. Βγήκε ο πρόεδρος της ομάδας και έκανε δηλώσεις για αυτά που συνέβησαν πριν το ματς με τον Ερυθρό Αστέρα. Δεν είπε τίποτα τρομερό. Καπάκι βγαίνει ανακοίνωση από τον συμπολίτη. Τραγική μπορώ να πω. Και δεν εξετάζω την βάση των επιχειρημάτων όσο τη μικρότητα και τον κομπλεξισμό που αποπνέει. Αυτό για την κατσίκα του διπλανού μας που λέγαμε. Πάντα τέτοια παιδιά (και για μας και για τους διπλανούς μας!)

Πάμε για κανά καφέ;

Πας για καφέ. Πέρα από τα κλασσικά και τετριμμένα που ισχύουν σε όλους τους καφέδες, κάνεις και τα εξής:

1. Καμιά φορά παίζεις Trivial (και ξεσκίζεις τον αντίπαλο)
2. Περιμένεις τον Καφετζή
3. Ακούς τον Μουσέλ να σου λέει τι έκανε στις 8:13 και μετά με ποιον μίλησε στις 8:44
4. Αναλύεις ταινίες της όγδοης τέχνης με τον Κουδάκο
5. Μιλάς για στρατό και ανόθευτο metal με τον Radikal
6. Πας τουαλέτα και η φωνή του Istikoglou ακούγεται μέχρι εκεί
7. Περιμένεις τον Καφετζή
8. Σκέφτεσαι τι θα κάνεις στους επόμενους καφέδες :P

ΥΓ Εντυπωσιακά ε; Που να γράψω τι κάνεις όταν πας ταβέρνα :P Αλλά αυτό είναι ένα άλλο post...

New Metal 4

Φθινόπωρο έχουμε, η αλήθεια είναι θα περίμενα περισσότερες ενδιαφέρουσες κυκλοφορίες. Και εννοώ και από πλευράς ονομάτων αλλά και περιεχομένου. Αν πάμε έτσι άντε να δω τι Top 10 θα κάνω για το 2007.

Monster Magnet - 4-Way Diablo: Ο κλασσικός ήχος των Magnet, αν και είναι η αλήθεια παλιότερα μας είχαν συνηθίσει σε πιο stoner καταστάσεις (μπάφους κλπ) ενώ τώρα μάλλον είναι στη φάση της χαζοχαρουμενιάς. Θα προτιμήσω να ακούσω κάτι από Powertrip και πίσω.



Gamma Ray - Land Of The Free Part II: Δυστυχώς όσο δισκάρα ήταν το Part I τόσο παπαριά είναι αυτός. Είναι κρίμα να έχεις κάνει στο παρελθόν έναν τόσο σημαντικό δίσκο και να το ξεπουλάς για να βγάλεις κανένα ευρώ παραπάνω σήμερα. Καλύτερα να το γυρίζανε στο pop.



Serj Tankian - Elect the Dead: Στα χνάρια της κανονικής του μπάντας, ο τραγουδιστής των System of a Down, είπε να βγάλει προσωπικό δίσκο. Από τη μια καλά έκανε γιατί βλέπω να αργούν πολύ οι SOAD από την άλλη όμως δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο. Σαν δίσκος των Αμερικανοαρμενίων χωρίς τις εμπνεύσεις του Malakian.



Moonspell - Under Satanae: Κατά τη διάρκεια της πορείας τους οι Πορτογάλοι έχουν βγάλει αξιόλογους δίσκους, ωραία τραγούδια και σίγουρα έχουν δώσει το στίγμα τους. Τώρα έφαγαν μια φλασιά και είπαν να βγάλουν έναν σχεδόν εξ ολοκλήρου black metal δίσκο. Ντάξει...



Queensryche - Take Cover: Δίσκος διασκευών εν έτη 2007; Στο 1999 είμαστε που είχε γίνει μόδα η φάση (μετά το Garage Inc); Το θετικό είναι ότι γνωρίζουμε γκρουπ που δεν τα χαμε πολυπροσέξει, το αρνητικό ότι συνήθως οι πρωτότυπες εκτελέσεις είναι οι καλύτερες. Το εξώφυλλο είναι πιο άθλιο από των Moonspell.

Καν' το όπως ο Steve Harris

O Steve Harris αποτελεί ως γνωστόν μία από τις κορυφαίες προσωπικότητες του heavy metal. Ιδρυτής των Iron Maiden, κατάφερε να τους κάνει τους κορυφαίους στο χώρο και ο ίδιος να γίνει ίνδαλμα για χιλιάδες μουσικούς και όχι μόνο. Δε θα σταθώ στο μουσικό προφίλ του όσο στο ηγετικό του. Ένα από τα χαρακτηριστικά του, που για πλάκα το έχουμε μεγεθύνει, είναι η τάση που είχε στο παρελθόν να διώχνει μέλη από το γκρουπ. Λογικά δεν το έκανε χωρίς κάποιο σοβαρό λόγο ενώ και η μετέπειτα πορεία του συγκροτήματος τον δικαίωσε για τις επιλογές του.
Έρχονται κάποιες στιγμές σε μια πορεία λοιπόν, που θα πρέπει και συ να προχωρήσεις σε ανάλογες κινήσεις. Γιατί συνειδητοποιείς ότι τα "μέλη" του "γκρουπ" σου δε συνεισφέρουν κάτι, δεν ήταν αυτό που ήθελες/νόμιζες, νομίζουν ότι έγιναν κάποιοι, παραμελούν τις υποχρεώσεις τους κλπ. Έτσι πρέπει να αρχίσεις να δείχνεις την άγουσα.

ΥΓ Μόνο μην το παρακάνεις γιατί στο τέλος θα μείνεις να παίζεις εσύ κιθάρο, μπάσο, ντραμς και να τραγουδάς ταυτόχρονα!

Τα κακά του metal

Συχνά μιλάω για metal από το blog και 9 στις 10 είναι για θετικό λόγο. Έφτασε όμως η ώρα της αντικειμενικότητας. Για να δούμε και τα αρνητικά της υπόθεσης:

• Υποτίθεται είμαστε ψιλιασμένοι και δεν μας πιάνει κορόιδο η μουσική βιομηχανία αλλά (ορισμένοι από μας) τρέχουν να πάρουν το 20o best των Iced Earth ή ακούνε όποια μπάντα με γυναίκα έχει βγει ενώ μέχρι προχθές ακούγανε γυναίκα τραγουδίστρια και γελούσαν.
• Και καλά δεν είναι mainstream μουσική αλλά σε όλη τη λειτουργία της δίνει μαθήματα πως πρέπει να προωθείτε/πουλιέται ένα μουσικό προϊόν.
• Και καλά είμαστε παθιασμένοι με τη μουσική αλλά πας σε ένα μεταλλάδικο και ζήτημα είναι αν κουνάνε το λαιμό τους 2-3 άλλοι
• Γουστάρουμε 10 μπάντες και όλες οι υπόλοιπες είναι λίγες μπροστά σε αυτές
• Οι μεταλλοπατέρες. Ξέρουν τα πάντα (ακόμα και αν στο most played του winamp τους No 1 είναι ο Βέρτης), βγάζουν τους πάντες άχρηστους, θεωρούν τους υπόλοιπους μεταλλάδες μικρούς σε σχέση με αυτούς.
• Οι Manowar. Αν δείτε ένα live τους θα μαζέψετε επιχειρήματα εναντίον του metal που δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν...

-δράση

Η δράση είναι εχθρός της σκέψης. Αν ξαποστάσεις λίγο από το τρίπτυχο δουλειά-βόλτες-pc σου μένει χρόνος να δεις κάποια πράγματα. Πχ ότι:

• κυκλοφορεί κόμπλεξ κοντά σου.
• το εγώ υπερτερεί της λογικής.
• η απαλεψιά ώρες-ώρες χτυπά κόκκινο.
• η πρώτη εντύπωση που σχημάτισες για κάποιους, παραμένει μέχρι σήμερα
• αυτό που μας φαινόταν παλιότερα περίεργο, σήμερα καταλαβαίνουμε ότι σιγά σιγά θα το ζητάμε
• εκεί που είχες φουλ του ρήγα, τώρα μένεις στον άσσο.

Όχι δεν είναι κανένα μαύρο post, μερικές σκέψεις. Ας επιστρέψουμε στη δράση τώρα.

Επετειάκο post

Όχι δεν έχω επέτειο με το πρόσωπο ούτε θυμήθηκα την εθνική επέτειο. Για δυο άλλους λόγους βάζω αυτό το post. Ο πρώτος είναι ότι πέρασε ένας μήνας και κάτι από τότε που έβαλα το Google Analytics και κόβω κίνηση πόσος κόσμος και από που μπαινοβγαίνει στο blog. Κατά μέσο όρο λοιπόν, δέχεται 27 επισκέψεις τη μέρα. Μια χαρά! Πλάκα έχει η χώρα προέλευσης: το 76% προέρχεται από την Ελλάδα, έπονται οι ΗΠΑ, Γερμανία, Αγγλία, ενώ μέσα στους επισκέπτες έχουμε Βραζιλιάνους, Ινδούς, ακόμα και Φιλιππινέζους. Το μεγάλο μπαμ συνέβη στις 28/10 όπου και σημειώθηκαν 116 επισκέψεις (ήταν φαν των W.A.S.P.) ενώ από την άλλη στις 7 του μηνός, μόλις 11 (δεν μπήκε φαν κανενός συγκροτήματος φαίνεται).
Ο δεύτερος και σημαντικότερος λόγος που γράφω το post, είναι ότι με αυτό φτάνω τα 15 μέσα στον ίδιο μήνα, πράγμα που αποτελεί ρεκόρ :P Χειροκρότημα παρακαλώ!

Εξόρμηση στη Σκήτη Βεροίας

Γνώριζα ότι οι δυο παλαίμαχοι blogger Radikal και Istikoglou είχαν κάνει κάποιες εξορμήσεις στο πρόσφατο παρελθόν και μου φάνηκε ενδιαφέρον το όλο concept. Έτσι τους ξεσήκωσα και ως εθνικόφρονες που είμαστε διαλέξαμε την 28η Οκτωβρίου για να πάμε στο φράγμα του Αλιάκμονα.
Στη διαδρομή ξεκίνησε να βρέχει, κάτι που σήμαινε ότι μπορεί και να πηγαίναμε τζάμπα. Φτάσαμε εν μέσω ομίχλης αλλά όχι βροχής και η πορεία ξεκίνησε. Μέσα στο δάσος, δίπλα σε ένα ρυάκι που σε σημεία γινόταν καταρράκτης, το περπάτημα ήταν απόλαυση. Βαθιές αναπνοές! Στο ανέβασμα ήμασταν καλά αλλά στο σκαρφάλωμα σε ορισμένα σημεία ήθελε προσοχή και φάγαμε λίγο χώμα (Καταμέτρησα δυο δολοφονικές προσπάθειες εναντίον μου από τους προαναφερθέντες bloggers!). Γενικά ήταν διαδρομή που για κάποιον έμπειρο θα φαινόταν νορμάλ αλλά σε καμιά περίπτωση δεν είναι για γυναικόπαιδα.
Τελικά φτάσαμε στη Σκήτη Βεροίας (ή Μονή Τιμίου Προδρόμου) που φαινόταν να είναι αρκετά παλιά, μεσαιωνική. Ωραίο μέρος για να ξεφύγει κανείς από τη βαβούρα της πόλης. Παραδίπλα είχε και τη σπηλιά που έμενε ο Γρηγόριος Παλαμάς. Ακολούθησε ακόμη λίγη πορεία πέρα από τη σκήτη και οι ανάλογες φωτογραφίες. Στην επιστροφή πήραμε τον εύκολο δρόμο που μας έδωσε την ευκαιρία να χαζέψουμε τον Αλιάκμονα.
Να ευχηθώ και άλλες τέτοιες εξορμήσεις. Η διάθεση και η μαχιμότητα όπως φάνηκε υπάρχει, το θέμα είναι να ανακαλύψουμε και άλλους τέτοιους προορισμούς.

ΥΓ Άλλοι πορείες στη Σκήτη του Τιμίου Προδρόμου και άλλοι σουβλάκια στον Άγιο Πρόδρομο.

W.A.S.P. - Live in Thessaloniki

Μόλις έμαθα ότι έρχονται οι W.A.S.P στη Θεσσαλονίκη και μάλιστα ότι παίζουν ολόκληρο το Crimson Idol, δεν υπήρχε περίπτωση να μην παραστώ. Το εισιτήριο σε πολύ λογική τιμή και ο χώρος καλός. Ξεκίνησα με τον έτερο γραφικό Radikal και δεν παιζόταν ούτε στον ΟΠΑΠ η πιθανότητα να χαθούμε στο δρόμο. Τελικά καταφέραμε και βρήκαμε το Principal ενώ οι πόρτες δεν είχαν ανοίξει ακόμα.
Η πρώτη ώρα ήταν αφιερωμένη στον δίσκο Crimson Idol, ίσως τον καλύτερο της καριέρας του Blackie Lawless. Πραγματικά πολύ καλή η εκτέλεση του αν και κάποιος μπορεί να μην το περίμενε, αφού είναι το πρώτο live της περιοδείας. Πίσω από την μπάντα υπήρχε μεγάλη οθόνη όπου προβαλλόταν καθ όλη τη διάρκεια σκηνές από την ταινία που είχαν ετοιμάσει το 1992 αλλά δεν προβλήθηκε ποτέ. Πολύ καλή φάση. Ακολούθησε ολιγόλεπτο διάλειμμα και το συγκρότημα ξαναβγήκε δυναμικά στη σκηνή με μια έκπληξη, το Hate to Love Me από το Unholy Terror. Από το Dominator έπαιξαν μόνο ένα τραγούδι, το Take Me Up. Τα υπόλοιπα ήταν τα κλασσικά και ξεσηκωτικά τους: L.O.V.E Machine, I Wanna Be Somebody, Wild Child, Blind in Texas ("ξέχασαν" το Animal).
Γενικά οι W.A.S.P. παρουσιάστηκαν πολύ φρέσκοι και ανώτεροι από το 2004 που τους είδα τελευταία φορά. Η εκτέλεση του Crimson Idol κάνει πολύ ελκυστικό το πακέτο ενώ αν ήταν αντάξιος και ο ήχος τότε θα μιλούσαμε για καταπληκτικό live. Δυστυχώς ήταν τόσο χάλια στη μεγαλύτερη διάρκεια, που δεν άντεχαν τα αυτιά μας να πάμε σε κανένα rock bar μετά. Πάλι τα ίδια θα λέμε...

ΥΓ Το τραγούδι στο βίντεο είναι το Blind in Texas και η επιλογή έγκειται στο ότι από ότι φαίνεται είχαμε αρκετούς εκπροσώπους της πολιτείας στο live ;)

Πιστωτικές

Προχθές με πήραν (πάλι) για να βγάλω πιστωτική. Κλασσικά αρνήθηκα και θυμήθηκα τον Αρκά.
Σημείωση: Κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση

Σαλονικιώτικο τριήμερο

Εμείς οι Θεσσαλονικείς έχουμε τριήμερο. Τους υπόλοιπους δε σας χάλασε :P Και τι κάνουμε το τριήμερο; Μα φυσικά καθόμαστε στην πόλη μας που γιορτάζει. Δε πάει να χει καλό καιρό, να χουμε χρήματα, παρέα; Εμείς εδώ. Για καφέ, σε καμιά ταβέρνα, κανένα ματς, χαλλλαρά λοιπόν. Γιορτάζουμε με το σαλονικιώτικο τρόπο. Το θέμα είναι: μπορούμε κι αλλιώς;

ΥΓ Τελευταία δυσκολεύομαι να βρω κάτι καλό στο ράδιο (tv γιοκ). Λέτε να γίνει τίποτα από το σταθμό που ξεκινάει την ημέρα της εθνικής εορτής;

Για το π****ο

Έχω την εντύπωση ότι τα τελευταία χρόνια στο χωριό μας, έχουν μαζευτεί πολλά άτομα για το π****ο. Θυμάστε να γινόταν επεισόδια σε κάθε πορεία, με κουκουλοφόρους να καίνε και να καταστρέφουν; Πριν από ματς Άρη-ΠΑΟΚ να μπαίνουν γκαζάκια σε σύνδεσμους; Μετά από ματς Άρη-ΠΑΟΚ να γίνονται συμπλοκές; Να κλέβουν μέσα στο λεωφορείο; Ή ακόμα και πιο καθημερινα πράγματα. Δηλαδή να παρατάνε το αμάξι όπου να 'ναι και να δημιουργούν πρόβλημα χωρίς να τους νοιάζει; Τα υπόλοιπα συμπληρώστε τα εσείς. Για να δούμε που θα πάει αυτή η κατάσταση.

Σημείωση: όπου **** βάλτε τα γράμματα ακέτ, πονηρόμυαλοι

_ _ _ _ φιλίες

Πάνω-κάτω γνωστά πράγματα θα πούμε σήμερα. Για το ότι άλλο είναι ο φίλος, άλλο ο φίλος/γνωστός και άλλο ο απλά γνωστός. Στο πρώτον μπορείς να βασιστείς και να πεις κάτι περισσότερο. Άντε βρες τον όμως. Με τους υπόλοιπους βγαίνεις, κάνεις παρέα, αυτά περίπου. Από κει και πέρα μεγάλο ρόλο παίζει αν έχεις πρόσβαση σε άτομα που να είναι κοντά στο δικό σου στυλ έτσι ώστε να ενταχθούν στις προηγούμενες "κατηγορίες". Όλοι βέβαια θα θέλαμε φίλους υπέροχους,καταπληκτικούς, πάντα διαθέσιμους, με γνωριμίες και διασυνδέσεις. Όπως θα θέλαμε να τα είχαμε και με καμιά θεά. Αλλά επειδή και μεις δεν είμαστε όλα αυτά, παίρνουμε αυτό που μας αντιστοιχεί περίπου. Και αν ψάχνουμε τις αδελφές ψυχές μας τότε μάλλον θα μείνουμε στην αναζήτηση. Όπως και να χει όμως, σε μια σχέση πρέπει να υπάρχει ειλικρίνεια. Δηλαδή ότι λέω μπροστά στον άλλον, να το λέω και από πίσω του και όχι να τον θάβω. Αλλιώς μάλλον με λάθος άτομα συναναστρεφόμαστε. Σωστά;
Αρκετά με τις φιλοσοφίες. Για να επανέλθουμε, μια καφρίλα προς όλους τους "δημόσιο η θάνατος" θιασώτες: Αν ήθελα τόσο πολύ να γίνω δημόσιος υπάλληλος, δηλαδή να με ταΐζουν χωρίς να κάνω τίποτα, τότε θα μπαινα φυλακή! Υπάρχει καλύτερα;

ΥΓ Για το Bite είδα μεγάλη ανταπόκριση :P, για το επερχόμενο τριήμερο κανείς; Βρέχει κιόλας, που να σηκωνόμαστε...

Bite

Ο λόγος για το Bite - The Classic Rock Show που λαμβάνει χώρα σχεδόν καθημερινά στο καζίνο της Θεσσαλονίκης. Και μένα μου φάνηκε περίεργο που μια τόσο ενδιαφέρουσα (καταρχήν φαινομενικά) παράσταση, προερχόμενη από το Las Vegas, ήρθε στο χωριό μας. Το εισιτήριο υπερβολικά λογικό. Και πάμε στο show.
Πολύ rock, από Sympathy for the Devil μέχρι Ozzy και Judas Priest.
Πολύ ωραία σκηνικά
Συμπαθητικά ταχυδακτυλουργικά
Εντυπωσιακά ακροβατικά
Απλοϊκό concept
Φοβερά χορευτικά από πραγματικούς επαγγελματίες
Εντυπωσιακές παρουσίες
Δυνατή αλλά και ταυτόχρονα αισθησιακή ατμόσφαιρα
Έξυπνες ανατροπές
Με μια κουβέντα: κάτι πολύ διαφορετικό από τα συνηθισμένα και συγχρόνως υψηλού επιπέδου. Με μια λέξη: αξίζει!
ΥΓ Αν ξεβολευτεί κανένας από τα τετριμμένα, εγώ ξαναπάω.

Between the Hammer and the Anvil

Έχω μερικά φιλαράκια και γω. Τους ξεχέζω κατά καιρούς, όπως λέει ο Ράδικαλ, αλλά τους εκτιμάω και να πω την αλήθεια θα θελα να μασταν και πιο δεμένοι. Αλλά δε θα μιλήσω γι αυτό (μήπως συγκινηθείτε και δεν το θέλω) αλλά για την περίεργη φάση που είμαι εδώ και καιρό. Σα να βρίσκομαι μεταξύ σφύρας και άκμονος. Υπάρχουν δηλαδή οι μεν που είναι φανατικοί πολέμιοι του δημοσίου και των υπαλλήλων του και υπάρχουν και οι δε που το δημόσιο είναι το παν γι αυτούς. Την έχω πει την άποψη μου περί δημοσίου απλά να τους/σας σημειώσω τα εξής:
Από τους δε με ενοχλεί ότι τα πάντα περιστρέφονται γυρω από αυτό. Αν χωθείς είσαι θεός, αν όχι, ακόμα και 1700 το μήνα να βγάζεις, δε λέει τίποτα. Άσε τους βολεμένους που τους ξεφεύγει καμιά φορά κανένα επιφώνημα κούρασης :P
Από τους μεν ότι μέχρι και την τρύπα του όζοντος στους δημόσιους υπάλληλους την καταλογίζουν! Δυστυχώς οι κοινωνικές αδικίες διαιωνίζονται και μην περιμένετε να αποτελεί εξαίρεση το Ελλάντα.
Συμπέρασμα; Ας κάνουμε εμείς τη δουλειά και τη ζωή μας και ας μην ασχολούμαστε συνέχεια με το διπλανό. Και αν έρθει κάποια στιγμή και κανένας διορισμός καλώς. Δεν θα πεθάνουμε χωρίς αυτόν.

ΥΓ Αφού μέχρι και ο Superman είναι δημόσιος υπαλληλος, δε μας σώζει τίποτα

Buy Buy My Darling

Τελευταία είτε με έχει πιάσει μια καταναλωτική μανία και δεν το χω καταλάβει είτε είχα βάλει στην άκρη κάποιες ανάγκες και τις θυμάμαι σιγά σιγά. Βέβαια δεν είμαι και συγχωριανός του Λάτση (για ποιον χτυπάει η καμπάνα;) να αγοράζω ότι μου ρχεται στο κεφάλι. Έχουμε και λέμε:

• Laptop: έλεγα να πάρω, αφού όλοι παίρνουν (όχι έτσι ακριβώς) αλλά αφού είμαι απόλυτα ικανοποιημένος με το PC μου για ποιο λόγο να δώσω 1000€+;
• Μp3 player ή κινητό: τα είπα στο προηγούμενο post. Πλεόν έχει γίνει απαραίτητο να κυκλοφορείς και να ακούς ράδιο ή μουσική. Τελικά θα περιμένω την επιδότηση του κινητού για να τα χω όλα σε ένα.
• Μπάσο: όταν αποσυρθεί ο Steve Harris μου είπε ότι θα μου δώσει το δικό του. Γιατί να βιαστώ λοιπόν; :P
• ADSL: τελειώνει το φοιτητικό που έχω με 9,75 €/μήνα και μου κακοφαίνεται να δίνω 18€ τώρα. Και στην τηλεφωνία υπάρχουν καρτέλ!
  
• Κάρτα γραφικών: μετά από χρόνια είπα και γω να ξαναπαίξω κανένα παιχνιδάκι αλλά δεν είμαστε να δίνουμε 200 € για να παίξουμε τα καινούργια με τα υπεργραφικά.
• Αμάξι: είναι πολλά τα λεφτά Άρη και αφού δεν έχω πρόβλημα μετακίνησης τώρα, ενώ το πρόβλημα παρκαρίσματος υπάρχει, θα μου πάρει κανένα 6μηνο μίνιμουμ για να το αποφασίσω.

Σημείωση: Όπως καταλαβαίνετε δεν έχω αγοράσει τίποτα ακόμα (εκτός από ένα τροφοδοτικό)!

S.A.S

Όποιος χρησιμοποιεί αστικές συγκοινωνίες θα είχε παρατηρήσει ότι είχαν τοποθετηθεί κάτι "οθόνες" για ένα Σύστημα Αναγγελίας Στάσεων. Μπήκα χθες στο λεωφορείο και μια φωνή ενημέρωνε ότι ήμασταν στην τάδε στάση. Τι τεχνολογία, τι πρόοδος! Γίναμε μετρό. Σε λίγο μας ενημέρωνε ποια είναι η επόμενη στάση. Αμέσως μετά σε ποια φτάσαμε. Καπάκι ποια η επόμενη, σε ποια φτάνουμε κλπ! Κάθε 1 λεπτό είχαμε αυτή τη βαβούρα.
Ρε παιδιά δεν είμαστε μετρό να μην βλέπουμε που πηγαίνουμε και να μας χρειάζεται η αναγγελία. Όταν το φτιάξετε το "τιμημένο" να το βάλετε εκεί το σύστημα. Τώρα θα με αναγκάσετε ή να κόψω εντελώς τα λεωφορεία και σα γνήσιος Ελληνάρας να παίρνω και γω το αμάξι ή να αγοράσω κανένα mp3 player να μην ακούω τις σπαστικές αναγγελίες. (εκτός και αν βάλετε να τις κάνει η Μάγκυ Χαραλαμπίδου)

Βουρ

Δυναμικά μπήκαμε στο φθινόπωρο. Επαγγελματικά προέκυψε η δύσκολη απόφαση που έγραψα στο προηγούμενο post. Το ταρακούνημα και το ξύπνημα από το λήθαργο ήταν ότι πρέπει. Το ΣΚ θυμήθηκα όμορφες στιγμές που είχα ξεχάσει ότι είχα ζήσει. Για να δούμε που θα μας πάει... Από την άλλη δυο φιλαράκια στέκονται στις επάλξεις, άλλος από το ηρωικό Πτυχίο και άλλος από το θρυλικό Μέλαθρο :)
Άντε λοιπόν να εκτιμήσουμε περισσότερο τη χιλιοταλαιπωρημένη Θεσσαλονίκη μας, μια που και φέτος δε θα πάμε κάπου μακριά. Ως λάτρης των "εκδηλώσεων" (δες εδώ) να κινηθούμε. Ήδη σκοπεύω να πάω στους W.A.S.P. που θα παίξουν ολόκληρο το Crimson Idol, με τον κωλοτούμπα Radikal (εκτός και αν φάει καμιά χαλασμένη πίτσα πάλι ή βγει με το Λίτκε). Παίζει να πάω και στο Bite, μια διαφορετική ροκ παράσταση από το Las Vegas. Τα υπόλοιπα δε σας πολυενδιαφέρουν και ότι ενδιαφέρον θα το δούμε στην πορεία. Βουρ

Άη Στράτης

Όσοι γνωστοί, ξέρουν ότι με κάλεσαν αναπληρωτή. Ωραία! Αλλά αυτό δεν ήταν επαγγελματική ευκαιρία αλλά εξορία. Να φας τα νιάτα σου στον Άη Στράτη για 4-5 μόρια παραπάνω, χωρίς ουσιαστικό αντίκρυσμα; Τα έγραψα και σε άλλο post: δεν θα παω και στην κόλαση για το δημόσιο! Πόσο μάλλον τώρα που δεν ήταν καν διορισμός! Η πλειοψηφία των γνωστών-φίλων μου είπαν να πάω. Άντε σας κάνω εγώ τα εισιτήρια. Να πάτε στο μέρος που ήταν εξορία ο Θεοδωράκης, ο Ρίτσος, ο Βάρναλης και ο Κατράκης. Τυχεροί!

ΥΓ Με δεξιά κυβέρνηση έπρεπε να περιμένω την εξορία :P

Vamos

Vamos Αρειανάρα! Επικρατεί τέτοιος ενθουσιασμός στη Θεσσαλονίκη μετά τη χθεσινή νίκη που δεν έχει προηγούμενο. Μακάρι να μείνουμε σε τέτοια επίπεδα και επιτυχίες και όχι να ξαναρχίζουμε γκρίνιες με την πρώτη ευκαιρία. Σημείωση: Οι οπαδοί που πανηγυρίζουν στη φώτο είναι μορφές αλλά θα ψάξω και τους πανηγυρισμούς του Σκόρδα :)

Πάνθηρες των Δρόμων

Aντιγράφω από το cosmo.gr:

Οι "Πάνθηρες των Δρόμων" (Streetpanthers) είναι μια ομάδα απλών πολιτών, οι οποίοι αποφάσισαν όχι μόνο να μην κάνουν τα στραβά μάτια στην γαϊδουριά και την ασυνειδησία, αλλά αντίθετα να την «επιβραβεύσουν». Το μόνο που χρειάστηκε είναι ένα αυτοκόλλητο σε σχήμα ρόμβου, στο οποίο απεικονίζεται ένας γάιδαρος μέσα σε αυτοκίνητο σταματημένο σε μια διάβαση πεζών με την επιγραφή: "Είμαι γάιδαρος! Παρκάρω όπου γουστάρω".(...) H "παρασημοφόρηση" με το γαϊδαράκο, κρύβει την ελπίδα να καταλάβει ο οδηγός του συγκεκριμένου οχήματος ότι δεν μπορεί να παρκάρει εις βάρος των υπολοίπων συμπολιτών του.
Η ομάδα ξεκίνησε τη δράση της το 2006 από τη Θεσσαλονίκη, αλλά ήδη 1700 άτομα από ολόκληρη της Ελλάδα έχουν προμηθευτεί-και χρησιμοποιήσει- τα έξυπνα αυτοκόλλητα. Όσοι επιθυμούν να λάβουν μέρος σε αυτό τον πρωτότυπο τρόπο αντίδρασης κατά της ασυνειδησίας δεν έχουν παρά να επισκεφτούν τον διαδικτυακό τόπο των "Streetpanthers"
Σημείωση: Οι φωτογραφίες είναι από το site τους

Φοιτητική ζωή expansion

Πριν κάποια χρόνια ήμασταν φοιτητές: πηγαίναμε για καφέδες, ταβέρνες, ξενυχτούσαμε, κάναμε χαβαλέ, διαβάζαμε και λίγο. Σήμερα είμαστε εργαζόμενοι: πάμε για καφέδες, ταβέρνες, ξενυχτάμε, κάνουμε χαβαλέ, δουλεύουμε και λίγο. Έχουν αλλάξει πάρα πολλά δηλαδή!
Από την άλλη όμως όποιον του πεις ότι συνεχίζει στο ίδιο στυλ, θα αρχίσει τα μα και τα μου. Λες και τον είπες ανώριμο. Αφού σ' αρέσει αυτό το στυλ ζωής και μπορείς να το κάνεις ακόμα, τότε είσαι μια χαρά. Για δεσμεύσεις και υποχρεώσεις μας έχει μείνει λίγος καιρός ακόμα.

ΥΓ Προς τη μελλοντική κυρά της Ρω: σε λίγο θα σε βάλει να ξυρίσεις το μουστάκι :P
ΥΓ 2 Φάση έχει το Google Analytics (βλέπω την κίνηση του blog)

New Metal 3

Έχω να γράψω για metal εδώ και 30 post! Προς στιγμήν μου πέρασε από το μυαλό ότι μπορεί να οφείλεται στο ότι τελευταία πάω μπουζούκια, ακούω Λαϊκό FM στο αυτοκίνητο και αγόρασα το τελευταίο live του Σταμάτη Γονίδη :Ρ Μπα δε νομίζω να έχει σχέση...
Λοιπόν, νέα χρονιά ξεκίνησε και με αυτή έρχονται καινούργιοι δίσκοι και live. Για το δεύτερο κάτι ψιλοκινείται αλλά άντε να βρεις κόσμο να ρθει μαζί σου σε συναυλία Candlemass ή Dokken. Για το πρώτο έχουμε και λέμε: Iced Earth, Down, Overkill, Apocalyptica, H.I.M, Helloween, Ride the Sky, The Cult, Nightwish. Πολύ πράγμα.

Iced Earth - Framing Armageddon: Σφιχτοδεμένο πακέτο από τον Schaffer με την αρωγή του Owens. Δε θα σταθώ τόσο στο μουσικό κομάτι (δες τη γνώμη του κωλοτούμπα Radikal γι αυτό) αλλά στο ότι τους επαναφέρει στο χάρτη μετά το κατάπτυστό Glorious Burden και τη συνεχή έκδοση συλλογών.



Down - Over the Under: Από τη στιγμή που χάσαμε τους τρισμέγιστους Pantera για πάντα, το πιο κοντινό που έχουμε μέχρι στιγμής, είναι αυτή η μπάντα. Σε καμιά περίπτωση δε βαράνε το ίδιο αλλά σε πολλές στιγμές το feeling είναι το ίδιο.



Overkill - Immortalis: Thrash μπάντα που πάντα γούσταρα. Αξιοπρεπής και αυτή η προσπάθεια τους αλλά δεν πλησιάζει πχ το Necroshine. Tον παπάρα των Lamb of God τι τον ήθελαν στα φωνητικά του Skull and Bones?



Apocalyptica - Worlds Collide: Συμπαθητικοί οι Φιλανδοί, με πρωτότυπο ήχο και πολλές συμμετοχές από γνωστά ονόματα. Άντε να πάρουμε και μεις τα μπουζούκια μας να φωνάξουμε τον Dickinson να συμμετάσχει στη μπάντα μας :)


H.I.M - Venus Doom: Κάτι σαν τους Hammerfall είναι αυτοί. Επειδή μου είχε αρέσει ο πρώτος δίσκος του κάθομαι και ακούω την κάθε νέα κυκλοφορία τους. Η οποία όμως κατά κανόνα είναι χειρότερη από την προηγούμενη. Μου έβαλαν και εξώφυλλο αλά Draconian Times οι παπάρες.


Helloween - Gambling With The Devil: Ήταν επιτυχημένο το Keeper 3, αν όχι τόσο μουσικά αλλά εμπορικά. Τώρα αυτό το πράγμα που έβγαλαν με παραπέμπει περισσότερο στη μεγαλύτερη παπαριά τους ever, το Rabbits Don't Come Easy.


Ride the Sky - New Protection: Η νέα μπάντα του Uli Kusch που είχε φύγει από τους Helloween, που είχε δημιουργήσει τους Masterplan και που έφυγε κι από αυτούς για να δημιουργήσει μια μπάντα με όνομα που βρωμάει Helloween από χιλιόμετρα και ηχεί σαν τους Masterplan. Μια ομορφιά!


The Cult - Born Into This: Πίσω στα 80s οι Cult είχαν ξεκινήσει σαν "punkers", μετά σα rockers αλλά καταξιώθηκαν στη δική μας συνείδηση ως hard rockers. Στα 00s το Beyond Good And Evil του 2001 ήταν hard rock, τo Born Into This είναι πιο rock. Ελπίζω το επόμενo να μην είναι punk!


Nightwish - Dark Passion Play: Η τρίτη φιλανδική μπάντα σήμερα! Μια χαρά τα πάνε οι βόρειοι. Η αλήθεια είναι ότι αυτόν τον δίσκο επιφυλλάσομαι να τον ξανακούσω για να καταλήξω στην τελική ετυμηγορία. Καλή και πιο νεανική φωνή έχει η Anette αλλά όχι τόσο χαρακτηριστική όσο η Tarja. Μουσικά συνεχίζει στα μονοπάτια του Once, με κανά δυο χιτάκια. Από τις σημαντικές κυκλοφορίες της χρονιάς όπως και να χει

Εργασιακές σχέσεις

Υπάλληλος: Υποβάλλω αίτημα μισθολογικής αύξησης για τους παρακάτω λόγους:
1. Εργάζομαι σωματικά και σε μεγάλα βάθη.
2. Πέφτω στη δουλειά με το κεφάλι.
3. Δεν έχω ελεύθερα Σαββατοκύριακα και αργίες.
4. Εργάζομαι σε υγρό περιβάλλον και σε υψηλές θερμοκρασίες.
5. Δεν πληρώνομαι υπερωρίες.
6. Εργάζομαι σε σκοτεινό εργασιακό χώρο που δεν αερίζεται σχεδόν καθόλου.
7. Η εργασία μου με εκθέτει σε κινδύνους μόλυνσης από ασθένειες.

Διοίκηση: Μετά από προσεκτική επεξεργασία και έλεγχο του αιτήματός σας, η διοίκηση κατέληξε στο συμπέρασμα να το απορρίψει για τους εξής λόγους:
1. Δεν εργάζεστε σε οκτάωρη βάση.
2. Αποκοιμάστε μετά από σύντομο χρόνο εργασίας.
3. Αφήνετε πίσω σας το χώρο εργασίας σας πολύ βρώμικο, όταν αποχωρείτε από αυτόν.
4. Δεν τηρείτε πάντοτε τις οδηγίες ασφαλείας, πχ. να φοράτε ενδυμασία προστασίας.
5. Βγαίνετε σε σύνταξη πολύ πριν τα 65.
6. Μερικές φορές εγκαταλείπετε το χώρο εργασίας σας που σας υποδείχθηκε, χωρίς η εργασία σας να έχει ολοκληρωθεί.
7. Σαν να μη φτάνουν όλα αυτά, σας έχουμε δει να εγκαταλείπετε συχνά το χώρο εργασίας μεταφέροντας δύο σάκους που φαίνονται πολύ ύποπτοι!

ΥΓ Στη θέση του υπάλληλου και της διοίκησης βάλτε αυτό που σας έρχετε στο μυαλό